मनाने रेखाटलेली स्वप्न ही हाताने सत्यात उतरवायची असतात.

??

नात्यांचा प्राजक्त ?**

दिवसातून एकदा तरी आपल्या आवडत्या व्यक्तीशी बोलत जा .. माध्यम कोणतेही असो doesn't matter.. संवाद महत्वाचा जो तुमच्यातली ओढ कायम ठेवतो.. आपण नाकारले तरी fact ही आहे की आपण सतत कोणावर तरी विसंबून असतो,आपल्याही नकळत.

आम्ही खूप घरे बदलली. एका घराच्या अंगणात प्राजक्ताचे झाड होते..रात्री त्याची फुले ओघळायला सुरवात व्हायची ती अगदी पहाटेपर्यन्त तो सोहळा चालायचा. परीक्षेचे दिवस असले की मी रात्री जागून अभ्यास करायचे..दिवसा कॉलेज आणि नोकरीमुळे अभ्यास करणे शक्य नव्हते.. रात्री मी अभ्यासला बसले की खिडकीजवळ बसायचे. खिडकीतून तो प्राजक्त मला दिसायचा, त्याची एक फांदी त्या खिडकीजवळ आली होती. त्याच्या फुलांच्या मंद सुवासाने मन एकदम फ्रेश व्हायचे आणि अभ्यासाला मूड लागायचा. हळूहळू मला त्या झाडाची सोबत वाटायला लागली. कधीकधी ते माझ्याशी काही बोलू पाहते आहे असे मला वाटायचे.. मग मी खिडकीत आलेल्या त्याच्या फांदीवरून हात फिरवायचे तेव्हा तो सळसळायचा. मी त्याची फुले गोळा करायचे देवातंल्या कृष्णाला वाहायचे. कधी कानातल्यासारखे कानातही घालायचे. त्याची माझी छान दोस्ती जमली आणि हळूहळू आमच्या गप्पा सुरू झाल्या..मी रोज खिडकीत उभी राहून त्याच्याशी बोलायचे.त्याला किती कळत होते नाही माहीत पण तो आपल्या फांद्या हलवून,कधी पाने नाचवून तर कधी सतत फुले ओघळवून प्रतिसाद द्यायचा. एखाद्या दिवशी मला बोलायला नाही जमले तर त्या दिवशी त्याचा फुलांचा सडा कमी दिसायचा.. माझे डोळे भरून यायचे..शेवटी आम्ही भाडेकरू होतो..कधी न कधी आम्हाला तिथून दुसरीकडे राहायला जावे लागणार होते..तेव्हा काय होईल त्याचे आणि माझेही? असा मला प्रश्न पडायचा. मलाही त्याची , त्याच्याशी बोलायची सवय झाली होती. ....

काही दिवसानी आम्हाला ते घर सोडावे लागले. मी त्याला सांगितले त्यानंतरचे दोन दिवस तो ही मलूल वाटत होता..ना त्याने मला पाहून फूले बरसवली..ना पानाची सळसळ केली .. काही दिवसानी अखेर तिथून दुसरीकडे जाण्याचा दिवस उजाडला.. मला तर त्याच्याकडे बघवेना.. तरी मनाचा हिय्या करून मी त्याच्याजवळ गेले, त्याच्या खोडाला मिठी मारली आणि ओक्साबोक्षी रडून घेतलं.. डोळे उघडले तेव्हा माझ्या आजूबाजूला फुलांचा सडा पडला होता..मी त्यातली काही फूल ओंजळीत घेतली. हलका त्यांचा वास घेऊन माझ्या रुमालात ठेवली..आणि नकळत त्याला हात जोडून मी तिथून निघाले..

काही दिवसानी कळले..तो प्राजक्त आहे.. पण ती खिडकी जवळची फांदी मात्र सुकून गेली..

आपल्या आवडत्या व्यक्तीशी बोलत रहा.. माहिती नाही कधी नात्याचा प्राजक्त सुकेल..

काय ? पटतयं का ?
सुधा मूर्ती, यांच्या ललित लेखनातून.... ???**

✅सत्याने वागणाऱ्यासोबत नेहमी वाईट का होते? त्यांना त्रास का होतो? .✍️

➡️ वेळ काढून शेवटपर्यंत नक्की वाचा,नक्कीच काहीतरी बोध मिळेल ?

⌛ ? खूपदा आपणास हा प्रश्न पडतो की,मी कधी कुणाचे वाईट केले नाही,कोणाशी चुकीचे वागत नाही,तरीही नेहमी माझ्यासोबत वाईट का घडते?आणि हा प्रश्न पडणं स्वाभाविक आहे.आता एक लक्षात घ्यावं ह्या जगात देवांनाही त्रास झाला उदा.श्रीराम,कृष्ण मग आपण तर कोण आहोत?.त्यांच्यातुलनेत आपला त्रास शुल्लक आहे.

⌛? दुसरी मुख्य महत्त्वाची बाब,आपल्याला होत असणारा त्रास,वेदना ह्यातून आपल्याला मजबूत बनण्याची संधी ईश्वर देत असतो,कारण आपल्याला एकदम उंच शिखरावर ईश्वराला नाह्यायच असत.

⌛ ?भारताचा यशस्वी कर्णधार MS Dhoni सर्वांना ज्ञात आहे,सुरवातीला खूप संघर्ष करावा लागला,उशिरा पोहचल्यामुळे मॅच खेळता आली नाही,नोकरी सोडावी लागली.तो खूप Depressed झाला कारण नियतीला त्याला एकदम Best बनवायचं होत आणि नंतरचा इतिहास माहीतच आहे तिन्हीही ICC trophy जिंकवणारा एकमेक कर्णधारापैकी एक आहे.

⌛ ? कोणी आपल्यासोबत कशेही वागो आपण सर्वांशी माणूस म्हणून नीट वागावे,कोणी आपल्याशी नीट नाही वागल,चेष्टा केली किंवा तुच्छ समजून दुर्लक्षित केले तरीही आपण आपला चांगुलपणा सोडता कामा नये,जर आपणही तसेच वागाल तर फरक काय राहणार?संत एकनाथ म्हणतात नांगी मारणं हा विंचू धर्म आहे,त्याला वाचवणं हा आपला धर्म कधी सोडू नये,त्यामुळे इतरांकडून होणारा त्रास,चेष्टा ह्याला बाजूला ठेवून योग्य धर्म करणे उत्तमच.कर्म कोणालाच सोडत नाहीत म्हणून अतीचिंता नकोच..

सकाळच्या स्वच्छ सूर्यप्रकाशाइतक स्पष्ट
ध्येय तुझ असावं ?
अन् त्या ध्येयासाठी, तु धडपडाव
कधी रडाव, कधी हसावं,
कधी कोसळावस् तु उंचावरून पडणाऱ्या
धबधब्यासारखं,   ?
तर कधी आकाशात उंच उडाव??....
रंणागण सोडणारे खुप असतात,
तु मात्र युद्धसंपेपर्यंत लढावं?...
करताना तु दोन हात संघर्षाशी,
नशिबानेही झुकून त्याचं कवाडं उघडावं...
तेजस्वी किरणांसारखच अंधारालाही
तु प्रकाशित करावं ?
                        -  ममता परदेशी??

✍️
जेव्हा पराभव इंचभर दूर असूनही
आपण हार मानण्यास नकार देतो
तेव्हाच इतिहास घडतो!
⚔?⚔

शिक्षक कभी साधारण नहीं होता! प्रलय और निर्माण उसकी गोद में पलते है।

रस्ता कितीही खड्यांनी भरलेला असला तरी एक चांगला बुट घालुन त्यावर आपण सहज चालु शकतो. परंतु चांगल्या बुटामध्ये एक जरी खडा असला तर चांगल्या रस्त्यावर काही पावले चालणे कठीण होते. मनुष्य बाहेरच्या आव्हांनानी नाही तर आतल्या कमजोरीमुळे अयशस्वी होतो

???good morning ???

मित्र का असावेत ?**

➖➖➖➖➖➖➖➖➖
ज्ञानपीठ :
➖**➖*➖➖➖➖➖➖➖➖

एकदा एका माकडाला अति दु:खामुळे मरण्याची इच्छा झाल्यावर त्याने झोपलेल्या सिंहाचे कान ओढले.

सिंहाने उठून रागाने गर्जना केली की हे धाडस कोणी केले?स्वतःच्या मृत्यूला कुणी बोलावले ?*

माकड : मी कान ओढले महाराज, सध्या मित्र नसल्या मुळे मी खूप उदास आहे आणि मला मरण पाहिजे आहे, तुम्ही मला खाऊन टाका...

सिंहाने हसून विचारले : माझे कान ओढताना तुला कोणी पाहिले तरी नाही ना ?

माकड : नाही महाराज.

सिंह : मग ठीक आहे, आणखी एक दोन वेळा कान खेच, खूप छान वाटले.

माकडाने सिंहाचे दोन तीन वेळा कान ओढले. सिंहाला खुप बर वाटलं.

सिंह: आजपासून मिच तुझा मित्र आहे अस समज, आणि मरणाचा विचार सोडुन दे.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖

या कथेचे सार. ? ??

एकटा राहून जंगलाचा राजाही कंटाळतो.म्हणून आपण देखील आपल्या मित्रांच्या सतत संपर्कात रहा, त्यांचे कान ओढत रहा...,*

खुप मेसेज येणे भाग्याचे समजा कोणीतरी आपली आठवण काढतय...

चांगल्या पोस्टला लाईक करा, वेगवेगळ्या विषयांवर चर्चा देवाण घेवाण करा. आनंद देण्यात घेण्यात असतो. बडबड करा. कंटाळवाणे होऊ नका. वयाला विसरा मजा करत रहा.*

विश्वास ठेवा की तुमचे मन जर नेहमी आनंदी असेल तरच आपण नेहमी निरोगी राहू.

Dont worry
Be happy

मित्र श्रीमंत किंवा गरीब नसतो मित्र शिकलेला असावा असे काही नसते मित्र अडाणी पण चालतो,
कारण मित्र फक्त मित्रच असतो। ?

??? ज्ञानपीठ???**