انقدر بدم میاد بهم میگن وایب دزیره رو میدی.
نگین به من اینو خواهشا.

For every step in any walk
Any town of any thought
I’ll be your guide.-

نشسته‌ام و خیره، به قاب هایی که حامل عکس‌های گذشته‌ام هستند.

عکس‌هایی که هریک بیانگر روزهای دلنشینِ نابِ باهم بودنمان است.

روز‌هایی که گویی روحم از کالبد جسم بی ارزشم به پرواز درمی‌آمد و به سوی تو می‌آمدم.

تویی که امید روزهای سیاهم بودی و مانند ماه‌ی در آسمان سیَه زندگی‌ام رقصیدی.

حال؛ به تو فکر میکنم و حاله‌ی تلألو خورشید چشمهایت را هنگامی که می‌بوسیدمت، به مرور تبدیل به خاطره‌ای شده است که مانند کبوتری گریز پا، از ذهنم پا به فرار می‌گذارد.

نیلوفرِ کوچک من؛ هنوز هم گلبرگ‌های رقصان وجودت، قلبم را احاطه کرده‌اند و من هنوز هم خواستار تو هستم.

???

من ماهی‌ای بودم که
در ژرف دریای سیاه چشمانت، غرق شد.

بر گیسویت ای جان کمتر زن شانه.