به موسیقی علاقه دارید؟

‍قائد، صنوبر و قهقهه
[نگاهی به جستار محمد قائد دربارهٔ احمد شاملو]
آزاد عندلیبی
ـــــــــــــــــــــ

قائد جایی در جستار به سعیِ بیهوده یا اضافه‌کاریِ شاملو در برگردانِ دن آرام اشاره می‌کند. از دلایلش این است که چرا لهجهٔ پامناری را تو دهنِ قزاق‌های دن گذاشت، یا چرا برای کنف کردنِ توده‌ای‌ها سال‌هایی از عمرِ گران را نفلهٔ این کار کرد. ولی آیا تنها همین بود؟ من بر آنم که انگیزهٔ دیگری هم در میان بود: آزمودنِ زبانِ کوچه و کلمات و عباراتی که نیم قرنِ آزگار جمع کرده بود، آن‌هم در روایتِ یک رمانِ اجتماعی. کتابِ کوچه که به‌دلایلِ بسیار به عمرِ او قد نداد (لابد به عمرِ ما هم قد نمی‌دهد)، دست‌کم اثری با کلماتِ کوچه‌ای از آزمونِ روایت برجا گذشت. از آن آزمون پیشنهادی بزرگ ساخت برای رمان‌نویسان و مترجمانِ فارسی. تصورم این است که دست‌کم شماری از ایشان توانستند بعدها این تجربه را تداوم بدهند، گسترش بدهند، و در کارهایشان متجلی کنند.

قائد می‌گوید شاملو منتقدان و کارشناسانِ اختصاصی داشت. و درست هم می‌گوید. منتقدانی که فقط منتقدِ شعرِ او بوده‌اند، منتقد نیستند. تاریخِ انقضا دارند و معمولاً همین راه و رسمِ «اختصاصی» را با اخلافِ خود ادامه می‌دهند. قائد بعدها در جستاری کوتاه نیز این منتقدان و شاعرانی را که کوشیدند مثلِ او بنویسند نواخت. هردو را به‌درستی ناکام‌های ناگزیری می‌بیند که در سایهٔ غول مدفون شدند. قائد در این سال‌ها نشان داد که خود به آن راه نمی‌رود، لازم ندارد برود، و آگاهانه و مصرّانه از ساختنِ بیتِ اختصاصی و قلم‌زنانِ شخصی تن می‌زند. این به احترامِ قائد در نزدِ کسانی چون من افزود...

◄ [کلیک کنید: متن کامل]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

■ به «بارو» بپیوندید.

■ Telegram | Instagram

سلول‌‌های سرطانی هیچ‌‌یک از ویژگی‌‌هایشان را «خلق» نمی‌‌کنند. آنها از نو چیزی نمی‌‌سازند، بلکه می‌‌دُزدند -یا دقیق‌‌تر بخواهیم بگوییم، سلول‌‌هایی که برای بقا، رشد، و متاستاز درخورتر باشند به طور طبیعی گزینش می‌‌شوند. ژن‌‌ها و پروتئین‌‌هایی که سلول‌‌ها در تولید عناصر سازندۀ لازم برای رشد به کار می‌‌گیرند از میان همان ژن‌‌ها و سلول‌‌هایی قاپیده می‌‌شوند که رویانِ در حالِ رشد برای سوخت‌‌رسانی به موتورِ گسترش انفجاریِ خود در چند روز نخست زندگی به کار می‌‌گیرد. مسیرهایی که سلول‌‌های سرطانی برای جابه‌‌جایی در فضاهای پهناور بدن مصادره می‌‌کنند همان‌‌هایی‌‌اند که به سلول‌‌های ذاتاً متحرک بدن اجازۀ حرکت می‌‌دهند. ژن‌‌هایی که تقسیمِ بی‌‌حساب سلول‌‌ها را به کار می‌‌اندازند، گونه‌‌های از شکل افتاده و جهش‌‌یافتۀ ژن‌‌هایی‌‌اند که امکان تقسیم سلولی را در سلول‌‌های سالم فراهم می‌‌کنند. خلاصه اینکه سرطان همان زیست‌‌شناسی سلولی است که در آیینۀ آسیب‌‌شناسی تصویر می‌‌شود. و منِ سرطان‌‌شناس، پیش از هرچیز زیست‌‌شناسی سلولی‌‌ام -منتها زیست‌‌شناسی که جهان عادی سلول‌‌ها را وارونه و منعکس در آیینه می‌‌بیند.

□ سرود سلول‌ها | سیدارتا موکرجی | ترجمۀ آرش فرزاد | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۳، قطع رقعی، جلد سخت، شانزده + ۶۳۷ صفحه، قیمت: ۸۰۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.

@nashrenow

کانال موسیقی ما
@tanhaseda

یک پل اگر میان ما بود
خودم را می‌رساندم
یک دریا اگر می‌بود
شنا می‌کردم

میان من و تو اما
فاصله یک آسمان است
و هرچه در خواب
به سویت می‌آیم
در بیداری
به اشک می‌رسم

بین ما
جنگلی‌ست
که خاطرات وحشی‌ات
زخمی‌ام می‌کنند
و من اگر دیگر تو را نبینم
چگونه می‌توانم
مرگ را پذیرا باشم؟

تو در تاریک‌ترین حالتت
نور منی
من در روشن‌ترین‌ دوستت دارم‌ها
تاریکی توام

به من بگو
چرا شب و روز
به هم نمی‌رسند؟

#سیاوش_یزدان_دوست

@Siavash_Yazdandoust

کانال نامه‌ها
به نامه‌های بزرگان ادبیات و هنر ایران و جهان می‌پردازد

نامه‌ها کانال دیگر ماست:

● @Name_ha
● @Name_ha
● @Name_ha