یکی شماره منو از رو‌گوشی پزشکیان پاک کنه .

و در نهایت از شب و سنگینی غمش به خواب پناه میبریم.

من ایستادم؛
تا لحظه فرو ریختن سقف،
تا لحظه سوختن تمام و کمال زندگی،
تا لحظه ویران شدن.
و بعد رفتم.
تا هرگز باز نگردم.

کاش حوصله ندارم رو به عنوان دلیل بپذیرید.

سلام بر نامه هایی که هرگز فرستاده نشد،
از ترسِ سردی پاسخ.

حسین جان! گیرم زِ تو بینایی و گردم به تو حیران القصه به غیر از تو کسی در نظرم نیست!

-شب‌ها پیش از آنکه به خواب برویم ؛
چقدر حرف داشتیم که بزنیم
حرف‌های ما تمامی نداشت،
چند بار پیش آمد که طلوع را دیدیم و
رنگ خواب ندیدیم،
آخر چه شد؟
که حال دیگر می‌آییم
و خسته و بی‌صدا می‌خوابیم؟
شب‌ها دگرگون شده؟
حرف‌ها تمام شده؟
یا ما تمام شده‌ایم؟

زندگی من فراز و نشیب های زیادی داره؛ اکثرا نشیب، ولی یکی دو تا فراز هم داشته.

[به دیدارم بیا ای همگناه،ای مهربان بامن.]

@halidaar