سخنِ سنجیده

آورده‌اند که هرگاه پیامبر (ص) بر منبر می‌رفتند، این آیه را می‌خواندند:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقوا اللهَ و قولوا قَولًا سَديدًا (أحزاب/۷۰):
مسلمانان! از خدا پروا کنید و سنجیده سخن بگویید.
https://t.me/Quran_va_Hadith

خوردن غذای مراسم ختم

یکی از عادات جاهلی ما، بنا بر فرمایش پیشوایان دین اسلام، خوردن غذا در مراسم فاتحه است.
ما به جای آن‌که غم‌گسار خانوادهٔ داغ‌دار باشیم و حتی تا سه روز برایشان غذا ببریم، باعث شده‌ایم که خانوادهٔ عزادار، تقبل شام یا ناهاری بکند؛ غذایی که گاه با قرض و سختی فراهم شده و خود مصیبتی دیگر برای آنان است.
امام صادق(ع) فرموده‌اند:
الاَكْلُ عِندَ اَهلِ المُصيبَةِ مِن عَمَلِ الجاهِليَّةِ و السُّنَّةُ البَعثُ اِلَيهِم بِالطَّعامِ:
غذا خوردن نزد مصیبت‌زدگان (با خرج آنان)، از رفتارهای جاهلیت است و سنّت پیامبر (ص) فرستادن غذا برای مصیبت‌زدگان بود.
(مَن لا یَحضُرُه الفَقیهُ، ج ۱، ص ۱۸۲)

در ادامهٔ آن حدیث آمده است که پیامبر پس از شهادت حضرت جعفر طیّار (ع)، فرمودند که تا سه روز برای خانوادهٔ ایشان غذا ببَرند.

@Quran_va_Hadith
https://t.me/Quran_va_Hadith

?حکایت پرابهام اربعین

?1. ابوریحان بیرونی در قرن پنجم، و مستوفی هروی در قرن ششم نوشته‎اند: امام سجاد (ع) در 20 صفر سر مقدّس پدرش را به کربلا برگرداند. این مطلب در مقتل جعلی منسوب به ابومحنف نیز آمده است.

?2. سید بن طاوس در «اقبال الأعمال» نوشته: هرچند ممکن است اهل بیت هنگام بازگشت از شام از کربلا گذشته باشند، اما قطعاً رسیدنشان به کربلا در روز اربعین نبوده است.

?(ابن طاوس در «لهوف» ورود اهل بیت به کربلا و ملاقات آنان با جابر را نقل کرده، اما مطلقا اشاره‎ای به این که این ملاقات در روز اربعین بوده نکرده است).

?3. علامه مجلسی نیز در «بحار الانوار» از منکران ورود اهل بیت به کربلا در روز اربعین بوده و آن را جدّاً بعید دانسته است.

?(محدّث نوری، حاج شیخ عباس قمی، علامه شعرانی، دکتر محمد ابراهیم آیتی و دکتر سید جعفر شهیدی نیز از منکران این حادثه‎اند).

?4. شیخ مفید و شیخ طوسی نوشته اند: روز 20 صفر اهل بیت امام حسین (ع) از شام به سوی مدینه باز گشتند، و در این روز جابر بن عبدالله انصاری از مدینه به کربلا رفت.

?(آنان حرفی از ملاقات اهل بیت با جابر به میان نیاورده‎اند، و برداشت صحیح از کلام آنان این است که اهل بیت در روز اربعین از شام به طرف مدینه حرکت کردند).

?5. کتاب پربرگ آیة الله شهید قاضی طباطبائی به نام «تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهداء (ع)» سعی در اثبات ورود اهل بیت به کربلا در روز اربعین دارد. امّا ادلّه‎ای که وی ذکر نموده نهایتا «امکان» بازگشت در 40 روز را اثبات می کند، اما دلیلی بر «وقوع» این امر وجود ندارد.

?6. محقق برجسته تاریخ اسلام دکتر محمد ابراهیم آیتی گوید: اگر مدرکی قابل اعتماد و استناد داشتیم که اهل بیت در چهلم شهادت امام به کربلا آمده‎اند می‎گفتیم که این امر در موقع رفتن به شام بوده است نه در موقع برگشتن از شام.

?دو نکته

?1. کسانی که می گویند طی کردن مسیر شام تا کربلا در فاصله زمانی ده پانزده روز امر بعیدی نیست، اولاً بعید نبودن غیر از واقع شدن است و دلیل قاطعی نداریم که این امر واقع شده باشد.
ثانیا ما عجله داریم که اهل بیت را ده پانزده روزه به کربلا برسانیم تا اربعین درست شود، امّا یزید انگیزه ای نداشته که آنها را به این سرعت عبور بدهد!

?2. مرحوم فرهاد میرزا صاحب «قمقام زخّار» معتقد است اهل بیت (ع) اربعین سال بعد به کربلا رسیدند. آیة الله آقانجفی اصفهانی هم در کتاب «مفتاح السعادات» ضمن نقل پرسش و پاسخ هایی که در دیدار او با یکی از رجال الغیب مطرح شده از او می‎پرسد: اهل بیت حضرت امام حسین (ع) و همچنین جابر بن عبدالله انصاری در اربعین همان سال وارد ارض کربلا شدند یا در اربعین سال دیگر؟ پاسخ او این است: «اهل بیت آن حضرت و جابر در اربعین سال دوم به کربلا آمدند».

@bazmeghodsian

گاندی و امام حسین (ع) در شماری از کتاب‌ها، این جمله را از مهاتما گاندی دربارهٔ امام حسین (ع) نقل کرده‌اند: «من برای مردم هند چیز تازه‌ای نیاورده‌ام، فقط نتیجه‌ای را که از مطالعات و تحقیقاتم دربارۀ تاریخ زندگی قهرمانان کربلا به دست آورده‌ام، ارمغان ملت هند…

«شام عاشورا»

امشب ای ماه بر این عرصه چه‌ها می‌بینی؟
غرقه در خون، تنِ مردانِ خدا می‌بینی

امشب ای ماه تو چون پردگیانِ ملکوت
از زمین منظره‌ای هوش‌ربا می‌بینی

کشتگانی همه از صدرنشینانِ بهشت
پایکوبِ ستمِ اهلِ دغا می‌بینی

رهبرانی سر و جان باخته در راهِ خدا
برده از دارِ فنا، ره به بقا می‌بینی

امشب ای مه به نمایشگهِ سربازی‌ها
قهرمانانِ حق افتاده زِ پا می‌بینی

هر زمان روی برآری زِ پسِ ابرِ ملال
به سر و روی جهان، گردِ عزا می‌بینی

در سکوتِ شبِ غم‌پرورِ اسرار آمیز
همه اطراف، غم‌آلوده فضا می‌بینی

بستر آغشته به خون، خفته در این دشتِ جهاد
جاهدانی همه از آلِ عبا می‌بینی

در تجلی‌گهِ مردانگیِ پاکدلان
نقش خونینِ بقا، غرقِ جلا می‌بینی

کربلا دشتِ بلاخیزِ جهان است و در او
بس شهیدانِ زِ خون شسته لقا می‌بینی

سر مبادم به تن ای ماه که بر نطعِ زمین
تنِ بی‌سر زِ «بزرگِ شهدا» می‌بینی

رخِ گلگونِ جوانانِ بنی‌هاشم را
از زمین نورفشان سوی سما می‌بینی

پرتوِ روح‌فزای ابدیت را نیک
جلوه‌گر در رخِ اربابِ صفا می‌بینی

یک طرف کشته عزیزانِ سراپرده‌ی حق
یک طرف زنده اسیرانِ بلا می‌بینی

زِ محبّانِ «رسول» و زِ عزیزانِ «بتول»
ای بسا سر که زِ تن گشته جدا می‌بینی

آن طرف دورتَرَک زیرِ یکی خیمه‌ی سبز
داغداران همه را نوحه‌سرا می‌بینی

زآن میان شیرزنی را زِ مصیبت‌زدگان
به گران‌طاقتیِ «شیرِ خدا» می‌بینی

زن چه گویم که در انبوهِ جماعت به‌سخن
ناطقی ولوله‌افکن به ملا می‌بینی

زن چه گویم که در آن نهضتِ بیدادشکن
رهبری سوی هدف راهگشا می‌بینی

امشب ای ماه، زِ تابیدنِ خود بر در و دشت
نکته‌ها می‌شنوی، نادره‌ها می‌بینی

قاتلان را همه در قعرِ فنا می‌یابی
کشتگان را همه در اوجِ علا می‌بینی

غالبان را به حقیقت همه یکسر مغلوب
سخره‌ی مظلمه تا روزِ جزا می‌بینی

زورمندانِ زمان را همه رسوای ابد
محو، در قعرِ سیه‌چالِ فنا می‌بینی

وآن به‌ظاهر سر و جان باختگان را به یقین
برده گویِ سَبَق اندر دو سرا می‌بینی

زندگی را همه در مرگ و ظفر را به شکست
جلوه‌افروز، درین طرفه غزا می‌بینی

شرحِ جانبازیِ احرارِ قَدَرْ قَدرِ دلیر
ثبت در دفترِ جاویدِ قضا می‌بینی

وآنگهی تکیه‌به‌قدرت‌زدگان را تا حشر
درخورِ لعن و سزاوارِ هجا می‌بینی

ادیب برومند
@AdibBoroumand
https://instagram.com/p/BZtCFHHlpP4/

گاندی و امام حسین (ع)

در شماری از کتاب‌ها، این جمله را از مهاتما گاندی دربارهٔ امام حسین (ع) نقل کرده‌اند:
«من برای مردم هند چیز تازه‌ای نیاورده‌ام، فقط نتیجه‌ای را که از مطالعات و تحقیقاتم دربارۀ تاریخ زندگی قهرمانان کربلا به دست آورده‌ام، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهیم هند را نجات دهیم، واجب است همان راهی را بپیماییم که حسین بن علی پیمود.»
بهترین منبعی که برای این سخن آورده‌اند، مجلهٔ الغَری، چاپ نجف، به تاریخ ربیع الأوّل ۱۳۸۱ است. اما در کتاب‌هایی که از گاندی منتشر شده، و نیز در کتاب‌های معتبری که دربارۀ او به چاپ رسیده است اثری از این جمله نیست، از جمله می‌توان به کتاب سرگذشت من این است مذهب من و همۀ مردم برادرند اشاره کرد که شامل زندگی‌نامهٔ خودنوشت گاندی و گزیده‌ای از گفتارها و نوشتارهای اوست. همچنین در کتاب‌هایی چون مهاتما گاندی، به قلم رومن رولان، و گاندی از جرج وودکاک، که از مهمترین منابع در این باره است چنین جمله‌ای وجود ندارد.
ناگفته نماند یک جلد از کتاب دائرة‌المعارف الحسينيّة، با عنوان فرعی قالوا في الحسین علیه السّلام به گفتارهای بزرگان درباره امام حسین (ع) اختصاص دارد. در این کتاب نیز جمله‌هایی دیگر از گاندی درباره آن حضرت آمده، ولی گفته شده که منبعی برای آن نیافتیم.

مقالهٔ نقد مشهورات، استاد محمد اسفندیاری، مجلهٔ آینهٔ پژوهش، ص ۱۵

https://t.me/Quran_va_Hadith

انتقادات استاد فاطمی‌نیا از برخی رفتارهای رایج در روضه‌خوانی‌ها
https://t.me/Quran_va_Hadith