در آغاز فقط یک کلمه بود:

ارتباط بسیار مهم و نزدیکی بین صدا و پرانا وجود دارد در آغاز خلقت قبل از آنکه پدیده‌ای خلق شود، اول آگاهی جهانی یا ماهات وجود داشته است (روح کیهانی).اولین نشانه ماهات بیندو بوده است که زمان، فضا و ماده را دربر دارد.این دانه خلقت است.قدرت زندگی از بیندو ریشه گرفته است.بنابراین دو عقیده وجود دارد، یکی آگاهی جهانی و دیگری پرانای جهانی.

طبق نظریه ودانت‌ها آگاهی جهانی سمبلی است از یک زهدان طلایی یا زهدان هستی.

در حقیقت یک قطب آگاهی جهانی زمان است و قطب دیگر فضا و در مرکز ماده نهفته است.در طول مراحل خلقت زمان و فضا با یکدیگر نزدیک و متحد شده‌اند.این دو قطب در فضای بیندو یکدیگر را ملاقات کرده‌اند و ماده خلق شده است و این ابتدای خلقت هستی بوده است.در واقع جهان هستی با یکی شدن و همسو شدن این دو آگاهی و انرژی ایجاد شده است و این انرژی در واقع انفجار در هسته مرکزی جهان بوده است.پس در واقع منبع و مقصد تمام خلقت بیندو است.وقتی که زمان و فضا با بیندو یکی می‌شوند، اولین تجلی آن نادا، صدایی ماورای تمامی صداها بوده است.این ارتعاش صدا در بالاترین سطوح اتفاق می‌افتد.از نادا کالا پدیدار شده است.کالا در واقع اتحاد زمان و فضا و ماده است.

? https://t.me/HinduMyt ?

قدرت صدا:

از نظر علمی، صدا ارتعاش در یک فرکانس مشخص است و باعث تغییرات فیزیکی در ارگانیسم ما می‌شود.بعضی اوقات ارتعاشاتی که برای فردی مفید است برای فرد دیگری مضر است.در بعضی مواقع قدرت ارتعاشات باعث تخریب ماده می‌شود.صوت نوعی از انرژی است که فرکانس، زیر و بمی، زیاد و کمی، شدت و تُن و همچنین کیفیت‌های ظریف خاصی دارد.در واقع این کیفیت‌های ظریف و لطیف بوده است که علاقه یوگی‌های تانتریک و ریشی را به خود جلب کرده است.در طول تمرکز آن‌ها ارتعاشات مشخصی را که ارتعاشات روانی خاصی ایجاد کرده است درک کرده‌اند.این ارتعاشات به نام مانترا شناخته شده‌اند که فقط در مراحل بالای تمرکز و هنگامی که یکی یوگی به مرحله سامادهی می‌رسد، شنیده می‌شود.بعدها ریگاها یا اسلوکاها، مانتراهایی که شنیده و نوشته بودند، در یک جا جمع کرده‌اند.تعدادی از این نوشته‌ها از طرف مذاهب بزرگ دنیا به صورت کتاب‌های آگاهی‌دهنده درآمد.

هر مانترا دو کیفیت مهم دارد که در زبان سانسکریت به اسم وارنا و آکشارا شناخته شده‌اند.وارنا به معنای رنگ و آکشارا به معنی فرم و شکل است.بنابراین هنگامی که یک مانترا به جریان می‌افتد در فضای درونیمان در آکشارا ضبط می‌شود.

? https://t.me/HinduMyt ?

پرانای جزئی، که پرانا نامیده می‌شود در اینجا همان پرانای اصلی نیست، بلکه به قسمت مشخصی از بدن از حنجره تا بالای دیافراگم، تعلق دارد و عملکرد قلب، ریه‌ها و تمام فعالیت‌هایی که در این ناحیه، ناحیه سینه، صورت می‌پذیرد را تحت کنترل خود دارد.فعالیت‌هایی نظیر تنفس، گردش خون و عمل بلع.این جزء پرانا به صورت اجزای نوری که به سمت بالا در حال حرکت هستند، تجربه می‌شود.

دومین تجلی پرانا، آپاناست که در ناحیه لگن بین ناف و ناحیه تناسلی قرار دارد.آپانا عمل کلیه‌ها، مثانه، روده‌ها و ارگان‌های تولید مثل و ادراری را در کنترل خود دارد.مسئول خروج گاز، باد، مدفوع، منی و جنین در هنگام تولد است.آپانا به صورت اجزای نوری که به سمت پایین در حرکت هستند تجربه می‌شود.

سومین ظهور پرانا، ساماناست.لغت سامانا از سامان به معنای تعادل و بالانس، مشتق شده است.سامانا بین ناف و قفسه سینه قرار دارد، بین دو نیروی مخالف هم، یعنی پرانا و آپانا.بنابراین به عنوان متعادل‌کننده این دو نیرو عمل می‌کند.سامانا، ارگان‌های هضم و ترشح آن‌ها را فعال و کنترل می‌کند و مسئول هضم و جذب خوراک است.سامانا به صورت حرکت مورب نور، مانند نوسان تندیک آونگ، از راست به چپ و از چپ به راست، تجربه می‌شود.

چهارمین قسمت پرانا، اوداناست.این پرانا در هر انتها وجود دارد یعنی دست‌ها، پاها و سر.اودانا مسئول همه ارگان‌های حسی و حرکتی است.سیستم‌های سمپاتیک و پاراسمپاتیک را کنترل می‌کند و به صورت حلقه‌ای از جریان نور که در دست‌ها و پاها پایین رفته و سربالا می‌رود، تجربه می‌شود.

پنجمین تجلی پرانا، ویاناست.این نیروی حیاتی، تمام بدن را فرا گرفته، به عنوان انرژی ذخیره‌ای عمل می‌کند.به تمام پراناهای دیگر که احتیاج به یک هماهنگ‌کننده، اضافی دارند، کمک می‌رساند و تمام حرکات ماهیچه‌ای و بقیه پراناها را منظم می‌کند.

علاوه بر این پنج پرانای اصلی، پنج پرانای کوچک‌تر یا اوپاپرانا وجود دارند.ناگا که مسئول آروغ زدن و سکسکه کردن است.کورما چشم‌ها را باز می‌کند.کریکارا موجب گرسنگی و تشنگی می‌شود.دواداتا مسئول دهن‌دره است.دانانجایا مسئول متلاشی شدن بدن بعد از مرگ است.

? https://t.me/HinduMyt ?

مفهوم پرانا در یوگا، بسیار علمی است.هنگامی که ما راجع به پرانا صحبت می‌کنیم، منظور ما تنفس، هوا یا اکسیژن نیست.مفهوم صریح و علمی پرانا نیروی اصلی حیات است.پرانا یک لغت سانسکریت است که از دو بخش «پرا» و «نا» تشکیل شده است.«نا» به معنای حرکت است و پیشوند.«پرا» به معنای همیشگی و پایدار.بنابراین پرانا به معنای حرکت دائمی است.این حرکت دائمی، درست از رحم مادر آغاز می‌شود.(زمانی که نطفه در رحم مادر گذاشته می‌شود).

در بدن فیزیکی، ما دو نوع انرژی داریم، پراناشاکتی و ماناس یا چیتاشاکتی.پراناشاکتی نشان‌دهنده نیروی حیاتی یا حرکت است.در حالی که ماناس‌شاکتی انرژی روحی است.این بدان معناست که در هر دستگاه بدن، دو کانال وجود دارد که انرژی را تأمین می‌کند.فیزیولوژی مدرن، دو نوع سیستم عصبی را علاوه بر سمپاتیک و پاراسمپاتیک توضیح می‌دهد، سیستم اطلاعاتی مربوط به حواس و سیستم محرک دینامیکی.این دو سیستم از داخل به همه ارگان‌های بدن متصل هستند و از این راه، هر ارگان از انرژی پرانیک و ذهنی تأمین می‌شود.

? https://t.me/HinduMyt ?

ابعاد سه‌گانه چاکراها:

در بدن انسان، مولاداهارا پایین‌ترین چاکرا و ساهاسرارا بالاترین چاکراست.با این حال این تمام تصویر ارائه شده نیست.سه دسته چاکرا وجود دارد.پایین‌ترین دسته از چاکراها به غریزه و بدن حیوانی تعلق داشته و پایین مولاداهارا قرار دارد.این دسته شامل هفت چاکراست که در حیوان و جماد وجود دارد.

حالا در موقعیت بشری، ما مافوق این هفت چاکرای پست قرار گرفته‌ایم و در وجود خودمان با مولاداهارا، سوادهیستانا، مانی‌پورا، آناهاتا، ویشودهی، آجنا، بیندو و ساهاسرارا، سر و کار داریم.هنگامی که ما از بودن در قالب انسان، دست بکشیم و مافوق وجودمان قرار بگیریم، سومین دسته چاکراها شروع به فعالیت در درون ما می‌کنند.این دسته سوم با لوکاها یا ابعاد هستی نشان داده می‌شوند و عبارتند از: بهولوکا، بهووالوکا، سواهالوکا، ماهالوکا، جاناهالوکا، تاپاهالوکا و سایتالوکا.این‌ها هفت بُعد یا قسمت برتر آگاهی هستند.

در طول تمرین پراناویدیا، ما می‌توانیم دسته چاکراهای انسانی را بیدار کنیم.بعد از اینکه آن‌ها بیدار شدند و موفق شدیم تا انرژی کندالینی را از مولاداهارا تا ساهاسرارا صعود دهیم، سپس هوشیاری و تجربه کردن قسمت‌های بالاتر هستی، آغاز می‌شود.

? https://t.me/HinduMyt ?

آیدا و پنگالا:

غشاهای بینی، به‌طور غنی توسط فیبرهای عصبی خودکار پوشانده شده‌اند.تعداد این فیبرها در حدود بیست برابر فیبرهای بقیه مناطق با حساسیت کمتر است که ارتباط زیادی با هیپوتالاموس و سیستم لیمبیک مغز دارند.بعضی از محققان تمام مخاط بویایی سوراخ بینی را به صورت یک ارگان مجزا از سیستم عصبی خودکار تعریف کرده‌اند.این بدان معناست که مسئول حالت‌های مختلف فیزیکی و روانی مانند استرس، آرامش و هیجان می‌باشد.

سیستم عصبی خودکار، شامل عصب‌های سمپاتیک و پاراسمپاتیک است که به‌طور معکوس رفتار می‌کنند.هنگامی که یکی فعال است دیگری غیرفعال باقی می‌ماند.در اصطلاحات یوگایی، نشان‌دهنده نادی‌های آیدا و پنگالا هستند.سیشتم عصبی سمپاتیک (نادی پنگالا) مسئول هیجان و برانگیختگی است، در حالی که سیستم عصبی پاراسمپاتیک (نادی آیدا) مسئول آرامش است.هاتایوگا پرادیپیکا این گونه بیان می‌دارد که سوراخ بینی سمت راست با پنگالا و سوراخ بینی سمت چپ با آیدا ارتباط دارد.جالب توجه است که از دوازده مدار اصلی طب سوزنی که در منطقه صورت هستند، شش‌تای آن‌ها در اطراف بینی قرار دارند.در طب چینی، این مدارها توسط یین و یانگ اداره می‌شوند که عمل آن‌ها مشابه همان عمل آیدا و پنگالا است.

? https://t.me/HinduMyt ?

بینی نقشی فعال در تمرینات پرانایاما دارد.لذا برای یوگی‌ها سلامت مجاری بینی امری حیاتی است.یوگی‌ها اعتقاد دارند که سوراخ‌های بینی، عوامل کنترل‌کننده هستند، نه فقط برای جریان تنفس، بلکه برای هدایت انرژی پرانیکی که درون نادی‌ها در جریان است.به زبان علمی بدان معنی است که سوراخ‌های بینی ارتباط مستقیمی با مغز داشته، از این رو مدخلی برای تأثیر بر کل سیستم بدن و ذهن ما هستند.

سوراخ‌های بینی به ما اجازه دستیابی به محیط درونمان را می‌دهند، بدون آنکه احتیاج به وسایل خارجی مانند دارو و مواد شیمیایی داشته باشیم ما می‌توانیم بر روی تمام مراحل عملکرد درونمان تأثیر بگذاریم.و حداکثر سلامت جسمی و روانی را با تغییر دادن حالت ذهن و توسعه آگاهی به دست آوریم.به این مناسبت است که بینی نقش مهمی را در تمرینات پرانایاما ایفا می‌کند.

? https://t.me/HinduMyt ?

کنترل تنفسی:

تعداد متوسط تنفس در افراد بالغ ۱۵ تنفس در دقیقه است و این در حالی است که تعداد و مقدار حجم هوای تنفس شده در دقیقه به مواردی چون موقعیت‌های هیجانی، روانی، فیزیکی و همچنین به ترکیب هوای محیط بستگی دارد.مکانیسم تنفس به وسیله دو فاکتور اصلی تنظیم می‌شود.یکی کنترل عصبی و دیگری کنترل شیمیایی است که همان مقدار دی‌اکسیدکربن و اکسیژن در خون می‌باشد.

مرکز کنترل تنفسی در بصل‌النخاع در قاعده مغز قرار دارد.از اینجاست که تحریکات عصبی از طریق اعصاب نخاعی به دیافراگم و عضلات بین دنده‌ای فرستاده می‌شود.این جریان عصبی، جریانی است برای تحریک حرکت، به این معنی که حرکت ماهیچه‌های تنفسی را برای انجام دم، فعال می‌کند.جریان‌های عصبی، حسی یا وابران (برنده) از طریق عصب واگ، تحریکات ناشی از انبساط کیسه‌های هوایی و نایژک‌های کوچک‌تر را به بصل‌النخاع می‌برد.

تنفس به وسیله دو منطقه اصلی مغز کنترل می‌شود: یکی مراکز اولیه غیرارادی موجود در ساقه مغز که در همه حیوانات مشترک است و باعث می‌شود که به صورت غیرارادی تنفس را انجام دهیم و دیگری قشر مخ در مواقع طبیعی کنترل عصبی تنفس غیرارادی است و ما زمانی که در حال دم و بازدم هستیم، راجع به آن فکر نمی‌کنیم.کنترل شیمیایی تنفس اساساً به سطح دی‌اکسیدکربن در خون بستگی دارد.دی‌اکسیدکربن یک محصول پس‌مانده از متابولیسم است.زمانی که فعالیت متابولیک افزایش پیدا می‌کند، مانند فعالیت‌های فیزیکی، سطح افزایش یافته دی‌اکسیدکربن خون، باعث می‌شود که بصل‌النخاع پیام‌هایی را برای افزایش تعداد و عمق تنفس بفرستد که در نتیجه تخلیه دی‌اکسیدکربن را افزایش می‌دهد.

تعداد و عمق تنفس به وسیله فاکتورهایی نظیر موارد زیر تنظیم می‌شود: ورزش که باعث افزایش فعالیت متابولیک می‌شود؛ احساسات مانند ترس، درد و همین‌طور سایر جریان‌های حسی مانند زمانی که بدن در مواجهه با هوای سرد قرار می‌گیرد.

میل به تنفس یکی از قوی‌ترین و ابتدایی‌ترین غرایز است.در صورتی که تنفس برای مدتی طولانی حبس گردد بصل‌النخاع به‌طور خودکار برای تنفس دوباره فعالیتی نخواهد داشت.میل به تنفس و نیاز به اکسیژن یک تمایل اساسی برای بدن است بدون یک منبع پایدار اکسیژن برای مغز در مدت سه الی چهار دقیقه خطری جبران‌ناپذیر و مرگبار ما را تهدید می‌کند برای ایجاد هماهنگی در مراحل زندگی ما به کنترل و ایجاد توازن در تمامی ابعاد وجودیمان نیازمندیم.

? https://t.me/HinduMyt ?