چشم سبزو لب قرمز، تنِ تو رنگ سفید،
تو خودت پرچم اسلامی ایرانِ منی!

منِ سرما زده را گرم در آغوش بگیر،
به هوایِ بغلت بود که سرما خوردم.

در عزاداری او، رسم چهل روز کم است
ياد چشمش همه‌ی عمر، سيه پوشم كرد.

یک نفر گفت خدا کاش که عاشق بشوم،
شد و در پیچ و خم عشق خدا را گم کرد.

تهمت نالایقی برما زدی رفتی قبول،
در پی لایق برو ماهم تماشایش کنیم!

ارتش زیبایی ات کافیست آرایش چرا؟
اینقدر جنگنده آن هم غیر بومی، خوب نیست.

تپش قلب گرفتم به گمانم که کسی،
بی‌خبر از دل من عطر شما را زده است.

بعد دل کندنت از من دلت آرام گرفت؟
خوب شد زندگی‌ات یا که بدهکار شدی؟

شب‌های هجر را گذرانديم و زنده‌ايم،
مارا به سخت‌ جانی خود اين گمان نبود.