انقد خودخوری کردم که دیگه بریده مغزم…

🟣@purpleTribe

بعضی وقتا
حرفای ی نفر جوری روت تاثیر میذارن که فقط ساکت میشی وبا خودت فک میکنی یعنی واقعا من انقد بدم:)

🟣@purpleTribe

اون آدمی رو انتخاب کن که هر چقدر هم دورِش شلوغ شد، هر چقدر هم که آدمایِ خیلی خوب دورش بودن، هر چقدر هم که نسبت به تو بی‌نیاز بود و هر چقدر هم که آدمایی اومدن که از تو بهتر بودن براش ، باز هم تو رو فراموش نکنه؛ یادش نره یکیو داره که قول داده توی شلوغی مراقبش باشه تا گُم نشه، یادش نره قدرتو بدونه، یادش نره کی بود کنارش وقتی که تنهایِ تنها بود...

🟣@purpleTribe

دیگه کسیو نمیشه جدی گرفت؛ کسی اونقدر واقعی نیست که بوی موندن بده.
کسی اونقدر شبیهت نیست که بتونی از بغضات واسش بگی.
کسی اونقدر دوستت نداره که از جهان نترسی.
کسی نيست، این دنیا از درون خالی شده.

🟣@purpleTribe

شاید زندگی مرا بد خلق کرد اما در بد ذات كردن من هرگز موفق نشد.

🟣@purpleTribe

وقتی یکیو دوس داری وقتایی که باهاش میگذرونی بدنت شروع میکنه به ترشح دوپامین واکسی توسین و مغزت به این حس عادت میکنه، وقتی از دستش بدی بدن درد میگیری و بدنت خواهان همون مواد شیمیاییه که حالتو خوب کنن به زبونِ ساده تر تو معتاد اون و حسی که بهت داده شدی.

🟣@purpleTribe

می‌گفت:
من از پَسِش بَرمیام ولی اول باید گریه کنم

🟣@purpleTribe

در دفترچه شخصی‌اش نوشته بود:

«اما شادیِ گرفته شُده‌‌ام را
چه کسی به من پس خواهد داد؟»

🟣@purpleTribe

🙂

🟣@purpleTribe