نمیدونم چرا یکی از باگ‌های زبان فارسی هم وقتیه که می‌خوای بگی باشه پس فردا میبینمت

نمیدونم چرا به خودم میگم که"فراموشت" کردم ، و یا دیگر جایی در دلم نداری .
اما اشک رها شده از چشمانم بازگوی قصه دیگریست .

همه چی به موقعش خوبه ، شاید دیگه فردا ذوق و اشتیاق دیروز وجود نداشته باشه .

نمیدونم چرا تنهایی خوب چیزی نیست
نه تماسی نه پیامی نه کسی که باهاش وقت بگذرونی نه حتی کسی که بهت گوش بده فقط خودتیو خودت .

زندگی تو این وضعیت تا جایی خوبه که اسپرمی?

نمیدونم چرا توی ترافیک بودم بلوتوث گوشی روشن بود که اهنگ بزارم هرچی صدارو زیاد میکردم صدایی نمیشنیدم تا اینکه فهمیدم به ماشین بغلی وصل شده

نمیدونم‌چرا زندگی اونجایی خوب بود که فلافل رو‌میخریدم 5 هزار تومن

تو برای من؛ اخیش هیچ جا خونه‌ی خودِ آدم نمیشه بودی

نمیدونم چرا دلم میخواد برگردم به روزایی که اینجوری میشستم پای تلوزیون و برام جذابیت داشت .