تضادِ بین نقش و دیالوگ رسوات می‌کنه اما خب اشکال نداره همه‌چیز رو با یه موسیقی پس‌زمینه نرمال نشون می‌دیم.

Who is the lamb and who is the knife?
Midas is king and he holds me so tight
and turns me to gold in sunlight.

داستان تمام نشده، تا زمانی که انتظارِ پیدایش و صداقتِ دوباره‌ی آن ستاره در من می‌سوزد، چه کسی می‌تواند وصله‌ی پایان را به معمای ما بچسباند؟
تا زمانی که راوی افسانه روایت می‌کند، اسطوره زنده‌ست، هنوز در کلماتم نفس می‌کشی، تاریخ تکرار خواهد شد.

زمان گل‌های سرخ‌تر از خون تو را نیز پژمرده خواهد کرد، اعتباری به جاودانگی این قلب تپنده نیست، زمان، شعله‌ورترین عشق‌ها را خموش و دگرگون خواهد کرد، امیدی به عمر شمع من نیست، مکان از یاد خواهد رفت، ردپای خاطره را حتی پرتو آفتاب مبرهن نخواهد ساخت تیشه‌ای ریشه‌ی اصالتِ شعرم را هلاک نخواهد کرد، تنها اعتقاد باقی، شعر است، شعر برای من عشق است و عشق چنان در من ناشایست پدیدار بود که کلمات را از یاد خود بردم، تنها یادِ باقی، یاد کلمات است.

توی این نظام هنری که معترض باشه محکوم به نقض فاحش آزادی بیانه.

There Is No Evil «2020»