🔴 "دیکتاتوری الگوریتمی پنهان"(Hidden Algorithmic Dictatorship)توهم تجربه آزادی دربطن اسارت
🔴دکتر ندا سلیمانی پژوهشگر مطالعات رسانه و فرهنگ
رسانه‌های اجتماعی که در ابتدا به عنوان ابزاری برای دموکراسی و آزادی بیان مطرح بودند، امروزه به یکی از مهم‌ترین ابزارهای تکنو-اقتدارگرایی تبدیل شده‌اند.
دیکتاتوری الگوریتمی دیجیتال مفهومی است که به کنترل و هدایت ناآشکار رفتار کاربران توسط الگوریتم‌های رسانه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های دیجیتال اشاره دارد. این دیکتاتوری برخلاف اقتدارگرایی سنتی، نه از طریق سرکوب آشکار، بلکه با دستکاری نامرئی جریان اطلاعات، رفتار اجتماعی و تصمیم‌گیری افراد اعمال می‌شود
این نوع دیکتاتوری باعث می‌شود که فرد احساس آزادی و عاملیت کند، درحالی‌که در چارچوبی مهندسی‌شده و هدایت‌شده عمل می‌کند
باید اشاره کنم این مفهوم به طور مستقل در مطالعات دانشگاهی تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته است و من با وام گرفتن از مطالعات زیر به این سبک از اقتدار گرایی پرداخته ام:
دیکتاتوری نرم دیجیتال" (Soft Digital Dictatorship) – فرانک پاسکوال (Frank Pasquale)
🔹 پاسکوال در کتاب "اینترنت سیاه" (The Black Box Society, 2015) از مفهوم "دیکتاتوری نرم دیجیتال" برای توصیف تسلط نامرئی شرکت‌های فناوری از طریق الگوریتم‌های غیرشفاف استفاده می‌کند.
🔹 او تأکید می‌کند که الگوریتم‌های یادگیری ماشینی، نظامی از کنترل اجتماعی را ایجاد کرده‌اند که در آن، کاربران به‌طور ناخودآگاه تحت سلطه قرار می‌گیرند.
✅ "اقتدارگرایی دیجیتال" (Digital Authoritarianism) – نیک کالدری (Nick Couldry) و اولیسس مخیاس (Ulises Mejias)
🔹 این دو نظریه‌پرداز در کتاب "استعمار داده‌ای" (2019) به این موضوع می‌پردازند که چگونه شرکت‌های فناوری، سیستم‌هایی شبیه به دولت‌های اقتدارگرا ایجاد کرده‌اند که از داده‌ها برای کنترل جوامع استفاده می‌کنند.
ویژگی‌هایی که برای مفهوم دیکتاتوری الگوریتمی دیجیتال میتوان برشمرد
۱. کنترل پنهان از طریق شخصی‌سازی دستکاری‌شده
✅ الگوریتم‌ها تصمیم می‌گیرند که چه چیزی ببینیم، چه چیزی نشنویم، و چگونه فکر کنیم.
✅ کاربران تصور می‌کنند که آزادی انتخاب دارند، اما در واقع در یک محیط اطلاعاتی کاملاً هدایت‌شده قرار گرفته‌اند.
۲. بازتعریف قدرت: از سانسور مستقیم به هدایت نامرئی
✅ برخلاف دیکتاتوری‌های سنتی که مستقیم سانسور می‌کنند، دیکتاتوری دیجیتال صدای مخالفان را در انبوه اطلاعات گم می‌کند.
✅ سانسور نرم (Soft Censorship) جایگزین سانسور خشن و آشکار شده است.
✅ بسیاری از پست‌ها بدون حذف شدن، در معرض دید قرار نمی‌گیرند (Shadow Banning).
۳. آزادی بیان کنترل‌شده و مشارکت هدایت‌شده
✅ کاربران احساس مشارکت دموکراتیک دارند، اما در عمل در یک سیستم کنترل‌شده فعالیت می‌کنند.
✅ قدرت بیان و تأثیرگذاری افراد، وابسته به الگوریتم‌هایی است که توسط نهادهای غیردموکراتیک تنظیم شده‌اند.
۴. تولید توهم عاملیت (Illusion of Agency)
✅ کاربران فکر می‌کنند که کنشگر اجتماعی و سیاسی هستند، اما در واقع، داده‌های آن‌ها برای پیش‌بینی و مهندسی رفتارهای آینده‌شان استفاده می‌شود.
۵. درآمدزایی از دیکتاتوری الگوریتمی
✅ شرکت‌های فناوری با کنترل رفتار دیجیتال کاربران، قدرت را نه‌تنها در سطح سیاسی، بلکه در سطح اقتصادی نیز بازتولید می‌کنند.
✅ تصمیمات الگوریتمی نه‌تنها برای کنترل افکار عمومی، بلکه برای کسب سود از تبلیغات و هدایت مصرف طراحی شده‌اند.
و سوال مهم پایانی اینکه ایا توهم ازادتر شدن ،دموکراتیزه ترشدن زیست دیجیتال نشانه ای از تغییر نامحسوس مفهوم قدرت دارد؟
🔹 در آینده، ادبیات سیاسی به‌شدت تحت تأثیر مفاهیم قدرت دیجیتال، اقتدار الگوریتمی و سلطه رسانه‌های اجتماعی قرار خواهد گرفت.
🔹 واژه‌هایی مانند "اقتدارزدایی دیجیتال"، "دموکراسی الگوریتمی" و "پوپولیسم الگوریتمی" نقش کلیدی در تحلیل تحولات رسانه‌ای خواهند داشت.

1. ⁠ناتوانی در تحمل ناراحتی و چالش‌های زندگی
2. ⁠تمایل به "فرهنگ قربانی" و هویت‌سازی بر اساس آسیب‌پذیری
3. ⁠نیاز به محافظت دائمی از طریق قوانین و سانسور
4. ⁠کاهش تاب‌آوری در برابر شکست و سختی‌های واقعی
5. ⁠اولویت دادن به احساسات بر منطق و واقعیت
6. ⁠وابستگی شدید به تأیید اجتماعی و ترس از مخالفت
7. ⁠افراط در "سیاست هویت" (Identity Politics) و دسته‌بندی افراد بر اساس قربانی بودن
   و سوال اخر اینکه
   آیا جامعه مدرن باید در برابر چالش‌های فکری و اجتماعی مقاوم‌تر شود، یا حساسیت بیشتر به نفع عدالت اجتماعی است؟

🔴نقش رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی در شکل دهی "جامعه پشمکی"
🔴دکتر نداسلیمانی پژوهشگر مطالعات رسانه و فرهنگ
اصطلاح "جامعهٔ پشمکی" (Cotton Wool Society) معمولاً به جامعه‌ای اشاره دارد که در آن افراد بیش از حد محافظت می‌شوند و در معرض سختی‌ها، چالش‌ها و دیدگاه‌های متضاد قرار نمی‌گیرند. این مفهوم به ویژه در مباحث فرهنگی، تربیتی و اجتماعی مطرح شده است و به نوعی نشان‌دهنده نگرانی از حساسیت بیش از حد، سانسور بیش از اندازه، و عدم آمادگی افراد برای مواجهه با واقعیت‌های سخت زندگی است.
ایده‌ی این مفهوم در مباحث فرهنگی و اجتماعی، به ویژه در زمینه فرهنگ محافظت بیش از حد (Overprotective Culture) و حساسیت افراطی (Hypersensitivity) مطرح شده است.
رسانه های اجتماعی و پلتفرم‌ها نه‌تنها شیوه‌ی ارتباط، بحث و تبادل نظر را تغییر داده‌اند، بلکه باعث افزایش حساسیت اجتماعی، کاهش تاب‌آوری، و تقویت فرهنگ محافظت افراطی شده‌اند. چگونگی شکل دهی جامعه پشمکی توسط رسانه های دیجیتال را میتوان در گام های زیر دسته بندی کرد
1. الگوریتم‌های فیلترینگ و "حباب‌های اطلاعاتی" (Filter Bubbles)
شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، توییتر، یوتیوب و فیسبوک از الگوریتم‌های شخصی‌سازی‌شده برای نمایش محتوا استفاده می‌کنند.
این الگوریتم‌ها کاربران را در حباب‌های اطلاعاتی (Echo Chambers) قرار می‌دهند که در آن‌ها تنها محتواهایی نمایش داده می‌شود که با نظرات و عقاید آن‌ها همخوانی دارد.که منجر شده است که افراد از مواجهه با دیدگاه‌های مخالف محروم می‌شوند، در نتیجه تحمل اختلاف نظر کاهش می‌یابد.
به جای یادگیری مهارت‌های دیالوگ و تفکر انتقادی، کاربران تنها در معرض محتوایی قرار می‌گیرند که احساسات و باورهایشان را تأیید می‌کند.
مواجهه ناگهانی با یک نظر مخالف باعث واکنش‌های شدید احساسی (مانند خشم، ترس یا توهین) می‌شود، زیرا افراد به بحث‌های چالشی عادت ندارند.
2. ترویج فرهنگ "لغو" (Cancel Culture) و سانسور اجتماعی
شبکه‌های اجتماعی امکان بایکوت (Cancel) افراد و سازمان‌ها را فراهم کرده‌اند.
گروه‌های اجتماعی از این ابزار برای حذف یا سانسور دیدگاه‌هایی که با آن‌ها مخالفند استفاده می‌کنند.
که باعث شده
بسیاری از افراد به جای مواجهه با چالش‌های فکری، از هرگونه بحث بحث‌برانگیز اجتناب می‌کنند.
افزایش خودسانسوری (Self-Censorship)، زیرا افراد نگران واکنش‌های تند اجتماعی هستند.
حذف دیدگاه‌های مخالف و ایجاد جامعه‌ای که تنها ایده‌های پذیرفته‌شده در آن شنیده می‌شود.
3. افزایش حساسیت اجتماعی و فرهنگ "آسیب‌پذیری افراطی"
رسانه‌های اجتماعی محیطی هستند که در آن احساسات فردی اهمیت زیادی دارند و هرگونه ناراحتی یا توهین (حتی غیرعمدی) می‌تواند باعث واکنش‌های جمعی گسترده شود.
بسیاری از کاربران از هویت قربانی بودن برای جلب توجه و حمایت اجتماعی استفاده می‌کنند.
که نتایج ان
افزایش حساسیت افراطی نسبت به زبان، تصاویر و موضوعات بحث‌برانگیز.
تغییر سیاست‌های رسانه‌ای برای محافظت بیش از حد از احساسات افراد، که می‌تواند آزادی بیان را محدود کند.
کاهش آمادگی جامعه برای مواجهه با واقعیت‌های سخت و چالش‌های فکری.
4. کاهش تاب‌آوری روانی و افزایش اضطراب اجتماعی
شبکه‌های اجتماعی با نمایش مداوم زندگی‌های ایده‌آل و دستاوردهای دیگران باعث ایجاد احساس ناامنی و کاهش اعتماد به نفس در افراد می‌شوند.
همچنین، بمباران مداوم اخبار منفی باعث افزایش استرس و اضطراب اجتماعی شده است.
که متعاقب آن
افراد به مقایسه دائمی خود با دیگران می‌پردازند، که موجب احساس نارضایتی و ضعف می‌شود.
افزایش اختلالات روانی مانند اضطراب اجتماعی، افسردگی و سندروم "ترس از دست دادن" (FOMO).
کاهش تحمل افراد در برابر مشکلات واقعی زندگی، زیرا عادت دارند که همیشه در معرض پیام‌های مثبت و فیلترشده باشند.
5. تقویت ناپایداری عاطفی و واکنش‌های افراطی
در رسانه‌های اجتماعی، محتواهای احساسی و هیجانی بیشتر دیده می‌شوند.
بسیاری از کاربران یاد گرفته‌اند که هر مشکل یا ناراحتی کوچک را به یک بحران اجتماعی تبدیل کنند تا جلب توجه کنند.
که در پی ان
افزایش واکنش‌های احساسی شدید به موضوعات کم‌اهمیت.
رشد فرهنگ "خشم آنلاین"، جایی که افراد بدون بررسی دقیق، سریع واکنش نشان می‌دهند.
کاهش تحمل برای حل اختلافات از طریق گفت‌وگو، زیرا واکنش‌های افراطی و احساسی به‌سرعت گسترش می‌یابند.
ما ساکنان جامعه پشمکی یا به عبارت خودمان لای پنبه بزرگ شده هاصفات ثانویه ای پیدا کرده ایم از این قرار:
1. حساسیت بیش از حد به انتقاد و عقاید مخالف

https://x.com/mkabiri_org/status/1861489842556715420?t=1YXBNh8Vw7Cp6oZxdAPG-w&s=35

تنها دست آوردنشان قتل عالم زنان و کودکان بی سرپناه بود .
با بمب های سنگر شکن، چادرهای آوارگان را می‌زدند تا بتوانند اسرای خود را پیدا کنند!
شکست خوردگان

آژانس انرژی اتمی،کشورها را به سمت سومین جنگ جهانی با محوریت بمب های هسته ای و اتمی هدایت میکند.
زمانه ، سر جنگ به خود گرفته،جنگی به مراتب خطرناک تر از دو جنگ جهانی، و قتل عام میلیونها نفر بر روی این کره خاکی!

https://x.com/mkabiri_org/status/1859735124293898736?t=8CYHOja1ROf3Z8KcQA3nOA&s=35

?ویژگی افراد دارای تفکر انتقادی

1. پرسشگری:
   این افراد همیشه از خود می‌پرسند: «چرا؟» ، «چطور؟»
   آن‌ها مایلند به دلایل و توضیحات پشت هر چیزی دست پیدا کنند. این پرسشگری به آن‌ها کمک می‌کند تا اطلاعات سطحی را کنار گذاشته و به عمق مسئله پی ببرند.

2. توجه به دلایل و شواهد:
   افراد دارای تفکر انتقادی نه تنها هر صحبتی را نمی‌پذیرند، بلکه فعالانه به دنبال شواهد می‌گردند. برای مثال، اگر تبلیغاتی نظرشان را جلب کند، به این فکر می‌کنند که آیا مدرکی برای این ادعا وجود دارد؟ این توجه دقیق به شواهد و دلایل موجب می‌شود که تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.

3. دیدن از زوایای مختلف:
   این افراد همواره در تلاش اند به یک موضوع از چند دیدگاه مختلف نگاه کنند. آن‌ها دیدگاه‌های مختلف را بررسی می‌کنند، زیرا معتقدند این کار به آن‌ها در کشف حقیقت کمک می‌کند.

4. تشخیص تفکرات مغرضانه:
   افراد با تفکر انتقادی می‌توانند بفهمند که آیا اطلاعات با قصد خاصی و مغرضانه منتشر شده است؟ آن‌ها اطلاعات را بدون قضاوت زودهنگام و پیش‌داوری بررسی می‌کنند. این توانایی به آن‌ها کمک می‌کند تا از تاثیرات جانبی و سوگیری‌های غیرمنطقی دوری کنند.

5. توانایی پذیرش انتقاد:
   افراد دارای تفکر انتقادی قادرند انتقاد را به‌عنوان فرصتی برای رشد و بهبود در نظر بگیرند. آن‌ها به راحتی از نظرات دیگران بهره‌برداری کرده و به‌جای دفاع از عقاید خود به‌طور کورکورانه، به تحلیل و بررسی انتقادات می‌پردازند.

6. خودآگاهی و انعطاف‌پذیری ذهنی:
   افراد با تفکر انتقادی به طور مداوم به افکار و عقاید خود شک می‌کنند و آن‌ها را بازبینی می‌کنند. آن‌ها از بازخوردهای دیگران استقبال کرده و آماده‌اند تا نظرات خود را اصلاح کنند یا در صورت نیاز، به تفکرات جدید دست یابند.

?گارتنر: نیمی از مراکز داده هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۷ با کمبود برق مواجه می‌شوند

?تقاضای برق مراکز داده هوش مصنوعی طی دو سال آینده می‌تواند تا ۱۶۰ درصد افزایش یابد، و پیش‌بینی می‌شود که ۴۰ درصد از مراکز داده فعلی تا سال ۲۰۲۷ قادر به ادامه عملیات خود نباشند.

?طبق گزارش گارتنر، سرورهای جدید در سال گذشته به ۱۹۵ تراوات ساعت برق نیاز داشتند که این میزان برابر با مصرف سالانه برق ۱۸ میلیون خانوار است. اما برآوردها نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۲۷، این نیاز به ۵۰۰ تراوات ساعت یا معادل برق مصرفی ۴۶ میلیون خانوار خواهد رسید.

?کارشناسان همچنین هشدار داده‌اند که در صورت عدم توسعه منابع انرژی پاک و بدون کربن، آلودگی ناشی از آموزش و استفاده از مدل‌های هوش مصنوعی می‌تواند به طور چشمگیری افزایش یابد و به تهدیدی جدی برای محیط‌زیست تبدیل شود.

‏?یادگیری زبان دوم چه تاثیری روی ذهن میذاره؟

?یه تصور کلیشه‌ای که وجود داره اینه مغز زیاد یادبگیری و ازش کار بکشی خسته و فرسوده میشه....

‏?از هیوبرمن( Huberman) دانشمند علوم اعصاب می خوندم که می گفت ذهن شما مثل کامپیوتر نیست که وقتی اطلاعات زیادی واردش کنید پر و سنگین بشه، ذهن مثل عضله می‌مونه که هرچقدر ازش بیشتر کار بکشی قوی تر میشه

‏?موج جالبی از پژوهش ها نشون میده یادگیری زبان دوم، بسیار تاثیرات عمیق و جالبی روی ذهن میذاره....

‏+افزایش خلاقیت، جوری که انگار ذهنتون وارد دنیای جدیدی میشه و دیگه ایده‌ها و خلاقیتاتون محدود به یه زبان نیست

‏هیپوکامپ و قسمت کورتکس مغز، که مسئول اندیشیدن و‌تفکر توی مغز ماست، در افراد دو زبانه حجمش به طرز عجیبی افزایش پیدا میکنه?

‏?جدا از همه‌ی این ها، یادگیری زبان یه چیز لازم و مهمه جوری که پژوهش ها نشون داده عملکرد تحصیلی و شغلی اونایی که دو زبانه هستن، یه سر و گردن از بقیه بالاتر

?سایر سلول‌های بدن نیز همانند مغز دارای حافظه هستند

?پژوهشی جدید نشان می‌دهد سایر سلول‌های بدن همانند سلول های مغز  می‌توانند الگوها را یاد بگیرند و خاطرات را شکل دهند.

?در این پژوهش، دانشمندان با مطالعه ۲ نوع سلول غیرمغزی انسان در آزمایشگاه (یکی از بافت عصبی و دیگری از بافت کلیه) و قراردادن آنها در معرض الگوهای مختلف سیگنال‌های شیمیایی مانند سلول‌های مغزی که در معرض آن قرار می‌گیرند یادگیری را طی زمان بررسی کردند.

?سلول‌های غیرمغزی وقتی در معرض الگوهای مختلف سیگنال‌های شیمیایی قرار گرفتند، ژن حافظه را روشن کردند. این همان ژنی است که وقتی سلول‌های مغزی الگویی را در اطلاعات جدید شناسایی و اتصالات خود را برای ایجاد خاطرات بازسازی می‌کنند، فعال می‌شود؛ و همانند نورون‌های مغز، آن سلول‌ها نیز زمانی اطلاعات جدید را یاد می‌گیرند که با وقفه‌ و تکرار انجام شود.