عوض هرچی خاطره‌ی هیجان انگیر که توی این مملکت نشد تجربه کنیم، می‌تونم برای نوه‌های آینده‌م از تورم و گرونی که که تجربه کردم بگم و یه دور هم پشمای اون رو بریزونم هم مجدد خودم رو.
مثلا بفهمه با پول بستنی توی دستش در اون زمان، من در این زمان می‌تونستم خونه بخرم، احتمال پشمام بریزه.

چقدر لاغر بودم قدیم.

امشب عکسایی که از قدیم داشتم تا الان رو مرور کردم.
یه دنیا خاطره از جلوی چشمام رد شد.
فهمیدم منم کت و شلوار رنگ کت و شلوار حبیب لیسانسه‌ها داشتم...

حجم اتفاقات عجیب و غریب امسال، داره از حجم اتفاقات عجیب سال 98 بیشتر میشه.

ولی حالا چرا...

الان!؟ الان که دیگه ذوقم کور شده ...

سرگرمی آوردم براتون.
می‌تونین برین توی این سایت و عکسهای سایز بسیار بزرگ از شهرها رو ببینین.

https://gigapan.com

اگر تونستین 3تا کارگر درحال کار توی این عکس رو هم پیدا کنین.
https://gigapan.com/gigapans/41142

خداروشکر کلی آدم 'تیز و بز' دور و برم هستش.
حالا شاید همیشه 'تیز' نباشن
ولی 'بز' رو هستن.

بدنام شدن توی رسانه ینی همین.
وقتی رسانه‌های مملکت و منابع خبری به اسم مصلحت، در نظر گرفتن شرایط، دشمن شاد نشدن و اینجور توجیهات
خبر کذب، ناقص یا سرد شده منتشر می‌کنن
اینجوری میشه که دیگه نه اینوری نه اونوری اخبارشون رو حتی اگر درست هم باشه قبول نمی‌کنه.

تکذیب خبر شهادت رئیسی و سید حسن نصرالله، کفایت می‌کنه برای بی‌اعتبار شدن رسانه‌ی مملکت.
بماند که بین این دوتا تکذیبیه، ۶ماه هم فاصله نبود.

حالا هی بیا فلان اتفاق دیگه رو تکذیب کن.

خب
محرم شروع شد.
باید چند وقتی آدم باشم.
سخته کمی.
دعا کنین منم.