مَن حَسدَ عَليّاً فَقد حَسَدَني ، وَ مَن حَسَدَني كَفَرَ.

رسول‌ خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم فرمودند:
هرکس به امیرالمومنین علی علیه‌السلام حسد ورزد، به من رشک برده. و آنکه به من حسد برد، کافر است!

کنزالعمال ۱۵۹/۶

اِنْ عَقَدْتَ ايمانَكَ فَارْضَ بِالْمَقضىِّ عَلَيْكَ وَ لَكَ وَ لا تَرْجُ اَحَدا اِلاَّ اللّه َوَ انْتَظِرْ ما اَتاكَ بِهِ الْقَدَرُ ؛

امیرالمومنین علی علیه‌السلام فرمودند:
اگر ايمانت را محكم كرده‌اى پس به خواست خدا خشنود باش. چه به زيان تو باشد و چه به سود تو. و به هيچكس جز خدا اميد نداشته باش. و در انتظار چيزى باش كه خداوند برايت پيش خواهد آورد.

مختصربصائرالدرجات صفحه۱۳۹

@asemaaaanee7

وَ هُوَ خاتَمُ النَّبيّينَ، اَجْوَدُ النّاسِ كَفّا وَ اَرْحَبُ النّاسِ صَدْرا وَ اَصْدَقُالنّاسِ لَهْجَةً وَ اَوْفَى النّاسِ ذِمَّةً وَ اَلْيَنُهُمْ عَريكَةً وَ اَكْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بديهَةً هابَهُوَ مَنْ خالَطَهُ مَعْرِفَةً اَحَبَّهُ يَقولُ ناعِتُهُ: لَمْ اَرَ قَبْلَهُ وَ لا بَعْدَهُ مِثْلَهُ؛

اميرالمومنين علی علیه‌السلام فرمودند:
او كه خاتم پيامبران بود بخشنده‌ترين، بردبارترين، راستگوترين، متعهدترین، نرم‌خوترين و خوش‌صحبت‌ترين مردم بود. هركس بدون سابقه‌ی قبلى او را مى‌ديد هيبتش او را مى‌گرفت. و هرکس با ایشان معاشرت مى‌نمود و حضرت را می‌شناخت دوستدارش مى‌شد. و هرکس مى‌خواست او را تعريف كند مى‌گفت، نظير او را پيش از او و پس از او نديده‌ام.

بحارالأنوار جلد۱۶ صفحه۱۹۰

@asemaaaanee7

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ مَنْ دَعَا وَ لَمْ یَذْکُرِ النَّبِیَّ رَفْرَفَ الدُّعَاءُ عَلَی رَأْسِهِ فَإِذَا ذَکَرَ النَّبِیَّ رُفِعَ الدُّعَاءُ

امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
کسی که دعا کند ولی رسول‌ خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم را ذکر نکند، دعا بالای سر او بال می‌زند. پس وقتی رسول‌الله صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم را ذکر نمود دعای او بالا برده می‌شود.

کافی جلد٢ صفحه۴۹۰

@asemaaaanee7

عَنِ الْكَاظِمِ صلوات الله علیه قَالَ: لَنْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ حَتَّى تَعُدُّوا الْبَلَاءَ نِعْمَةً وَ الرَّخَاءَ مُصِيبَةً وَ ذَلِكَ أَنَّ الصَّبْرَ عِنْدَ الْبَلَاءِ أَعْظَمُ مِنَ الْغَفْلَةِ عِنْدَ الرَّخَاءِ.

امام کاظم علیه‌السلام فرمودند:
هرگز مومن نمی‌شوید تا هنگامی که بلا را نعمت بشمارید و خوشی را محنت. زیرا صبر در بلا بزرگ­تر از غفلت در خوشیست!

جامع‌الأخبار الشعیری صفحه۱۱۵
التمحيص صفحه۵
مشكاةالأنوار شیخ‌طبرسی صفحه۲۷۶
مستدرک‌الوسائل جلد۲ صفحه۴۲۰
بحارالأنوار ط - دارالاحیاءالتراث جلد۶۴ صفحه۲۳۷

@asemaaaanee7

لَا تَجْعَلُوا دُعَآءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَآءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا
سوره‌نور آیه۶۳
الْقَاضِی أَبُو مُحَمَّدٍ الْکَرْخِیُّ فِی کِتَابِهِ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَتْ فَاطِمَهُ علیها السلام: لَمَّا «نَزَلَتْ لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعاءِ بَعْضِکُمْ بَعْضاً» رَهِبْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنْ أَقُولَ لَهُ یَا أَبَتِ فَکُنْتُ أَقُولُ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَأَعْرَضَ عَنِّی مَرَّهً أَوِ اثْنَتَیْنِ أَوْ ثَلَاثاً ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَیَّ فَقَالَ یَا فَاطِمَهُ إِنَّهَا لَمْ تَنْزِلْ فِیکِ وَ لَا فِی أَهْلِکِ وَ لَا فِی نَسْلِکِ أَنْتِ مِنِّی وَ أَنَا مِنْکِ إِنَّمَا نَزَلَتْ فِی أَهْلِ الْجَفَاءِ وَ الْغِلْظَهِ مِنْ قُرَیْشٍ أَصْحَابِ الْبَذَخِ وَ الْکِبْرِ قُولِی یَا أَبَتِ فَإِنَّهَا أَحْیَا لِلْقَلْبِ وَ أَرْضَی لِلرَّبِّ ... .

کرخی در کتاب خویش مکتوب نموده،
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها فرمودند:
لَا تَجْعَلُوا دُعَآءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَآءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا
صدا كردن پيامبر را در ميان خود مانند صدا كردن يكديگر قرار ندهید!
سوره‌نور آیه۶۳
وقتی این آیه‌ی مبارکه نازل شد، از اينكه رسول‌ خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم را پدر بگویم خوددارى مى‌كردم و به ایشان می‌گفتم ای رسول خدا!
ولى ايشان به من اعتراض می‌کردند. یک بار و دو بار و یا سه بار این موضوع تکرار شد.
سپس حضرت رو به سوی من نموده و فرمودند:
اى فاطمه! اين آيه درباره‌ی تو و خانواده‌ی تو و نسل تو نازل نشده است. چون تو از من هستی و من از تو. بلكه اين آيه درباره‌ی جفاکاران و ستمكاران قريش که متكبرند نازل شده است!
تو بگو ای پدر! که همانا این پدر گفتن تو قلب مرا حیات مى‌بخشد. و خداوند را خشنودتر مى‌سازد...

بحارالأنوار جلد۴۳ صفحه۳۳

...وَ لَكِنْ أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً تَالِياً، لَوْ أَنَّ النَّاسَ سَمِعُوا قَوْلَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) وَ رَسُولِهِ، لَأَعْطَتْهُمُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا، وَ الْأَرْضُ بَرَكَتَهَا، وَ لَمَا اخْتَلَفَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ سَيْفَانِ، وَ لَأَكَلُوهَا خَضْرَاءَ خَضِرَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ...

امام حسن‌مجتبی علیه‌السلام در روز صلح با معاویه لعنة‌الله‌علیه فرمودند: به خدا قسم می‌خورم، قسمی سخت و محکم! اگر مردم به حرف خدا و رسولش گوش فرا می‌دادند آسمان بارانش را و زمین برکاتش را نثارشان می‌کرد. حتی دو نفر هم در این امت به اختلاف نمی‌خوردند. و همه تا قیامت از طراوت و سرسبزی دنیا برخوردار می‌شدند!

امالی‌ شیخ‌طوسی صفحه۵۶۶

@asemaaaanee7