واقعاً هزار بار گفتم لعنت به هرچی نهایی و دانشگاهه
مملکت ما حتی نمی‌تونه یه امتحان برگزار کنه، انتظار نخبه هم داره...

شما فکر کنید من تازه ساعت نه و پونزده دقیقه سوالا بهم رسید :))))))))))
مراقبا انقدر صحبت می‌کردن هیچی از سوالا حالیم نبود...

بهم چی داده بودن؟ پاسخنامه تجربی، سوالای معارف :))))))))
بهشون می‌گفتم می‌گفتن چقدر سر و صدا می‌کنی :))))))

بخواب داره به یکی دیگه می‌گه اشکالای دینیت رو بگو باهم تا سر شب مرور می‌کنیم.

مغزم:
بیخیال هرکاری وقتی امتحان نهایی‌ داری، وقتی امتحان نهایی داری

بسیار در امر خیر جدی هستم. فقط تا لحظه آخرین امتحانم.

امشب دنیای عجیبی داشتم. قدیمی‌ترین و پرایوت‌ترین عکس‌هایم را نگاه انداختم. اسکرین‌شات از توییت‌های سه سال پیشم را. حال بدی داشتم، اما با همین‌ها تسکین پیدا کردم. تسکین پیدا کردم که با وجود اینکه همیشه آدم خوبی‌ نبوده‌ام اما، همیشه جاهایی از زندگی‌ام سکوت و کردم و کنار کشیدم و به خودسازی مشغول بوده‌ام، تا شده‌ام این. نمی‌دانم، شاید اگر همه این اتفاقات نمیفتاد، من هم این نبودم. خلاصه که بله، الحمدلله علی کل حال.

"- خیلی ممنون، روز دخترِ دختر شما هم مبارک."
تماس را قطع می‌کند.

بگذار خیلی چیز‌ها ناگفته بماند، که همین ناگفته‌ها روزی آشکار شود و از گفته‌ها بیشتر به چَشم آید عزیز من.