اون نور خورشیدی که به اتاقم میتابه ، کز کردم به اون نوری که نمیدونم میتونم اسمشو امید بزارم یا هدر دادن وقتم!
اون هوای مرطوبی که تو اتاقم هست، یه تخت بهم ریخته، اینه ی کثیف، لباسای بهم ریخته و روهم ریخته
لوازم پخش افتاده رو زمین
تخته ی خط خطی و چمدون پراز کتابی که همچنان بهم خیره شدن تا برم دستی بشون بزنم!
ولی من دلم نمیخواد کاری انجام بدم، تشویق کردن بقیه به انجام دادن کارها و دنبال کردن ارزوهاشون،درحالی که از خودم هیچ تلاشی نمیبینم حتی، خنده داره...
بوی ادکلنای شیرینی که دورمه و مدتیه ازشون استفاده نکردم همچنان بوشون رو حس میکنم، بوی خودم بودن! اما الان حتی دستم نمیرسه بهشون!
قلکی که بالای تاقچه گذاشتم و داشتم پرش میکردم، اما الان که میبینم، حتی ۱/۵ اون قلک رو هم نتونستم پر کنم
منتظر چی هستم؟

Happy birthday park jimin.

تویی که مدام مزخرف میگی
حداقل سعی کن یکم طرز صحبت کردنت رو عوض کنی که با خوندن تکستت متوجه این نشیم که داریم با کدوم بی ذاتی صحبت میکنیم ،
این کلمه ای که ازش استفاده می‌کنی بیشتر خودت لایقشی تا دیگران و اگه چیزی اذیتت می‌کنه میتونی این حجم از پیگیر بودن رو کم کنی و گورتو واسه همیشه گم کنی .

I Remember you...I still remember what we said to each other

منو از تنهایی نترسون
تو بدترین شرایط جلو اینه اروم شدم.

تو رویای بر باد رفته ام
بالاخره بهش میرسم.

من هنوز روی پاهای خودم ایستادم...