Умр қоидалари

- Тирик экансиз, хаёт эшигини ёпиб қўя олмайсиз... Хаётингизга кимлардир кириб келаверадилар ва кимлардир чиқиб кетаверадилар..

- Сокин бўлинг, Чиқиб кетаётганларни олиб қололмайсиз. Сиз билан қолганларни чиқариб юборолмайсиз!

- Хаётингиздаги хар бир инсонни ўз вазифаси, ўз ўрни бор. Уларни сиз бошқаришга эмас, балки улардан сабоқ олишга урининг. Улар қилаётган ҳатоларига йўл қўйманг ва эришаётган ютуқларига сиз ҳам эришишига ҳаракат қилинг. Асло ҳасад қилманг, хаётда фақат ҳавас қилиб яшанг шунда ҳаммаси кўнгилдагидек бўлади....

33 ЁШИНГ МУБОРАК ЖОНАЖОН ЎЗБЕКИСТОНИМ!

Мустақиллик байрамингиз муборак бўлсин, азиз ватандошлар.

ЗУЛҲИЖЖА

Зулҳижжа ҳижрий-қамарий тақвим бўйича ўн иккинчи ойдир.
Уруш ҳаром қилинган иккинчи ой.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг бешинчи бобоси Килоб ибн Мурра даврида, тахминан, 412 милодий йилда шундай номланган.
Ҳаж ойи бўлгани учун шундай номланган.
У машҳур ойларнинг охиргисидир. Аллоҳ таоло Қуръони каримда: "Ҳаж маълум ойлардир..." (Бақара сураси, 197-оят), деб марҳамат қилган.
Ҳаж ойлари Шавволнинг биринчи кунидан бошланади ва Зулҳижжанинг ўнинчи куни тугайди.
Зулҳижжанинг саккизинчи куни "Тарвия" (бизда Ёлғон арафа" дейилади), тўққизинчи куни Арафа бўлиб, шу кунда ҳожилар Арафотда бўлишади.
Зулҳижжанинг ўнинчи куни Қурбон ҳайитидир.

УЧ ВАСИЯТ

Луқмони Ҳаким ўлимидан олдин
Ўғлига уч васият қилди:
Биринчиси – зинҳор хотининга сирингни айтма,
Иккинчиси – бойликка янги етишган нокасдан қарз олма,
Учинчиси – миршаб билан дўст тутинма.
     Отаси вафот этгач, ўғил бу уч васиятни синаб кўрмоқчи бўлди. Бозордан бир қўй олди-да, сўйиб қопга солди. Оғзини маҳкам боғлаб, уйига келтирди. Хотини сўради:
-  Бу қопда нима бор?
-  Бировни бехос ўлдириб қўйдим. Изни йўқотиш учун уни қопга солиб олиб келдим. Эрингдан айрилиб қолишни истамасанг, зинҳор битта-яримтага гуллаб қўйма, - кейин янги бойиган кишидан қарз олди.
Миршаб билан дўст тутинди.
Бир куни хотини билан гапи қочиб, уни тутиб урган эди, етти маҳаллани бошига кўтарди:
-  Войдод, мусулмонлар! Эрим одам ўлдириб ўрганган, энди мени ҳам ўлдирмоқчи!
-  Бу гапни дарҳол ҳокимга етказдилар.
-  Қочиб қолмасидан уни қўлга олинглар, - деб буюрди ҳоким.
Уни ким тутиб келтиради? – дейишганида миршаб:
-  Мен унинг уйини биламан, - деди. – ўзим тутиб келаман.
-  -эй дўстим, мени қўйиб юбор – қочиб кетай, - деб илтимос қилди у. Лекин миршаб кўнмади.
Воқеадан хабар топган янги бой ўпкасини қўлтиқлаб келди:
-  Қарзингни тўлаб қўй, ўлиб кетсанг, мен пулимга куйиб қоламан.
Бировдан олиб, унинг пулини тўлади.
Миршаб уни ҳоким ҳузурига олиб борди. Ҳоким уни таниб:
-  Луқмондай одамнинг ўғлига шу иш муносибми? – деди.
-  Рухсат бер, ўша қопни олиб келишсин, -илтимос қилди у.
Қопни олиб келиб, ҳокимнинг қошида очдилар – сўйилган қўй чиқди.
-  Нима гап ўзи? – деди ҳоким. – тушунтириб беринг-чи?
У бўлиб ўтган барча воқеаларни ҳикоя қилиб берди:
-  Отам менга уч васият қилган эди. Синаб кўрай деб шу ишларни қилдим. Отамнинг ҳамма гаплари рост чиқди.

“Донолар суҳбатидан”

Ишонма

Яхши ўғлим бор дея, ишонма: уйлантирмасдан...

Яхши қўшним бор дея ишонма: катта дардга йўлиқмасдан...

Яхши танишим бор дея ишонма: бошинг балога кирмасдан...

Яхши ишим бор дея ишонма: хасталаниб, тўшакка михланмасдан...

Яхши ака-укам бор дея ишонма: орага моддият кирмасдан...

Яхши ҳосилим бор дея ишонма: омборинг буғдойга тўлмасдан...

Яхши дўстим бор дея ишонма: орага дўст кўринган бириси кирмасдан...

Уч нарсани мияннга қуйиб ол:
Ўлимдан қутулиш йўқ;
Бу дунёда роҳат йўқ;
Одамларнинг гапидан омонлик йўқ.

Ҳикматлар китобидан.