عرقی که در راه نماز ظهر می‌ریزید، از اشکی که در نماز تراويح از چشم‌های شما سرازیر می‌شود، ارزشمندتر است؛ چون اولی فرض و دومی نفل است.

چه زیانکار اند آنانی که هنگام نماز ظهر و عصر در رمضان، خواب هستند، اما به نماز تراويح توجه جدی نشان می‌دهند و این خود فریفته شدن به مظاهر است.

ادای یک فریضه از قیام تمام رمضان، پاداش بیشتر دارد.

محمد مختار شنقیطی
ترجمه: محمد بهرامی

آیا ائمه و مجتهدین بی‌دلیل حرف می‌زدند؟

بریده‌ای از درس‌های موطأ امام محمد بن حسن شیبانی رحمه الله

ای #غزه! این پیروزی بر تو گوارا باد!

تو هیبت صهیونیست‌ها و سازمان ملل و مزدورانش را درهم شکستی و به امت اسلام جرعه‌ای از عزت بخشیدی.

هرچه بعد از این رخ دهد، و حتی اگر خیانت کنند و سرکشی نمایند، حقیقت این است که آنان نبرد را باختند، و خداوند ضعف و خواری‌شان را آشکار کرد.

آنان هرچه قدر توانمند باشند، همچنان در برابر الله ناتوان هستند.
آنان به شکستی دچار شدند که هیچ جبرانی برای آن نیست، تا آنکه خداوند ما را از شرّ آنان رها سازد.

از خداوند می‌خواهیم که مردم غزه و مجاهدانش را یاری رساند، اعمال شان را خالص گرداند، کشته‌شدگان شان را در زمره‌ی شهدا بپذیرد و دل‌های شکسته مجروحان را التیام بخشد و ما را بر نصرت شان یاری دهد.

#غزه_پیروز_است #آتش_بس

✍️ دکتر ایاد قنیبی

https://t.me/MohammadBahramih

با اعلام #آتش_بس در #غزه، به یاد آور که وقتی برخی دعا می‌کردند: «اللهم أرِنا فيهم عجائب قدرتك» (خدایا، شگفتی‌های قدرتت را در آنان به ما نشان بده)،
در دل خود می‌گفتی: «یک سال و سه ماه گذشت و خدا شگفتی‌های قدرتش را به ما نشان نداد!»
و گمان می‌کردی که شگفتی‌های قدرت خدا تنها در باد ویرانگر، زلزله مخرب و امثال آنها محدود می‌شود.

اکنون تأمل کن: یک نقطه بسیار کوچک که مساحتش از یک محله در یک شهر بزرگ تجاوز نمی‌کند...
نقطه‌ای به نام "غزه"، که قدرت‌های پست و حقیر جهان تمامی انواع جنایت را در آن به مدت حدود ۴۷۰ روز مرتکب شدند،
هر صبح و شام آن را با بمباران‌هایی که اگر به یک امپراتوری سرازیر می‌شد، سر فرود می‌آورد، زیر آتش گرفتند!
و دوست و دشمن بر علیه آن توطئه کردند تا آن را خفه کنند، و جاسوسانی در آن گماشتند تا از درون آن را نابود کنند.

غزه هر صبح و شام با سوزاندن، تکه‌تکه کردن، له کردن، تخریب و انفجار روبرو شد، تا جایی که غم و اندوه مترادف با غزه شد.
با این همه... غزه استوار ماند و دشمنانش مجبور شدند توافقی را بپذیرند که خودشان نیز اذعان دارند برایشان خفت‌بار است.

به همه اینها بیندیش و از خود بپرس: اگر همه اینها از شگفتی‌های قدرت خدا نیست، پس چیست؟

خدایا، بندگانت را یاری ده، نظرشان را درست و نقص‌هایشان را جبران کن،
و عملشان را در راه خودت قرار بده تا کلمه‌ات بالاترین باشد، شریعتت برپا شود، اهل طاعتت عزیز شوند، اهل معصیتت خوار شوند،
و از کسانی که در این راه جان دادند، بپذیر.

دکتر اياد قنيبى

حافظه‌ی عوام

«اگر کعبه ویران شود، مردم بیش از سه روز ناله و شیون نخواهند کرد».

دکتر مصطفی سباعی

يادداشت:
برای همین عرب‌ها می‌گویند: "ذاكرة العوام ثلاثة أيام" حافظه‌ی عوام سه روز است!

محمد بهرامی

مجو درستی عهد از جهان سست‌نهاد
که این عجوزه عروس هزار داماد است

حافظ شیرازی

دوم: تعارضی وجود ندارد در میان این که تلاش نماییم، آمادگی بگیریم، مبارزه ی مسلحانه داشته باشیم، همدیگر را همکاری نماییم و این که خوشحالی نماییم به خاطر تدبیر الله متعال و کمک او به مؤمنان و همراهی او در نابود کردن کافران، چنانچه رسول الله صلی الله علیه وسلم به روایت امام مسلم از ابن مسعود رضی الله عنه: در روز احزاب (جنگ خندق) خوشحال و مسرور بودند که الله متعال با قدرت خود، کافران را بر اثر بادی که خیمه های شان را از زمین بر کند، دیگ های شان را واژگون نمود، هلاک کرد و آنان نا امیدانه برگشتند.
سوم: رسول الله صلی الله علیه وسلم در روز جنگ احزاب بر علیه کافران دعا نموده که الله متعال بدن ها، خانه ها و قبر های شان را بسوزاند که سبب آزار و اذیت مسلمانان شده و آنان را از نماز مصروف ساختند، در صحیح بخاری به روایت علی بن ابی طالب رضی الله عنه حدیثی آمده که گفته است: (كُنَّا مع النَّبيِّ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ يَومَ الخَنْدَقِ، فَقَالَ: مَلَأَ اللَّهُ قُبُورَهُمْ وبُيُوتَهُمْ نَارًا، كما شَغَلُونَا عن صَلَاةِ الوُسْطَى ـ صلاة العصر- حتَّى غَابَتِ الشَّمْسُ)، ما در روز خندق همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم بودیم، فرمود: الله قبر ها و خانه های آنان را پر از آتش نماید که ما را از نماز میانه –نماز عصر- مصروف ساختند تا آفتاب غروب نمود. و در روایت امام مسلم از عبدالله بن مسعود آمده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: (مَلَأَ الله أَجْوَافَهُم وقُبُورَهم نَارًا، أَو حَشَا الله أَجْوَافَهُم وَقُبُورَهُم نَارًا). الله، شکم ها و قبر های آنان را از آتش پر نماید.
چهارم: آمریکا از جمله دولت های کفری بوده با اسلام در ستیز و جنگ است، بلکه سردمدار کفر و بدی در جهان به شمار می رود، این گروه، کافران حربی بوده و دولت، نظام و لشکریان شان در جنگ با مسلمان ها مشارکت عملی دارند بویژه در جنگ غزه، بلکه اگر آمریکا نمی بود اسرائیل یک ماه هم توان مقاومت نداشت، آمریکایی ها با سلاح ها، مالها، تجارت، تولیدات، رسانه ها، پشتیبانی مردمی، سیاسی، توانایی های فنی و فناوری شان و آنچه به ذهن نمی رسد، از اسرائیل حمایت می نمایند.
پنجم: چه نیکو بود چنین صداهای گرمی را بر علیه کافران شنیده بودیم به خاطر برادران و عزیزان ما که در بمباران روزانه خیمه ها در غزه کشته و سوزانده می شوند، در حالی که جهانيان آنها را در پخش زنده می بینند و ای کاش رحمت در دل این مردم نسبت به برادران مسلمانشان نیز جاری می شد، همانطور که نسبت به کفار تراوش می کند.

نوشته: د. عبدالرحمن زکی حمد
ترجمه و تلخیص: عبدالباری قانت

آتش سوزی های آمریکا و برداشت های نادرست

برخی به این نظر اند که آنچه در آمریکا جریان دارد پدیده ای طبیعی است و ربطی به انتقام الهی ندارد، و برای شما نمی زیبد که به چیزی خوشحالی نمایید که در آن هیچ سهمی نداشته و عملا کاری انجام نداده اید و برای تان روا نیست که آمریکایی ها را شماتت نمایید، آنچه از شما مطلوب می باشد این است که تلاشی و فعالیتی از خود نشان دهید نه این که به خوشحالی و شماتت بپردازید.

در قدم نخست بر این تاکید می نماییم که آمادگی گرفتن برای جهاد، فریضه ی این وقت و همه ی زمان ها است، بزرگترین و زیباترین دستاورد در شکست دادن کفار همان است که به توفیق الله متعال، بنده تلاشش را نموده، آمادگی گرفته و تمام توانش را به کار انداخته باشد.

اما در میان حالت به وجود آمده و حال و هوای کسانی که به خاطر آتش سوزی های آمریکا خوشحالی و شادی نموده و حوادث واقع شده را انتقامی می دانند که الله متعال بخاطر ستمدیده ها و سرکوب نمودن فاجران متجاوز رقم زده است، منافاتی وجود ندارد و این نكته از چند جهت قابل توضیح می باشد:
اول: چیزی به نام پدیده ی طبیعی به ذات خود وجود ندارد، الله متعال آفریننده، مسبب و مدبر هر پديده اي در جهان هستي است که جهان هستی هم متعلق به الله متعال است، او قوانيني دارد كه در جهان اعمال مي شود و به هيچ كس لطف ندارد، آن ذاتی که لشکریانش را بر هرکس بخواهد مسلط می گرداند، الله متعال می فرماید: (وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ) الفتح:٧، ولشكرهاي آسمان و زمين از آن الله است، و الله متعال بس آگاه و فرزانه است. و الله متعال می فرماید: (وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُو) سورة المدثر:٣١، لشكرهاي پروردگارت را جز او كسي نمي داند، و از جمله قوانین الله عز وجل در این هستی این می باشد که برای ستمگر و ظالم مهلت و فرصت می دهد تا كه وی گمان می برد که قدرت پیدا کرده و هیچ کس نمی تواند بر او غلبه حاصل نماید، وقتی ظالم و ستمگر در گمراهی و فجورش به سیم آخر زد و به سر حد تجاوز رسید، ناگاه الله متعال او را می گیرد، نمونه اش فرعون است، میکشد، ویرانی به بار می آورد، سرکشی و طغیان و زورگویی می کند: (فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى. فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى)، سورة النازعات٢٤ـ٢٦، و گفت : من والاترين معبود شما هستم! الله او را به عذاب دنيا و آخرت گرفتار كرد. در اين (داستان موسي و فرعون، درس) عبرت بزرگي است براي كسي كه (از الله) بترسد. و در رابطه به همین قانون است که الله متعال می فرماید: (حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلاً أَوْ نَهَاراً فَجَعَلْنَاهَا حَصِيداً كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ) سورة يونس:٢٤، تا بدانجا كه زمين (در پرتو آن) كاملاً آرايش و زيبائي مي گيرد و آراسته و پيراسته مي گردد و اهل زمين يقين پيدا مي كنند كه بر زمين تسلّط دارند (و حتماً مي توانند از ثمرات و غلّات و محصولات آن بهره مند شوند. در بحبوحه اين شادي و در گيراگير اين سرسبزي و آراستگي) فرمان ما (مبني بر درهم كوبيدن و ويران كردن آن) در شب يا روز در مي رسد (و با بلاهاي گوناگون، از قبيل: سرماي سخت، تگرگ شديد، سيل، طوفان، و غيره، آن را نابود مي سازيم) و گياهانش را از ريشه برآورده و دروده و نابودش مي كنيم. انگار ديروز در اينجا نبوده است (و هرگز وجود نداشته است، و انسانهائي در آن سرزمين نزيسته اند). ما (بدين وضوح) آيه ها (ي خويش) را براي قومي تشريح و تبيين مي كنيم كه مي انديشند (و مي فهمند). و رسول الله صلی الله علیه وسلم در حدیثی که بخاری و مسلم رحمهما الله آورده اند می فرماید: (إنَّ اللَّهَ عزَّ وجلَّ يُمْلِي لِلظّالِمِ، فإذا أخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ. همانا الله عز و جل برای ستمگر مهلت می دهد، اما وقتی او را گرفت رها نمی کند، سپس [رسول الله صلی الله علیه وسلم] تلاوت نمودند: وكَذلكَ أخْذُ رَبِّكَ، إذا أخَذَ القُرَى وهي ظالِمَةٌ إنَّ أخْذَهُ ألِيمٌ شَدِيدٌ سوره یونس: 102، عذاب پروردگار تو اين چنين است (كه درباره قوم نوح و عاد و ثمود و مدين و غيره گذشت) هرگاه كه (بر اثر كفر و فساد، اهالي) شهرها و آباديهائي را عذاب كند كه ستمكار باشند. به راستي عذاب الله دردناك و سخت است.

كم مِن فِراقٍ مَر ثمَّ نَسيتُهُ
‏إلَّا فِراقُكَ شذَّ عن قانُونِي

چه جدایی‌های که با مرور زمان برایم عادی شد.
مگر جدایی از تو که از قانون فوق مستثنا است.