💠 پائول اوراند (هیپنوتراپیست و شاگرد دکتر مایکل نیوتن):

مراجعین زیادی داشته‌ام که زندگی گذشته‌ی مشترکی با عیسی مسیح داشتند. آنها بعضا یا در جنبش او مشارکت داشتند یا به نحوی با زندگی مسیح یا نزدیکان او مرتبط بودند. این افراد احساس عمیقی از عشق و مورد محبت قرار گرفتن را در همراهی با مسیح تجربه کرده بودند و بعد از کشته شدن او، با اندوه و پریشانی به زندگی خود ادامه دادند. آنها حتی در زندگی‌های متعدد بعدی خود این احساس را داشتند که «چه طور ممکن است چنین چیزی اتفاق افتاده باشد؟» برخی از آنها می‌گویند که «این یک فقدان بزرگ برای بشریت بوده» و یا اینکه «چه طور می‌توانیم بدون چنین عشقی وجود داشته باشیم؟» آنها بعد از مسیح، دیگر نتوانسته بودند که این عشق را در جای دیگری از این دنیا پیدا کنند.

وقتی آنها وارد جهان ارواح می‌شوند، من به آنها یادآوری می‌کنم که آن انرژی از بین نرفته و دنیا را ترک نکرده است؛ آن عشق هنوز در دسترس است و درون خود آنها حضور دارد. این انرژی فقط در وجود یک شخص دیگر مثل پیامبر یا هرکس دیگر نیست؛ بلکه در درون هر یک از ما وجود دارد.

📘 کتاب درحال ترجمه‌ی:
«جهان ارواح» نوشته‌ی ریچارد مارتینی، ترجمه: احمد بهزادی

➖➖➖➖
🆔 @near_death

کتابی که در حال ترجمه‌اش هستم: «جهان ارواح» نوشته‌ی ریچارد مارتینی

✅ میشه گفت این کتاب، تحقیقی هست در مورد تحقیقات دکتر مایکل نیوتن (یا همون هیپنوتیزم ال‌بی‌ال).

ریچارد مارتینی، فیلمساز، کارگردان، مستندساز و یکی از اهالی معروف سینمای هالیوود، بعد از مرگ یکی از دوستان نزدیکش «لوآنا آندرس» که او هم یکی از بازیگران برجسته‌ی هالیوود بوده، موضوع زندگی پس از مرگ تبدیل به دغدغه‌ی اصلی‌ش میشه و شروع می‌کنه به تحقیق درباره‌ی این موضوع.... در این مسیر نهایتا با تحقیقات دکتر مایکل نیوتن مواجه می‌شه.

اگرچه در این کتاب، به موضوعات دیگه (مثل تجارب نزدیک به مرگ، ظهور روح و ...) هم اشاره می‌شه، اما تمرکز اصلی این کتاب روی هیپنوتیزم ال‌بی‌ال و تحقیقات دکتر مایکل نیوتن، شاگردان ایشون و هیپنوتراپیست‌های دیگه‌ای هست که از روش دکتر نیوتن استفاده کردن و به نتایج مشابه رسیدن. ریچارد مارتینی در طی تحقیقاتش، خودش و دوستانش هم تحت این هیپنوتیزم قرار می‌گیرن...

🔺 در پست‌های بعدی کانال، همینطور که مشغول ترجمه‌ی کتاب هستم، بریده‌های جالبی از کتاب رو هم اینجا با شما به اشتراک میذارم.

➖➖➖➖
🆔 @near_death

آلفرد راسل والاس (کسی که با همکاری چارلز داروین اولین بار نظریه‌ی تکامل بر اساس انتخاب طبیعی را منتشر کرد؛ و از او با عنوان پدر جغرافیای زیستی یاد می‌شود) در کتاب خود با عنوان «On Miracles and Modern Spiritualism»، تعریف می‌کند که نزد یکی از مدعیان «عکسبرداری از ارواح» می‌رود و این فرد بعد از عکس گرفتن از او، عکس‌هایی را ظاهر می‌کند که حضور او در کنار مادر مرحومش را نشان می‌دهند. آلفرد راسل والاس ضمن ارائه‌ی توضیحات، به این نتیجه می‌رسد که هیچ راهی برایش وجود ندارد جز اینکه بپذیرد یک موجود روحی باعث این پدیده شده است و توضیح طبیعتی‌تر و ساده‌تر این است که این خود روح مادر او بوده که باعث ایجاد این تصاویر شده است.

🔺 تصویر بالا، صفحاتی از کتاب مذکور است که آلفرد راسل والاس این ماجرا را تعریف کرده است.

🔺 این مسئله‌ای بحث‌برانگیز است و من قصد ورود به جزئیات آن را ندارم. صرفا خواستم گزارشی از روایت آلفرد والاس را اینجا با شما به اشتراک بگذارم.

🍉 #یلدا_مبارک

➖➖➖➖
🆔 @near_death

دوستمون مسیح عزیز، به همراه تیم مدیریت کانال «Science and Religion» زحمت کشیدن و پی‌دی‌افی رو آماده کردن که مختصرا 24 مورد از توجیهات مادی‌گرایانه‌ی تجارب نزدیک به مرگ رو مورد بررسی قرار داده.

در این پی‌دی‌اف، رفرنس‌ها و لینک‌های مرتبط هم ذکر شدن که می‌تونه برای اهل تحقیق مفید باشه.

لینک دانلود این پی‌دی‌اف از کانال science and religion :

https://t.me/ReligionandScience2021/1853

پ.ن: به امید خدا اگر در آینده فرصتی پیش بیاد، اینجا هم مختصرا درباره‌ی برخی از این توجیهات صحبت میکنیم و بررسیشیون خواهیم کرد.

🪶 علی‌رغم باورهای بسیاری از مردم، روح‌ها غالبا علاقه‌ی زیادی به آنچه بعد از مرگ برای جسمشان رخ می‌دهد ندارند. این به دلیل بی‌اعتنایی به سرنوشت خود و یا عدم علاقه به اطرافیان نمی‌باشد، بلکه بدان جهت است که مرحله‌ی بعد از زندگی در جسم را تشخیص می‌دهند. آنها علاقه دارند با عجله به سوی زیبایی‌های دنیای ارواح بشتابند.

🪶 دلیل اصلی‌ای که بخاطر آن بسیاری از ارواح نمی‌خواهند بلافاصله مکان فیزیکی خود را ترک کنند این است که مایلند قبل از رفتن به دنیای ارواح، ذهنا موجبات تسلی و آرامش افراد مورد علاقه‌ی خود را فراهم آورند.

🪶 آن‌هایی که می‌میرند ناراحتی مرگ خودشان، برایشان غمناک و آزاردهنده نیست، چون می‌دانند آنهایی را که روی زمین باقی گذاشته‌اند دوباره در دنیای ارواح می‌بینند.

📕 سفر روح، مایکل نیوتن، ترجمه محمود دانایی

➖➖➖➖
🆔 @near_death

✍️ احمد بهزادی:

▪️به نظرم روز به روز تحقیقات روحی دارند بیشتر شناخته می‌شوند و «شواهد علمی» زندگی پس از مرگ، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد و این در مورد جامعه‌ی علمی-آکادمیک هم صادق است.

▪️ حداقل بنا بر تجربه‌ی من، تا همین چند سال پیش، افراد خیلی زیادی بخش مطالعات ادراکی در دانشگاه ویرجینیا را نمی‌شناختند و فکر می‌کردند موضوعاتی مثل مدیومشیپ یا تناسخ، صرفا عقایدی مورد پذیرش بخشی از مردم هستند؛ اما حالا شخصیت‌های آکادمیک یکی پس از دیگری توجهشان به این سمت جلب می‌شود.

▪️ مورد اخیری که با آن مواجه شدم، خانم دکتر لاله کوئین (Laleh K. Quinn) نوروساینتیست و محقق علوم شناختی در دانشگاه کالیفرنیای آمریکا است.

🔻 او در مقاله‌ای با عنوان «علم هوشیاری پس از مرگ»، که در اوایل سال 2024 منتشر شده، با اشاره به تحقیقات پاراسایکولوژی بخش مطالعات ادراکی در دانشگاه ویرجینیا، تحقیقات مدیومی موسسه‌ی ویندبریج، تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ در IANDS و NDERF و دیگر موسسات تحقیقاتی پاراسایکولوژی، داده‌ها و شواهد موید حیات پس از مرگ را عظیم و گسترده می‌داند و می‌نویسد:

«شواهد تداوم هوشیاری بعد از مرگ، بسیار چشمگیر هستند؛ آنها به قدرتمندی یا حتی قدرتمندتر از هر ادعای علمی‌ای هستند که من به عنوان یک نوروساینتیست با آن روبه‌رو شده‌ام»

▪️ مشابه این نتیجه‌گیری را می‌توان بارها از طرف دانشمندان و شخصیت‌های آکادمیک دیگری که شواهد زندگی پس از مرگ را مورد مطالعه قرار داده‌اند، مشاهده کرد.

▪️ خانم دکتر کوئین می‌گوید که خودش در محیط ماتریالیستی (مادی‌گرایانه) جامعه‌ی آکادمیک پرورش پیدا کرده، تا اینکه یک روز تصمیم می‌گیرد مسئله‌ی زندگی پس از مرگ را مورد مطالعه قرار بدهد که نتیجه‌اش همانطور که گفته شد، مواجهه با شواهد فراوان موید حیات پس از مرگ است.

▪️ او همچنین می‌گوید مادی‌گرایانی که تداوم هوشیاری پس از مرگ را نمی‌پذیرند، اغلب بخاطر این است که اصلا با دقت به شواهد و مطالعات موجود نگاه نمی‌اندازند. و ریشه‌ی این مسئله باور فلسفی آنها به ماتریالیسم است.

🔻 لینک این مقاله‌ی خانم دکتر کوئین:

https://www.essentiafoundation.org/the-science-of-consciousness-after-death/reading/

➖➖➖➖
🆔@near_death

💠 یک نمونه از ظهور روح تجربه‌گر نزدیک به مرگ
📔 از کتاب «علم و زندگی پس از مرگ» دکتر شارون رالت

🔹 «اولگا گیرهارت» از سن‌دیگوی کالیفرنیا، عمل پیوند قلب داشت. در زمان عمل او، کل خانواده‌اش در بیمارستان جمع شده بودند، به غیر از داماد خانواده که فوبیای بیمارستان داشت. در ساعت 2:15 بامداد، قلب جدید به درستی نمی‌تپد و نهایتا متوقف می‌شود. روند احیاء ساعت‌ها طول می‌کشد، اما در آخر قلب جدید او به کار می‌افتد.

🔹 در همین حال، داماد خانواده ساعت 2:15 بامداد از خواب بیدار می‌شود و اولگا را می‌بیند که پایین تخت ایستاده است. او آنقدر زنده به نظر می‌رسیده که داماد فکر می‌کند حتما برنامه‌ها تغییر کرده و اولگا به جای بیمارستان به خانه‌ی او آمده است. او از اولگا می‌پرسد که حالش چطور است و اولگا جواب می‌دهد: «من خوبم و حالم خوب می‌شود. چیزی وجود ندارد که هیچ‌یک از شما نگرانش باشید». وقتی اولگا ناپدید می‌شود، داماد از جایش بلند می‌شود و ساعت این واقعه و حرف‌هایی که اولگا زده بود را یادداشت می‌کند.

🔹 صبح روز بعد، اولگا وقتی از اتاق عمل خارج می‌شود، به «رویای عجیبی» که به نظر می‌رسد یک تجربه‌ی نزدیک به مرگ بوده است، اشاره می‌کند. او نه تنها در حالت خارج از بدن، پزشکانی را که درحال عملش بودند مشاهده کرده بود، بلکه به اتاق انتظار رفته بود و تلاش داشت تا با خانواده‌اش ارتباط برقرار کند. سپس، از آنجایی که در برقراری ارتباط با خانواده‌اش موفق نبود، تصمیم می‌گیرد به خانه‌ی دامادشان برود؛ جایی که به گفته‌ی خودش مطمئن بود پایین تخت دامادشان ایستاده بوده و به او گفته است که «همه چیز درست می‌شود»

📕 منبع: کتاب «علم و زندگی پس از مرگ»؛ دکتر شارون رالت؛ ترجمه‌ی احمد بهزادی
📥 دانلود رایگان این کتاب از لینک زیر:

https://t.me/Near_Death/653

➖➖➖➖
🆔@near_death

📺 دکتر مایکل نیوتن در این ویدئو توضیح می‌دهد که چرا هیپنوتیزم ال‌بی‌ال را منبع قابل اعتمادتری نسبت به تجارب نزدیک به مرگ می‌داند.

با توجه به این ویدئو و ویدئوی قبلی، می‌توان دلایل اعتبار بیشتر هیپنوتیزم اِل‌بی‌اِل نسبت به تجارب نزدیک به مرگ را، از نظر دکتر نیوتن به این شکل دانست:

🔹 دخالت ذهن خودآگاه یا ناخودآگاه تجربه‌گر، ترس‌ها و پیش‌زمینه‌های اعتقادی-فکری او، می‌توانند محتوای یک تجربه‌ی نزدیک به مرگ را تغییر دهد. درحالی که در هیپنوتیزم ال‌بی‌ال، این موارد توسط هیپنوتیزور (ماهر) کنترل و محدود می‌شوند.

🔹 تجربه‌گران نزدیک به مرگ، معمولا هنگام تجربه‌ی خود در شرایط سخت جسمانی و ذهنی هستند و این شرایط نیز ممکن است بر روی محتوای تجربه‌های آنها موثر باشد. درحالی که هنگام هیپنوتیزم، افراد در شرایط آرام و راحتی قرار دارند.

🔹 تجربه‌ی نزدیک به مرگ، در مدتی کوتاه اتفاق می‌افتد و بین وقوع این تجربه و گزارش آن فاصله‌ی زمانی وجود دارد. (از زمان وقوع تجربه تا گزارش آن، امکان هرگونه تغییری در محتوای تجربه‌ها در ذهن افراد وجود دارد.)

🔹 اما در هیپنوتیزم ال‌بی‌ال، افراد آنچه را که تجربه می‌کنند، همزمان گزارش می‌دهند. این پروسه در مدتی طولانی (سه ساعت یا بیشتر) اتفاق می‌افتد و هیپنوتیزور سعی می‌کند، گزارش افراد را مورد کنکاش قرار دهد و جزئیات بیشتری را کشف کند.

پ.ن: منظور از «هیپنوتیزم ال‌بی‌ال» (LBL = Life Between Lives)، روش هیپنوتیزمی است که توسط مایکل نیوتن مورد کشف و ابداع قرار گرفته است.

➖➖➖➖
🆔 @near_death