دو شعر تقدیم به قمر منیر بنی هاشم علیه السلام

دل را نگاهِ مُهلکت آوار میکند
گُل را نظر به باغ رُخت خوار میکند

راحت اگرچه  دیدن و مردن برای توست
این کار را نگاه تو دشوار میکند

تنها گل است و مُل به جهان قابل شهود
تا چشمِ ناظرانِ رُخت کار میکند

میخانه ی نگاه تو جذاب چشمهاست
هشیار را خُمارِ تو خَمار میکند

چندین امام آمده اندت به دست بوس
جبریل را مُلازمت احضار میکند

لبیک داشته است ارنی گفتن علی
خود را خدا به شکل تو اظهار میکند

در منظرت گزینش دین اختیار نیست
بیننده را نگاه تو ناچار میکند

هر منصفی که حق وجود تو را شناخت
خود را بنزد خویشتن انکار میکند

کم مانده تا علی بشوی و فقط تو را...
یک ذوالفقار ، حیدر کرار میکند

خوبی گذشت از حد و لطفت به کائنات
سگهای بیوفای تورا هار میکند

در تنگنای غربت و غم ، حیله و ستم ...
با شیر شرزه گله ی کفتار میکند

گرد آوری اهل گناه است روز حشر
کاری که در بهشت ، علمدار میکند

باقی

سپهرِ حُسن پر از کوکب است و تو قمری
نزاد مام فلک چون تو فضل را پدری

ابوالفضائلی ات فخر فضل در نسب است
خوشا بحال علی باد بَه عجب پسری

همیشه پاسخ زنهار دار هیهات است
ازآنکه مثل تو دارد امان معتبری

شتافت لشکر عشقت چنان به رزم انگار...
تویی هزار هزار و عدوست تکنفری

هزیمت است نصیب سپاه شام اگر...
به نیزه ای زندش نور اندک سحری

از آب حق تظلم به گردنت مانده
بدون بوسه پس از لمس و دیدنش گذری؟

نکرد عاقبتت رحم بر امام و رسول
شکست قلب نبی را شکستن کمری

عمود خیمه نشان داد بهتر از خبر است
همین که هست امیدی میان بی خبری

رواست عسر چنین در پی چنان یسری
هنی ترین  طرب است طعم باتو همسفری

زمانه با تو نمود آنچه را طلب کردی
سپر خوشست کند با سنان زمان سپری

به بیعِ عین ، بدل شد دو دست تو به دوبال
نکرده هیچکس از بیعِ با خدا ضرری

طمع به آبرویی کرده بود قحطی آب
که نیست بین وجیهان ازآن وجیه تری

پر است تک صف حشر از گناهکار و بری
در انتظار نجات از نگاه مختصری

نخاله را مکن از کیسه خارج ای منصف
رواست دِرهمی آری و دَرهمش بخری

خوشست کاشف کرب حسین برگیرد
غم از فؤاد محبان بدون هیچ اثری

باقی

اِبا نداری و هر جای باغ جامه کنی چاک
هَزار را چه گناه از نظر به جلوه ی بی باک

نه سیر میشوم از دیدنت نه خسته اگرچه...
گرسنه خوب تر از هر کس آشناست به امساک

حواس ، عاجزِ فهمِ تو اند و ناقص و معذور
دلم یگانه دلیل است در هدایتِ ادراک

بصیر میشود ، اعمی به نور اگر بدهد دل
یقین به نور ندارد سگال و سینه ی شکاک

زبانِ هر که به نحوی کند پرستش رَبَش
منم موحدِ حُسنت مُقِرِ اَعبدُ ایاک

همیشه بودی و هستی و هست هستی از آنَت
بریده باد زبانها به وقت گفتنِ لولاک

حریصِ مرگم اگر لایقِ رضای تو باشم
خُمار ، طعم عسل می‌چشد ز تلخی تریاک

به خاکساریِ ما غبطه میخورند کواکب
که نیست گوهری ارزنده تر به نزد تو از خاک

بغیر حافظه والاتر از تمام جهاتی
چنانچه می‌بری از یاد جرم و سابقه را پاک

#باقی

اگرچه مِهرِ بدون حساب ازآن خداست
حسابِ مِهرِ تو برمن ز هر حساب جداست

عطا و نعمت مَنّان، سپاس میخواهد
تورا محبت و لطفی بدون چون و چراست

خدا که جان دهد از جانِ خود نمیگذرد
تو را به عهد فداکاری ات وظیفه وفاست

دعای خیر تو کارِ پیمبری داند
کتاب و اسم مُعظم، دم مسیح و عصاست

چو دست را به نشانِ دعا برافرازی
شکسته سر قَدَرست و کمر شکسته قضاست

جفای دهر ، دگرگون نموده حُسنت را
نظر به روی تو اما نظر به روی خداست

طفیل عارضِ خوبِ تو اند لاله رخان
کجاست چهره ی زیباتر از رخ تو؟کجاست؟

"جمال در نظر و شوق همچنان باقیست
گدا اگر دو جهان را بدو دهند گداست"

پس از خدا که تورا آفرید و باقی را
اگر تورا بپرستم خدا گواست رواست

#مادر❤️
باقی

گمانم انتظار من به سر رسیده
که نونهال آرزو به بر رسیده

ز کوي عاشقانه های عشق و معشوق
مرا نشان ز مقدم سحر رسیده

ببین که لاله گون شده خیام عشاق
نشانه شد که موعد ظفر رسیده

مکن دلا گلایه از خزان محزون
ز نوبهار عیش جان خبر رسیده

خسوف اگر تنیده شد به روی معشوق
چه غم تو را ز عرشیان قمر رسیده

ز سیزده کواکبی که غرق خون بود
یگانه اختری مهین بصر رسیده

در اوج غم کرانه ای ز جم هویداست
ز جام جم دلا تو را نظر رسیده

هزار آرزو اگر کنی تباه است
مگر یکی که به ز صد گُهر رسیده

گره گشای عقده های خیر و شر کیست؟
دلا بیا که تیغ پرده در رسیده

طلیعه ای عیان شَود ز عشق مفروج
ز ناله های بی امان اثر رسیده

تو فاشِ سرِ عاشقی مکن مسیحا
که موقع قیام خیر و شر رسیده

.

دریاب مرا یار که فریاد رسی نیست

✍امیر رضا بهنام

? آرزو شریفی

??سجاد طالبی (آیهان)

.

دوستت دارم همیشه نیمه شب ها بیشتر

??سجاد طالبی (آیهان)

?افروز مشرقی

✍️امیر رضا بهنام

ماه فروماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد

قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر با کمال محمد

وعدهٔ دیدار هر کسی به قیامت
لیلهٔ اسری شب وصال محمد

آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی
آمده مجموع در ظلال محمد

عرصهٔ گیتی مجال همت او نیست
روز قیامت نگر مجال محمد

وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد

همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد
تا بدهد بوسه بر نعال محمد

شمس و قمر در زمین حشر نتابد
نور نتابد مگر جمال محمد

شاید اگر آفتاب و ماه نتابند
پیش دو ابروی چون هلال محمد

چشم مرا تا به خواب دید جمالش
خواب نمی‌گیرد از خیال محمد

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد

#سعدی

بَلَغَ العُلی بِکَمالِه

کَشَفَ الدُّجی بجَماله

حَسُنَت‌جَمیعَ‌خِصالِه

صَلّو عَلیهِ وَ آلِه

سعدی

میلاد حضرت رحمت لِلعالمین سید الکونین نبی المکرم منشور انوار اثنی عشر حضرت محمد مصطفی پیشاپیش بر عالم و آدم فرخنده باد??????

آمده از گلشن جان صورت معنای ما
در قدم اش رقص کنان ساغر و مینای ما

اوست که مستانه برون آمده از خویشتن
صاحب معنی شد از او قید تولای ما

مست ترین مست جهانست به ملک وجود
گوهر تابنده شد اندر شب یلدای ما

عالَم اگر ذره بُود اوج کمالست او
نیست درو نقص که شد مرشد والای ما

با نظر حق شده سر سلسله جنبان عشق
این مه فرخنده و شوریده و شیدای ما

جن و ملک خاک در معجزه آسای او
منظره ی غایت عشق است و تماشای ما

سجده مستانه ی عرش است به سیمای فرش
جلوه نمودست کنون در رخ مولای ما

صورت ربانی و عرفانی عشق است او
سیرت روحانی حق است به دلهای ما

شهد لب و قند جهانگیر حبیب است او
آمده چون لعل شکر ریز و شکرخای ما

شعشعه ی ذات خروشنده ی حق در سما
شمع شبستان عدم گشته و عنقای ما

لوءلوء اثنی عشر عشق فرود آمده
کوس اناالحق زده او بر سر دنیای ما

خاک درش سرمه ی چشمست مسیحا تو را
تا که بیابی ره خود سوی چلیپای ما

مسیحا - صیام

به درگاه غلامانِ تو هم شأنِ  غبارم
کفایت میکند در هر دوعالم اعتبارم

نباشد گرچه در هفت آسمانم یک ستاره
به عشق چارده ماهِ چهار و ده دچارم

قضا روز ازل انجام من را خیر گردانْد
تو را بنمود بِالاِجبار صاحب اختیارم

یقین دارم به حسن عاقبت تحت لوایت
تصور می‌کند غافل که من امیدوارم

اگرچه نزد زیبایان وفا امری بعید است
غمت اینجاست پیشم جُم نخوردست از کنارم

خیالم راحت از شرم خدا وقت عذاب است
گناهان را بدست قطره اشکی میسپارم

قلم با شوق می آید به استقبال دستم
که آگاه است تنها از نگارم مینگارم

خدا اقرار تکراری من را دوست دارد
خدایا من حسین بن علی را دوست دارم
خدایا من حسین بن علی را دوست دارم
خدایا من حسین بن علی را دوست دارم ...