یکم بهمن‌ماه، سالروز درگذشت عارف قزوینے

تصاویرے از آخرین روزهاے حیات عارف قزوینی وقتی سرخورده از آشفته‌بازار سیاسے مشروطه، در تبعید‌ے خودخواسته به دره مراد بیگ همدان پناه مےبرد. تصویرے از روزهاے تنگدستے و بیمارے او که به قول خودش مجبور بود تا با سیب‌زمینےِ نسیه از بقالِ سر کوچه شب خود را به روز برساند. تصویر سمتِ راست، تصویرے از روزهاے تنهایے اوست، وقتی در بیغوله‌هاے همدان با تنها همنشین آن روزهایش که سگے بود به نام ژیان سر مےکرد؛ عارف با او غذا مےخورد و با او حرف مےزد و چنان دلبستگےاے به او پیدا کرده بود که بیست و هشتمین تصنیفش را برای او سرود. چندے پیش از مرگِ عارف، ژیان مُرد تا به قول سعید نفیسی:"شاعر بزرگ، از این مصاحبت نیز محروم ماند."
عارف در شرح احوال این روزهایش درحالےکه به شدت مریض بود به مدیر روزنامه ناهید مےنویسد:
"اغلب بسترے افتاده، در تمامِ این پنج-شش ماه سه مرتبه آن هم براے رفتن به حمام و رفعِ کثافت بیرون رفتم. یک مرتبه هنوز داخلِ حمام نشده دچارِ لرز و نوبه شده و با نهایتِ سختے و بدبختے خود را به پایه کرسے رساندم و چنان افتادم که توان برخاستن نبود. خدا تمام کند. زندگے تمامم کرد."

@Musikanchi

۲۱ آبان‌ماه، سالروز درگذشت استاد روح‌الله خالقے

براے مطالعه و دقت در حالات شعرا، تذکره‌ها کافے نیست، باید دَواوین را هم به‌دقت مطالعه کرد، و به همین نظر است که حضرت استادے [بدیع‌الزمان فروزانفر]، هر یک از محصّلین خود را به تحقیق در حالات یکے از نویسندگان وامےدارند، تا مگر به‌تدریج، بعضے موضوعات تحقیق‌نشده روشن گردد. اما موضوعے که براے بنده [روح‌الله خالقے] انتخاب کردند، اتفاقا شاعر چندان مهم و مشهورے نیست، و او «عاشق اصفهانے» است که دیوانش را هم نمےتوان به آسانے یافت.

منبع: کتاب «به‌هنگام و به‌ناهنگام»، تألیف روح‌الله خالقے، به کوشش امیرحسین رحمتے، چاپ سوم، سال ۱۴۰۲، صفحهٔ ۵۱ تا ۵۲.

گزین‌گویه‌هاے موسیقے
شمارهٔ ۲۲

خوشبختانه موسیقے خوب ساختن، کار سختے است و کسانےکه یاد مےگیرند آن را به‌خوبے بسازند، خودشان حتے بیشتر از کسانےکه فقط به این موسیقے گوش مےدهند در برابر قدرت آن آسیب‌پذیرند.

منبع: کتاب پینک فلوید و فلسفه، تألیف جرج اے. رایش، چاپ سوم، ترجمه یاسر پوراسماعیل، تهران، نشر لِگا، سال ۱۴۰۰، صفحهٔ ۲۵۵.

@Musikanchi

گزین‌گویه‌هاے موسیقے
شمارهٔ ۲۱

از نظر ماتریالیست‌هاے مبتذل، صداداشتن و خواننده‌بودن دو اصطلاح مترادف‌اند... امروزه ماتریال فےنفسه، عارے از هر نوع نقشے، گرامے داشته مےشود.

منبع: کتاب فتیشیسم در موسیقے و واپس‌روے شنیدن، تألیف تئودور آدورنو، ترجمه سارا اباذرے، تهران، نشر ماهے، سال ۱۳۹۷، صفحهٔ ۲۶.

@Musikanchi

?استاد جواد جواهرے، نوازنده تار و سه‌تار و معلم موسیقے ایرانے در ۷۹سالگے در تهران درگذشت.

جواد جواهرے در سن دوسالگے مادرش را از دست داد و با پدرش که دندان‌پزشک و تحصیل‌کردۀ آلمان بود به تهران مهاجرت کردند و تحت سرپرستے پدر و عمه‌اش قرار گرفت. بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایے، پدرش او را که در حدود 12 سال داشت نزد فرهاد ارژنگے نوازندۀ تار، آهنگ‌ساز و نقاش فرستاد تا ردیف‌‏ها و گوشه‏‌هاے آواز ایرانے را فرا گیرد. جواهرے توسط ارژنگے به هنرستان موسیقے ملے راه یافت و در این هنرستان با اساتید بزرگے مثل عبدالله‌خان دوامے و غلامحسین بنان آشنا شد و نزد آن‌ها ردیف‌هاے آوازے را آموزش دید. او پس از مدتے نزد سلیمان امیرقاسمے و حسن یکرنگے (هردو از اساتید آواز ایرانے) رفت و مدت‏‌ها در کلاس و منزل آن‌ها مشغول یادگیرے آواز شد. جواهرے بعدتر با راهنمایے علے تجویدے به اسماعیل مهرتاش معرفے شد و در کنار او 23 سال با جامعۀ باربد همکارے کرد. در همین کلاس، او با علےاکبر شهنازے (استاد بزرگ تار و سه‌تار) آشنا شد و نزد او فراگیرے تار را آغاز کرد. در زمان کوتاهے بعد از آن در برنامه‏‌هاى متعدد هنرے جامعۀ باربد و برنامه‏‌هاے رادیویے همکارے کرد. همچنین از زمان تاسیس شبکۀ 2 تلویزیون، در در این شبکه اجراهاے متعددے داشت. از دیگر اساتید جواهرے مےتوان به نام‌هاے بزرگے همچون ابوالحسن صبا، علے تجويدے، حسن کسايے، لطف‌الله مجد، نورعلےخان برومند و علےاصغر بهارے اشاره کرد. جواهری ضمن گذراندن دوره‌هاے موسیقے در هنرستان موسیقے ملے، تحصیلات عمومے خود را نیز در دبیرستان دکتر نصیرے گذراند. سپس ضمن تدریس در مدارس ابتدایے شمیران، به دانشسراے معلم وارد شد. او نهایتاً با نزدیک به 32 سال خدمت در آموزش و پرورش بازنشسته شد و بعد از انقلاب ۱۳۵۷، از اواسط دهۀ 1360، نیز به دعوت مدیران رادیو در این رسانه اجراے موسیقی (عمدتا تک‌نوازی تار) داشت. استاد جواد جواهرے در سن ۷۹سالگے و در تیرماه سال ۱۴۰۳ بر اثر بیمارے در تهران درگذشت.

منبع: سایت ویکیجو

@Musikanchi

گزین‌گویه‌هاے موسیقے
شمارهٔ ۲۰

روح خالصِ موسیقےِ ملے است که همیشه مایهٔ مباهات بوده و ما را به دوره‌هاے پرافتخارِ گذشته که معرّف جلال و مُبَین احساسات صادقانهٔ ماست سوق مےدهد.

منبع: کتاب جمال شناسے از نظر موسیقے، تألیف آلبر لاوینیاک، ترجمه و اقتباس منوچهر محمودے، تهران، چاپخانهٔ تابان، سال انتشار نامعلوم (احتمالا دههٔ چهل خورشیدے)، صفحهٔ ۱.

@Musikanchi

برنامه رادیویےِ «یادے از هنرمندان ایران»، ویژهٔ مرتضے محجوبے

تهیه و تنظیم، روح‌الله خالقے

@Musikanchi