اینجا کانالی ست برای معرفی فیلمهای در خور توجه اما مهجور سینما. می توانید کانال را به دوستانتان معرفی کنید سامان بیات

حرف آخر، پست آخر:
چهار سالی می‌شود که آنسین‌سینما را دایر کرده‌ام. اوایل شصت نفر از دوستانم عضو بودند. قصدم عضو گرفتن و بالا بردن اعضا و کاسبی نبود. یک کانال شخصی بود برای کمک به دوستان نزدیک. نه تبلیغی می‌کردم و نه تعداد اعضا برایم مهم بود.
دو سالی گذشت و 5 هزار نفر در کانال عضو شدند.
درخواست‌های بسیاری برای آپلود فلان فیلم و پیدا کردن بهمان مجله. تا حدی که توانستم کمک کردم. دوست داشتم فیلم‌های من بهانه‌ای شوند برای پژوهش‌های بیشتر و کامل شدن تاریخ‌های سینمایی‌مان. اما هر چه پیش رفتم چیزی ندیدم. بیش از پانصد نفر از من درخواست فیلم و مقاله و عکس و ... کردند و حدود نود درصدشان را راضی کردم. یعنی متریال کارشان را فراهم کردم اما حتی یک درصد از این عزیزان کار سودمندی نکردند. هیچ مقاله‌ای نوشته نشد، هیچ پژوهشی صورت نگرفت. خب نتیجه این کار بنده چه می‌شود؟ این همه فیلم دیدید، این همه پرونده و این همه مقاله. چه خروجی برای فرهنگِ سینمای نوشتاری ِ ما داشت؟ به فرض شما همه‌ی آثار شاخص سینمای ایران را دیدید. این فیلم دیدن چه دردی را دوا می‌کند؟ آیا کسی یک مقاله درباره هژیر داریوش، احمد فاروقی قاجار یا مستندهای نفتی فرخ غفاری می‌تواند پیدا کند؟ راستش چیزی که بی‌زحمت به دست بیاوریم برای ما بی‌ارزش است. این یک حقیقت است...

? امروز - یعنی ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ - کانال آنسین‌سینما بسته می‌شود (حداقل تا یکسال و شاید تا همیشه، شاید هم مجدد برگشتیم، البته نه به این زودی‌ها). با آرزوی روزهای بهتر برای شما.
فعلا محتویات کانال حذف نخواهد شد و اینجا به عنوان یک کاناال غیرفعال -موزه مجازی- باقی می‌ماند.
اولین مطلب کانال را برای سهولت کار شما در زیر ریپلای می‌کنم.
پژوهش های کوچک و شخصی من در صفحه اینستاگرامم دایر است. البته ارائه فیلم و متریال دیده نشده ندارم و تنها کشفیات و نکته‌های دیده نشده‌ و جذاب سینمای ایران را به صورت عمومی بازنشر می‌کنم. برای ارتباط یا کار ضروری می‌توانید به صفحه اینستاگرام یه آدرس samanbayat2 مراجعه بفرمائید.
با تشکر از همه کسانی که در این راه با ما همراه بودند. @samanbayat2

?? آنسین سینما

آغاز: ۱۳ مرداد ۱۳۹۵
پایان: ۱۳ فروردین ۱۳۹۹

@UnseenCinema

«چهره‌ او مناسب‌ سكوت‌ بود. بی‌حركتی‌ چهره‌ او و بی‌صدایی‌ سینمای‌ صامت‌ یكدیگر را كامل‌ می‌كردند. سكوت‌ او توجه‌ را بر می‌انگیخت‌ و بیانش‌ همدردی‌ را.» وقتی‌ از او پرسیده‌ شد چرا در فیلم‌ها نمی‌خندد، گفت‌: «راه‌های‌ دیگری‌ هم‌ برای‌ ابراز خوشحالی‌ هست‌.»

"هرگز در زندگی‌‌ام سعی‌ نکردم کسی‌ را بگریانم."
باستر

https://b2n.ir/250844

کلاوس شولتز: ۱۹۴۷ برلین، آلمان
سبک‌ها: Space Rock, Krautrock, Electronic, Berlin school, Ambient
سال‌های فعالیت: ۱۹۶۹ تاکنون
آهنگ‌ساز و نوازنده: Keyboards,Ssynthesizer, Sequencer, Guitar, Bass, Drums, Percussion و عضو سابق گروه های "تنجرین دریم" و "Ash RaTempel" است.

در سال ۱۹۷۰، کلاوس شولتز که بعنوان نوازنده درامز به همراه ادگار فراز و کنراد شنیتزلر در گروه "تنجرین دریم" بود، پس از انتشار اولین آلبوم گروه با نام «الکترونیک مدیتیشن» گروه را ترک کرد و به همراه مانوئل گوتشنیگ گروه "Ash RaTempel" را تشکیل داد. اما او پس از انتشار اولین آلبوم، این گروه را نیز ترک کرد تا به صورت انفرادی به آهنگسازی بپردازد.

شولتز اولین آلبوم انفرادی خود را در سال ۱۹۷۲ تحت عنوان «ایرلیخت» منتشر کرد. در این آلبوم او از ارگ و صدای فیلتر شدهٔ یک ارکستر - به طوری که قابل تشخیص نیست - بهره جست و خودش هم سازهای ضربی، ارگ و گیتار را می نوازد، و دیرتر در مرحله میکس عهده دار اجرای تمام فید بک‌ها و دیگر تمهیداتِ استودیویی می شود. او بدونِ وجودِ سینتسایزر در اولین آلبومش کاملا واردِ حیطه موسیقیِ الکترونیک می شود.
آلبوم بعدی او «سایبورگ» نام داشت که بسیار شبیه اولین آلبوم اوست، ولی این بار او از سینت سایزر "ای ام اس سینتی" نیز استفاده کرد.

از مهم ترین آلبوم های او می‌توان به (1975) Timewind اشاره کرد که به مانندِ نوول علمی‌ تخیلی‌‌ای ‌ست، که برای موسیقی نوشته شده. بی‌دلیل نیست که در همان سال‌ها او دائما در مصاحبه‌هایش ذکر می‌کند که در جستجوی "موسیقی آینده" است. در حقیقت می شود تمام موسیقی‌های دهه ۷۰ شولتز را به راحتی‌ بر روی تصاویر فیلم‌های علمی‌ تخیلی‌ میکس کرد.
این آلبوم برای او شهرت و اعتبارِ بین المللی فراهم آورد و برنده جایزه Grand Prix du Disque در فرانسه شد، که قبل از او به موزیسین هایی مثل جیمی هندریکس و پینک فلوید اعطا شده بود. در ضمن با پولی که ضمیمه جایزه بود او تازه توانست استودیویی را که در ذهن داشت برای خود فراهم کند.

آثار او از این مقطع بسیار پیشرو و متعالی شد. از مهم ترین آلبوم های او می‌توان به«سحرگاه ماه» در سال ۱۹۷۶ (اولین آلبومی که در آن، شولتز از سینت سایزر موگ مدولار استفاده کرد) «سراب» در سال ۱۹۷۷ و «شن روان» در سال ۱۹۷۹ (با همکاری آرتور براون به عنوان خواننده در آهنگ «سایه‌های جهالت») اشاره کرد.

در موسیقی شولتز، بیش تر از هر موسیقیدان الکترونیک دیگری در آن عصر، صداهای ارگانیک شنیده می‌شود، حتی هنگامی که از سازهای غیر الکترونیکی استفاده می‌کند، مانند گیتار آکوستیک و صدای خواننده مرد در آلبوم "رقص سیاه" یا ویولن سل در آلبوم های "شن روان". او صدای سینت سایزر مینی موگ را در آهنگ های خود به گونه‌ای توسعه داد، که به صدای گیتار الکتریک شبیه می‌شد، که این صدا به صدای تأثیر گذاری در اجراهای زنده و آلبوم های استودیویی او تبدیل شد.

خودِ او گفته است: "من با ساز‌های الکترونیک موزیک می‌‌سازم، ولی‌ 'موزیکِ الکترونیک' نمی‌‌سازم."

منابع: ویکیپدیا (با افزوده هایی از منابع دیگر)

او ۵۰ آلبومِ رسمی‌ و سولو (۶۱ سی‌دی) دارد، ۴ آلبومِ انتخابی از آثارِ چاپ نشده رسمی‌ اش - بینِ ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۹ - که شاملِ ۵۰ سی‌ دی می‌‌باشد، و ۳۹ آلبوم که با اهنگساز‌های دیگری همکاری کرده. از ۱۰ آهنگِ انتخابی برای "نویگیتور"، اتفاقا ۶ ترک شاملِ همکاری‌های او با دیگران است.

01- Klaus Schulze & Rainer Bloss; Road Clear (''Drive Inn'' 1984) exc
02- Klaus Schulze & Rainer Bloss; Racing (''Drive Inn'' 1984)
03- Klaus Schulze, Michael & Kevin Shrieve:
Communique 'Approach Spiral'- (“Transfer Station Blue” 1984) exc
04- Klaus Schulze: 'Nuff Said! (“Jubilee Edition” 1997) exc
05- Klaus Schulze: Nietzsche [Wild Mix]- (“Das Wagner Desaster” 1994) 8 exc
06- Klaus Schulze & Pete Namlook: Wish You Were There Pt.5 (“Dark Side of the Moog 1,” 1994) exc
07- Klaus Schulze & Pete Namlook: Three Pipers at the Gates of Dawn Pt. 9 (“Dark Side of the Moog 4” 1996) 2 exc
08- Klaus Schulze & Pete Namlook: Careful with The AKS, Peter- Pt. 4 (“Dark Side of the Moog 8, - 1999) exc
09- Klaus Schulze: Picasso Geht Spazieren- 1st Movement (Silver Edition” 1992) 2 exc
10- Klaus Schulze: Picasso Geht Spazieren- 3rd Movement (Silver Edition” 1992) 3 exc

@UnseenCinema

https://b2n.ir/288215

Buster Keaton, Review - Remix No.10
The Navigator (1924 - 59 min)

Directed by: Buster Keaton, Donald Crisp
Cinematography: Byron Houck, Elgin Lessley
Edited by: Buster Keaton
Music: Klaus Schulze
Remix: Maani Petgar

"نویگیتور" داستان میلیونر جوان و تنبلی‌ست که از انجام کارهای روزمرهٔ خود نیز سرباز می‌زند. بر حسب اتفاقاتی با دخترک جوانی که قصدِ ازدواج با او را داشته (و طبقِ معمول جوابِ رد شنیده) در یک کشتی محبوس شده و در دریا سرگردان می‌شوند. این‌دو که هیچ چیز از زندگی و شرایط سخت آن نمی‌دانند، باید با شرایط دشوار محیط خود را وفق داده و از پس مشکلات ریز و درشت برآیند.

"نویگیتور" موفق‌ترین فیلمِ کیتون در گیشه بود (بعد از شکستِ مالیِ "شرلوک جونیور") و خودِ کیتون آن را بهترین فیلمش می‌‌داند. فیلمبرداری در یک کشتیِ واقعی، با گروهِ فیلمبرداریِ ۶۰ نفری در ۱۰ هفته انجام شده، و صحنه‌های زیرِ آبِ فیلم در زمانِ خودش موفقیتِ فنیِ بزرگی محسوب می‌‌شده.

منتقدِ فیلم دنیس شوارتس چند سالِ پیش در موردِ این فیلم گفته: "تمِ قصه فیلم، مبنی بر مبارزاتِ انسانِ متمدن، بر علیهِ ماشینی که انسانِ مدرن به آن احتیاج دارد و به آن وابسته است، و در عینِ حال نمی‌تواند به آن اطمینان داشته باشد، هرگز انقدر تأثیر گذار در سینما به تصویر کشیده نشده بود". ("متروپولیس" ساخته فریتز لانگ، ۳ سال بعد از "نویگیتور" ساخته شده.)
@UnseenCinema

‍
‍ ? خشت و آینه (۱۳۴۳)
? کارگردان: ابراهیم گلستان
—----------------------------------------

دانلود نسخه ترمیم‌شده و به تازگی منتشر شده‌ی خشت و آینه پخش‌شده از شبکه RAI 3 (با زیرنویس ایتالیایی)

@CinemaLucida

?File Size : 1.25 GB - 2.2 GB
?Runtime : 2h 04m
?Resolution : 1280 x 720
?Overall bitrate: 1433 kb/s - 2536 kb/s
?Format : MP4

دانلود فیلم با بیت‌ریت ۱۴۳۳ و حجم ۱.۲ گیگ ??
http://dasan.co/Pbkj/Il_mattone_e_lo_specchio_(Ebrahim_Golestan__1965)_max4k.mp4

دانلود فیلم با بیت‌ریت ۲۵۳۶ و حجم ۲.۲ گیگ ??

http://dasan.co/1v8Tj/Mattone_e_specchio.mp4

در صورت آماده شدن نسخه‌های با بیت‌ریت و رزولوشن بالاتر در این کانال خبر می‌دهیم

@CinemaLucida

Telegram

attach 📎

ساخت موزیک‌متن فیلم "شاید وقتی دیگر" به روایت بهرام بیضایی و بابک بیات.

? از مستند "بن‌بست" (زندگی و آثار بابک بیات) ساخته مصطفی شیری

@UnseenCinema