عکس: تاجران هیزم کره‌ای، حدود ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰
در حالی که ساکنان سئول به اجبار از دست دادن گره‌هایشان را پذیرفتند، مردم خارج از دروازه‌های شهر از این کار سر باز زدند. در نتیجه، بازرگانان و باربران از آوردن محموله‌های برنج و چوب به شهر خودداری کردند. با بدتر شدن هوا و کمبود منابع چوب و برنج، قیمت این کالاها به طور قابل توجهی افزایش یافت.
حدود دوهفته بعد، دولت کره، برای این‌ که شهروندان سئول یخ نزنند یا از گرسنگی تلف نشوند، فرمان دیگری صادر کرد که کوتاه کردن مو را دیگر اجباری نمی‌دانست.
اما برای کره‌ای هایی که موهایشان کوتاه شده بود، این فرمان جدید مشکلات بیشتری ایجاد کرد، زیرا آن‌ها نمی‌توانستند از حومه شهر فراتر بروند، از ترس این که توسط جمعیت روستایی مورد حمله قرار بگیرند. کسانی که چاره‌ای جز سفر نداشتند، گاهی بهانه‌های خلاقانه‌ای می‌آوردند- آن‌ها ادعا می‌کردند که موهایشان توسط ارواح یا شیاطین در خیابان‌های سئول کوتاه شده است.

▪️〚 #Clothes 〛 ۳/۳
🤩〚 @TheStoriesOfArt 〛

عکس: پادشاه گوچونگ سال ۱۸۸۳

حدود یک ساعت قبل از نیمه شب ۳۰ دسامبر ۱۸۹۵، پادشاه گوچونگ یکی از اولین قربانیان اصلاحاتی شد که قرار بود از اول ژانویه اجرا شود. نگران کننده‌ترین این اصلاحات، حکمی بود که همه مردان کره‌ای را ملزم به برداشتن گره بالای سر خود می‌کرد.
در مقابل جمعی کوچک از مقامات کره‌ای و ژاپنی، یک آرایشگر ژاپنی (چرا که هیچ آرایشگر کره‌ای حاضر به انجام چنین کار ناخوشایندی نبود) گره بالای سر پادشاه را باز کرد. علی‌رغم اینکه به حاضران هشدار داده شده بود هرگونه اعتراض با شدت برخورد خواهد شد، بسیاری از آن‌ها شروع به گریه و اعتراض کردند اما تلاش‌هایشان بی‌نتیجه بود. بعد از پادشاه، گره بالای سر ولیعهد و دایوونگون(پدر پادشاه) نیز برداشته شد. به گفته سالی سیل، همسر سفیر آمریکا :«دایوونگون پیر چنان ناراحت شد و آن‌را چنان بی‌احترامی بزرگی دانست که دچار نوعی تشنج و خون‌ریزی بینی گردید.»
پس از خانواده سلطنتی، مقامات دولتی، سربازان و پلیس نیز گره‌های بالای سر خود را از دست دادند. حتی مردم عادی در خیابان‌ها نیز توسط پلیس مجبور به برداشتن گره‌های خود شدند و برخی از آن‌ها حتی قیچی هم نداشتند. سالی سیل نوشت :«برخی از مردم فقیر در خیابان توسط پلیس گرفته شدند و گره‌های بالای سرشان با شمشیر قطع شد.»

▪️〚 #Clothes 〛 ۲/۳
🤩〚 @TheStoriesOfArt 〛

سیاست مو

مقاله از رابرت نف، تاریخ‌دان و ستون نویسKorea Times

استعمار ژاپن بر کره، بین سال‌های ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵ به دنبال الحاق کره به بخشی از امپراتوری ژاپن آغاز شد. البته فشارهای ژاپن از سال‌ها قبل آغاز شده بود.
سال ۱۸۹۵، در فرمانی به دستور ژاپن، مردان کره‌ای مجبور شدند موهای خودشان را کوتاه کنند و دیگر اجازه نداشتند گره «سانگتو» را که نمادی از سنت و هویت ملی کره بود، ببندند. این فرمان بخشی از تلاش‌های ژاپنی‌ها برای تغییرات اجباری فرهنگی در کره بود.
در گذشته، یک پسر کره‌ای تنها پس از ازدواج و بستن موهای خود به شکل «سانگتو»(گره بالاسر)، به عنوان یک مرد شناخته می‌شد. سن چندان نقش مهمی در رسیدن به مقام مردانگی نداشت-تنها گره بالای سر اهمیت داشت. بنابراین تعجبی ندارد که گره بالای سر به ابزاری سیاسی برای تضعیف دولت تبدیل شد.

▪️〚 #Clothes 〛 ۱/۳
🤩〚 @TheStoriesOfArt 〛

از این کار، یک نسخه دیگر هم وجود دارد که ۲ سال قبل‌تر خلق شده؛ تفاوت‌های اصلی در سایز کار و چهره‌ است؛ چهره‌ی زن هنوز فاجعه و ناامیدی نهایی را منتقل نمی‌کند.

▪️〚 #Painting 〛
?〚 @TheStoriesOfArt 〛

*?*Princess Tarakanova (1864)
?Konstantin Flavitsky

این اثر، داستان پرنسسی را به تصویر می‌کشد که در زمان کاترین دوم زندانی و مدعی تاج و تخت بود. استفاده فلاویتسکی از نور و سایه و توجه به جزئیات در نقاشی، باعث افزایش بیشتر شهرت او در تاریخ‌هنر شد.
طرح این نقاشی بر اساس یک افسانه از مرگ این پرنسس است که نشان می‌دهد در جریان یک سیل در سن‌پترزبورگ در گذشته است؛ البته این درست نیست و دو سال قبل از سیل و بر اثر سل فوت کرده بود اما با این نسخه از مرگ او به لطف فلاویتسکی، در حافظه عمومی ثبت شد که علت مرگ او سیل بود.

▪️〚 #Painting 〛
?〚 @TheStoriesOfArt 〛

پینترست تلگرام ؟ بله درسته اینجاست ✨