در آخرین یکشنبه آخرین ماه از فصل پاییز، جلسه گفت‌وگو درباره‌ی کتاب «لالایی برای دختر مرده» تشکیل شد.

ناترازی انرژی، دلیل تعطیلات روزهای گذشته برای همه‌ی اعضای حلقه زندگینامه سوال‌برانگیز شده بود و از شب قبل  از تشکیل شدن/نشدن جلسه می‌پرسیدند.
تصمیم سختی بود و هماهنگی مجدد برنامه از آن دشوارتر...

در آخر
هم مهمان‌مان حمیدرضا شاه‌آبادی راس ساعت 10 خود را به جمع ما رساندند و هم اعضای گروه کتابخوانی کتابخانه و مهمانانی که با خود همراه این نشست کرده بودند، گرد هم آمدند.

خانم سلیانی به رسم روزهایی که جلسات با حضور نویسنده تشکیل می‌شود، پیشنهاد دادند ابتدا هر کدام از شرکت‌کنندگان در حد یکی دو جمله معرفی‌ای از خود، سابقه حضورشان در خانه کتابدار و در صورت تمایل از کار و علاقمندی شان بگویند.
...
بحث درباره ی  کتاب این طور آغاز شد:
کتاب، خیلی رازآلود بود و این در سراسر کتاب دیده می شد که  شاید نشات گرفته از اصل ماجرای گم شدن دختران قوچان هم باشد. در ادامه، از میان عناصر داستانی و خیالی کتاب درباره ی زاویه‌ی دید نویسنده صحبت کردند و از میزان استناد به واقعیت های تاریخی و این که ایده‌ی نوشتن داستان از کجا آمده پرسش هایی مطرح شد.
آقای شاه آبادی ابتدا با سوال ریاضی گونه‌ی خود ذهن همه را به چالش کشیدند: «ادبیات شما را از دنیای ریاضی دور نکرده است؟» و در ادامه، زندگی آدم‌ها را به اضلاع یک مثلث متساوی الاضلاع تشبیه کردند... 
هم چنین از رویای صادقه خود در یک ظهر پاییزی گفتند که کاروان زنان و دخترانی در میانه‌ی بیابان یکصدا و همنوا با هم  می خواندند «هفده هجده نوزده بیست، خدایا چرا هیچکس به فکر ما نیست.» و... 

در پایان به همت دو تن از شرکت‌کنندگان برای پاسداشت یلدا سفره یلدایی کوچکی برپا شد.

#حلقه_زندگینامه_خوانی #باشگاه_کتاب #لالایی_برای_دختر_مرده #حمیدرضا_شاه_آبادی

@khanehketabdar

تشكیل جلسه گروه حلقه «زندگینامه خوانی»
یکشنبه،  ۲۵ آذر

@Khanehketabdar83

?️
گام پنجم هفته صلح، چهارشنبه ۲۸ شهریور ساعت ۱۰ صبح، با ورود گروه ترویج خواندن به خانه کتابدار برداشته شد. اعضای کتابخانه به همراه خانواده و دوستانشان، در سالن اجتماعات منتظر شروع برنامه بودند.

پوپک جوان، یکی از اعضای گروه ترویج، با قصه‌ی کتاب «عشق که می‌گویند چیست؟» نوشته دیوید کالی و اجرای جذاب و پرشور آن، بچه‌ها را به وجد آورد و در پایان قصه از آنها پرسید "به نظر شما عشق چیست و شبیه چه چیزی می‌تواند باشد؟" یکی گفت عشق لطیف و مهربان است، دیگری گفت مثل توت‌فرنگی است. آن‌یکی عشق را آب‌نبات چوبی‌ای به طعم پرتقال می‌دانست. یکی از مادرها عشق را در آغوش کشیدن فرزندش، درست لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شود، می‌دید و مادری دیگر گفت: عشق یک خانه‌ی امن است...
و بالاخره در پایان، همه‌ی کسانی که حضور داشتند، همدیگر را مهمان یک بغلِ دوست داشتنی و پر مهر کردند.

حالا نوبت بازی‌های گروهی و ساخت عروسک خمیری شخصیت کتابِ خوانده شده، یعنی «اما» بود. بچه‌ها دو گروه شدند. یک گروه در حیاط خانه کتابدار مشغول انجام بازی‌های گروهی و حرکتی شدند و گروه دیگر در سالن با راهنمایی امیره محمدهادی عروسک "اِما" را ساختند. پس از آن گروه‌ها با یکدیگر جابه‌جا شدند.

مادرها نیز به همراه آذین اقلیدس در کتابخانه کودک به گفتگو درباره روز صلح و ساخت کبوتر صلح پرداختند؛

در پایان، شرکت‌کنندگان با یک عکس دسته جمعی و خاطره‌ای شاد و به یاد‌ماندنی از روز صلح، کتابخانه‌ را ترک کردند.

در این برنامه خانم‌ها آذین اقلیدس، پوپک جوان، معصومه رعنا، لیلا کفاش‌زاده، شهین لسانی، امیره محمدهادی و فاطمه نکویی از اعضای گروه ترویج خواندن شورای کتاب کودک حضور داشتند.

@Khanehketabdar