رونق و رکود سرمایه گذاری خارجی در بازار مسکن ترکیه
فروش خانه به خارجیان در ترکیه از 24700 واحد (TTM) در ژوئن 2018 به اوج 74300 دستگاه (TTM) در ژوئن 2022 رسید. سپس فروش کاهش یافت و در اکتبر 2024 به 23،800 واحد (TTM) رسید.

عوامل کلیدی سرمایه گذاری خارجی شامل بی ثباتی سیاسی در عراق، عدم اطمینان اقتصادی در ایران و جنگ اوکراین بود. بازار مسکن نسبتا مقرون به صرفه ترکیه و مشوق‌هایی مانند اعطای شهروندی، بیش از 50 میلیارد دلار سرمایه‌ خارجی را جذب کرد. افزایش سرسام آور قیمت ملک (دوبرابر شدن بر حسب دلار) و تورم بالای ترکیه منجر به کاهش خرید خارجی ها شد.

از 2018 تا اکتبر 2024، روس‌ها با خرید 44500 خانه (14٪ از کل) بزرگترین خریداران خارجی بودند و پس از آن ایرانی‌ها با 40500 (13٪) و عراقی‌ها با 40300 (13٪) قرار دارند.

در حالی که سیاستهای دولت سرمایه گذاری خارجی را تقویت کرد، تورم قیمت مسکن را نیز تشدید کرد و چالش هایی را برای بازار داخلی ایجاد کرد.

برآورد می شود چند سال اخیر حدود ۲۰ میلیارد دلار توسط ایرانی ها در ترکیه سرمایه گذاری یا هزینه شده باشد.

https://x.com/econovisuals/status/1867512854015799610

@TMSCGC

یک بشکه نفت خام معادل ۰/۸۵ گرم طلا

https://x.com/econovisuals/status/1866500875981590645

@TMSCGC

در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
در حدود دوهفته به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده... سابقه چپاول جمعی مردم ایران با شوکهای قیمت ارز در دوره ترامپ، عامه مردم را نگران و جماعت غارتی را دلخوش به انتخاب مجدد ترامپ کرده است. حتی در صورت انتخاب ترامپ، اگر ترامپ همان ترامپ باشد، دنیا دنیای ۸-۴ سال پیش نیست.

نظم جدیدی در جهان شکل گرفته است. چین از شریک تجاری آمریکا به رقیب اقتصادی و یک تهدید جدی و امنیت ملی تبدیل شده است. تجارت روسیه، خاورمیانه، آمریکای مرکزی و جنوبی و بیش از نیمی از جهان بیش از غرب به صورت روزافزون به شرق متکی شده است. چین و روسیه تحت تحریمهای آمریکا قرار دارند.

جنگ تجاری بین آمریکا و چین که از ۲۰۱۹ شروع شد (یک سال پیش از تحریمهای ترامپ علیه ایران) هر روز گستره و عمق بیشتری پیدا می کند. صادرات چین به آمریکا، به کمتر از کانادا، مکزیک، اتحادیه اروپا یا حتی مجموع ژاپن، کره، تایوان و ویتنام سقوط پیدا کرده است. نزاع آمریکا و چین، تنها بر سر تجارت نیست.

اقتصاد آمریکا با مشکلات چندی روبرو است. برنامه های ترامپ منجر به کاهش رشد اقتصادی، افزایش نرخ تورم و کسری بودجه (به تبع آن افزایش بدهی های دولتی) می شود. چشم انداز مثبتی با انتخاب مجدد ترامپ دیده نمی شود. ترامپ می تواند برای ایران مشکلاتی ایجاد کند، اما نه به شدت قبل.

بیش از دشمنان خارجی، مردم ایران درگیر دشمنان داخلی هستند. بیش از تضعیف اقتصاد ایران به واسطه جنگ و تحریمها، کاسبان و کارگزاران تحریمها مردم را چپاول و اقتصاد ایران را تخریب کردند. شش سال جنگ اقتصادی و تحریمها منجر به جابجایی ثروتها و درآمدها به نفع اقلیت وابسته به قدرت شد.

باید نگران خیانت و فرصت طلبی کارگزاران تحریمها بود، که نباید نگران ترامپ بود. همانها که با ۲۲۰ میلیارد دلار ارز، تحریمها شروع نشده، ابرشوک ارزی را اجرا کردند، تا جیبهای گشاد خود و وابستگان به خود و قدرت را پر کنند. شگفتا که حاکمیت دوباره این جماعت را بر سر مردم سوار کرده است.

نکته کلیدی در تحریمهای ایران توسط ترامپ (۱۳۹۷) این است که تولید نفت شیل آمریکا در حال افزایش بود و برای حفظ قیمتهای بالای نفت (اقتصادی بودن تولید نفت شیل) لازم بود تا تولید نفت جهان ثابت بماند. در نتیجه پس از ونزوئلا و لیبی نوبت ایران بود تا با تحریم آن عرضه نفت ثابت بماند.

هر چند محرک اقتصادی (کلیدی) ترامپ برای تحریم ایران از بین رفته، اما ترامپ (در صورت انتخاب) رفتار خشن تری در مقایسه با دموکراتها خواهد داشت. این که نظر به وضعیت ژئوپولیتیک منطقه (شدت نزاع بین ایران و اسرائیل) و شدت تنش بین آمریکا و چین و روسیه چه پیش آید، آینده نشان خواهد داد.

در کنار فرماندهی و نیروی انسانی و تسلیحات، موفقیت در هر جنگی نیاز به (۱) پول (اقتصاد قوی)، (۲) تفوق فنآوری، (۳) پشتیبانی داخلی، (۴) متحدان متفق و قدرتمند و ... دارد. حتی با وجود همه اینها پیروزی تضمین شده نیست. همچنین هیچ کشوری توان استمرار جنگ و نزاع را برای مدت طولانی ندارد.

نکته مهم و کلیدی این است که اقتصاد و جامعه ایران پس از چند دهه جنگ و نزاع (از سال ۱۳۵۶ تا کنون) اعم از جنگ نظامی یا اقتصادی یا نزاع های داخلی سیاسی و ... و... نابودی طبقه متوسط، به تدریج تحلیل رفته، به صورتی که اسرائیل به خود اجازه می دهد تا ایران را تهدید به حمله کند و ....

مهمترین چالش و بحران برای ایران و ایرانیان، جماعت غارتی کارگزار و کاسب تحریمها و بحرانها است. مهمترین چالشها دوقطبی سازی، گسستهای اجتماعی و بن بستی است که اقتصاد ایران در آن گرفتار آمده است.

@TMSCGC

فایل پرزنتیشن «جنگ سرد تکنولوژی بین آمریکا و چین»

- ارائه شده در فرهنگستان علوم

@EconomySoltani

✅ هرج و مرج در جاده ها
در غیاب حضور محسوس پلیس، خودروهای سنگین جاده ها را جولانگاه خود ساخته و با اشغال لاین سواری و سبقت حتی در بزرگراهها جاده ها را ناامن کرده اند. حضور پلیس به دوربینها برای کنترل و جریمه خودروهای سبک (راننده های غیر حرفه ای) محدود شده است. مثال بارز اتوبان قم-دوراهی یزداصفهان و محور اصلی شمال-جنوب به ویژه در شب.

خودروهای سنگین (با سرعت معمولا پایین) در لاین سبقت و سواری جاده ها و اتوبانها حرکت ممتد (حتی با آسفالت خوب جاده) می کنند. در نتیجه ضمن ایجاد کندی تردد و ترافیک، خودروهای سواری بایستی از سمت راست سبقت بگیرند که به ویژه در اتوبانها به شدت خطرآفرین است. این تخلف نظر به عدم حضور (خودروهای گشت) پلیس دارد به نرم عادی در جاده ها تبدیل می شود.

حضور محسوس (گشت) پلیس اهمیت کلیدی دارد. هیچگاه دوربین جایگزین حضور فیزیکی پلیس نمی شود. به نظر می رسد امکانات و بودجه پلیس راهور اصلا کافی نیست و بخش مهمی از بودجه و انرژی نیروی انتظامی معطوف خرید ون، بکارگیری نیرو و تدارکات مقابله با دختران نوجوان و جوان بی حجاب و کم حجاب می شود.

زیرساخت و سیستم حمل و نقل کشور (اعم از جاده ای، هوایی و ریلی) به شدت فرسوده شده است.
وضعیت جاده های (حتی اصلی) به شدت بد است. در خیلی از محورها جاده ها پر از دست انداز و ناهمواری، آسفالت جاده ها (در کشوری که تولیدکننده و صادرکننده قیر است) خراب و تابلوهای راهنمایی و خط کشی وجود ندارد.

در این شرایط مردم مقصر و مسئول میزان بالای تصادفات معرفی می شوند.

https://x.com/EconomySoltani/status/1788234900732080639

@EconomySoltani