عیارسنج رمان(تو را در گوش خدا آرزو کردم)📚📚
اثری از لیلا نوروزی

برای تهیه اثر به ایدی زیر مراجعه بفرمایید
@arinabookshop

آدرس تلگرام ناشر
@alipub

#تو_را_در_گوش_خدا_آرزو_کردم
#لیلا_نوروزی

برشی کوتاه از رمان تو را در گوش خدا آرزو کردم

اثری از لیلا نوروزی

یادم است روزهای بعد از رفتن مادرم وقتی به جای گریه و بی‌تابی در سکوت گوشه‌ی اتاق کز می‌کردم، ماهی می‌آمد سراغم. می‌گفت: «هر وقت دلت از دنیا گرفت برو زیر طاق آسمون، دستت رو بذار دو طرف دهنت و آرزوهاتو توی گوش خدا بگو.»
می‌گفت: «حرف دلتو که به خدا بگی هم تو آروم می‌گیری و هم آرزوت برآورده می‌شه.»
چند بار رفته بودم زیر طاق آسمان تا آرزویم را برای خدا بگویم؟ چند بار دست گذاشته بودم دو طرف دهانم و نگفته پشیمان شده بودم؟
آن روزها با همه‌ی کودکی‌ام هم می‌دانستم که آرزویم محال است، و من هرگز خودم را بند رویاهای محال نکرده بودم.
#تورا_در_گوش_خدا_آرزو_کردم
#لیلا_نوروزی

برشی کوتاه از رمان تو را در گوش خدا آرزو کردم

اثری از لیلا نوروزی

«کسی بهت گفته آهو وقتی فرار می‌کنه وسوسه‌ی شکارش بیشتر می‌شه؟»
دلم نمی‌خواهد به تپش‌های تند قلبم فکر کنم. سرم را بالا می‌گیرم و بی‌تعارف زل می‌زنم به چشم‌هایش.
«از شکار بودنم خوشم نمی‌آد، می‌خوام شکارچی باشم!»
لحنش ملایم و اغواگر می‌شود.
«حیف نیست تو آهو نباشی؟»

#تورا_در_گوش_خدا_آرزو_کردم
#لیلا_نوروزی

خلاصه و معرفی کوتاه از رمان انگور نارس ،اثری از پگاه مرادی
این اثر حال حاضر چاپ اول می باشد و تاکنون 200 نسخه از این اثر منتشر شده است.
#انگور_نارس
#پگاه_مرادی
#معرفی_کتاب

خلاصه و معرفی کوتاه از رمان جاده مه گرفته،اثری از مهین عبدی
این اثر حال حاضر چاپ اول می باشد و تاکنون 200 نسخه از این اثر منتشر شده است.
#جاده_مه_گرفته
#مهین_عبدی
#معرفی_کتاب

قراربی قراری اثری از نازیلا فردین فر ، آبان ماه 1403 توزیع سراسری شد.

#قرار_بی_قراری
#نازیلا_فردین_فر
#آبان_ماه_1403

با سلام.
مخاطبان عزیز پیرو اعلام ارگان های دولتی مبنی بر تعطیلی کلیه مراکز اداری و بانک ها لطفا در نظر داشته باشید که در زمان تعطیلی های اعلام شده روند کاری ارسال بسته ها به طبع دچار اختلال و طولانی شدن بازه تحویل می شود .

برشی از متن کتاب
عمارت تسخیر شده
اثری از زهرا رحمانی

همه جا تاریک بود. تنها مهتاب بود که هرازگاهی بر فراز آسمان نورافشانی می‌کرد. فضا بی شباهت به حیاط عمارت نبود. زنی نالان در پای تک درختی خشکیده نشسته بود. سرش را در میان زانوانش فرو برده و تنها موهای خرمایی‌اش پیدا بود که با تارهایی سفید، همچون کولاک برفی زمستانی پوشیده شده بود. اندام ظریفش از پس لباس بلندی که بر تن داشت خودنمایی می‌کرد و صدای گرفته‌اش کمابیش به گوش می‌رسید.
_دخترمو ازم گرفتی؛ شوهرمو ازم گرفتی؛ دیگه چی از جونم می‌خوای؟
لحنش در عین تندی، مملوء از آه و فغان بود.
_اونا رو بهم برگردون بهت قول می‌دم هر چی تو بخوای انجام بدم.
لحظه‌ای سرش را بلند کرد و به مقابل چشم دوخت. گویا چیزی را می‌دید که در آن محیط تاریک قابل رویت نبود. در چهره‌اش ترس، وحشت و خستگی موج می‌زد.
_قسم می‌خورم که بنده ی تو بشم! قسم می خورم!
چشمش را بست و اشک‌هایش را با پشت دست پاک کرد. دستان لرزانش را برآورد و مقابلش دراز کرد.
_منو به بندگی بپذیر و عزیزام‌و بهم برگردون!
به ناگاه هاله‌ای سیاه اطرافش را محاصره کرد. چشمانش تا انتها باز شد و خنده ی بلندی سرداد. قهقهه‌ای که رفته رفته شدت می‌گرفت و چهره اش را هراس انگیزتر می‌کرد.
_من بنده‌ی توام...بنده‌ی تو...

#عمارت_تسخیر_شده
#زهرا_رحمانی