چه کسی میتواند منکر لذت عجیب کلمات شود؟
کلماتی که روح را نوازش میکنند، قوی تر از دستانی هستند که جسم را می‌ستایند!
اگر واقعی باشند!

اینها نشانه ضعف بود، میدانستم.
اما آگاهانه میخواستم ضعیف باشم.
در برابر عشقش..
چشمانش!
امواج آشنای دستانش!
دستانی که انگار بدنم وطنشان باشد مرا میپرستیدند.

"آن‌چنان جای گرفتی تو به چشم و دل من
  که به خوبان دو عالم نظری نیست مرا..."

اون حسی که میدونی قراره دیگه بهت توجه نشه.<<<<

خاک تو سرت نیستی برات از کتابم بگم.

بلدما، فقط نمی‌دونم چرا جلو نمیرم.

لابه لای قرآن روی میزم بین پنجا صفحه سومش یه کاغذ هست.

املای نانوشته غلط نداره.

ولی یکی از قشنگ ترین دیالوگا اونجاییه که تو زمستان سخت میگه:
Adam'ı maskesini çıkarmaya zorluyorsun
merak ediyorum
içimdeki adamı görsen sever misin?
ادمو مجبور میکنی نقابشو کنار بزنه
میخوام بدونم..
اگه انسان درونمو ببینی...عاشقم میشی؟

ما قربانی‌های بخشیدن‌های مکرریم.