https://t.me/+i92HC5Ka12liZjk8

#وصف_حضرت_سیدالشهدا_علیک_السلام

ای که بَر رُوی خُدا رُوی تُو دِیدار آمده ست
وَجهِ لایَبصِر زِ دِیدارَت پَدِیدار آمده ست

اوُلیا را از خُدا دَر هر سَرِی سِرَِّی جُداست
وآنچِه را دَر سَر تُو دارِی سِرَِّ اَسرار آمده ست

خَلق را سُودای عِشقَت خواندِه دَر بازارِ عِشق
عالَم از سُودای عِشقَت عِشق بازار آمده ست

دَر ازَل چُون بَحرِ جُودَت مُوج زَد بَر مُمکَِنات
هَفت دَریا قَطرِه‌اِی زان بَحرِ زَخّار آمده ست

اَنبِیا را دَستِ عِشقَت داد چُون مَشقِ بَلا
از پِیّ فَرمان، مَسِیحا بر سَرِ دار آمده ست

زِاشتِیاقِ عارِضَت دَر سِینهء سِینایِ دِل
مُوسیِ عُمران تَرانِی گُو به گُفتار آمده ست

مَعصِیَت این بُود آدَم را که دَر باغِ بِهِشت
بی صَلاحِیّت مَقامَت را طَلبکَار آمده ست

پِیشِ حُسنَت خواست تا یُوسِف زَنَد لافِ جَمال
زِین خُطورِ کِبر دَر زِندان، گِرفتار آمده ست

داشت چُون اَیّوبِ پِیغَمبَر به چِشمانَت نَظر
سالها اَز عشقِ چِشمانِ تُو بِیمار آمده ست

جُمله ذرّاتِ جَهان آئینِه بر حُسنِ تُواَند
غِیرِ مُشرِکَ را که بَر آئینِه زَنگار آمده ست

کُفر و اِیمان را چو گِیسُویَت به مُویی حَلقِه کَرد
بُت پَرَستان را به گردَن عِقدِ زُنّار آمده ست

کِردِگار از راهِ دَستِ تُوست فاعِل دَر وِجُود
لاجَرَم دَر فِعلِ حَق، دَستِ تُو دَر کَار آمده ست

چُون تُویی حُسن آفَرِین را مَظهرِ حُسن و جَمال
ظِلّ حُسنت صُورتِ جَنّات و اِنهار آمده ست

چهرِ عالَم رُوشَن است از مِهر و مِهر از چهرِ تُو
کآفتابِ چَرخِ حُسنَت نُورِ اَنوار آمده ست

نُقطهء بِینِش تُو را در آفَرینِش دِید و بَس
ای که دَر حُکمَت عَوالِم حُکَمِ پَرگار آمده ست

ذاتِ حَق را مَظهَرِی، ای مُمکَِنِ واجِب نَما
وآنچِه صُنعِ تُوست این اَفلاکَِ دَوّار آمده ست

چِشمِ حَق بِین را کَسی باشد که حَق را در تُو دِید
هَر که این بِینِش نَدارَد عَبدِ پِندار آمده ست

اَهلِ دانِش را که بِینِش دَر بِهِشتِ قُربِ تُوست
صُورتِ جَنّت بر اِیشان نَقشِ دِیوار آمده ست

شَمسِ رَبّانی تُوئی، هر دُور دَر اَیّامِ حَق
کَز مُبارَکَ مَشرِقِی طالِع دِگر بار آمده ست

کِردگار از رِجسِ خِلقِیّت شُما را کَرد پاکَ
آیِهء تَطهِیر از آن بر آلِ اَطهار آمده ست

نُورِ یَزدان را که می گُفتِیم در اَرض و سَماست
بی زِجاج اِینَکَ تو را مِصباحِ رُخسار آمده ست

نارِ غِیبی جُمله اَشیار است در باطِن، وَلی
گرمی افسُردِگان از شُعلهء نار آمده ست

چون تو را ذاتِ مَشِیّت در مُرادِ حَق فَناست
ذاتِ عَفوَت در مَشِیّت عَفوِ دادار آمده ست

اِیزَد از خُونِ تو جُبران کَرد عُصیانِ عِباد
هر که آزادِ تُو شُد، آزادِ جَبّار آمده ست

قَهرِ یَزدان را پَناهی نیست غِیر از لُطفِ تو
خُلقِ نِیکَت مَظهَرِی بر لطفِ قَهّار آمده ست

رُتبه‌اَت را بر شَفاعَت جایِ هِیچ اِنکار نیست
در ازَل اِبداعِ نُورَت بَهرِ این کَار آمده است

وین گُلی کز آبِ خُونِ تُوست بر گُلزارِ دین
هر گُلی در باغِ بِینِش خوار چون خار آمده ست

تا زمینِ کربلا از خونِ پاکت شُد عَجَین
بُوی آن تُربَت قَرِین با مشکِ تاتار آمده ست

بر رَوانِ دَردمَندان تُربَتِ پاکَت شَفاست
وَز خُدا این موهِبَت مخصوصِ ابرار آمده ست

زِآن‌که هر درمان نگردد شاملِ هر دَردمَند
نعمتِ ابرارِ نِقمَت بَهرِ فُجّار آمده ست

چون کَلامِ حَق که بر مؤمن شَفا و رَحمَت است
لیک آن رَحمَتِ، خَسار از بهرِ کُفّار آمده ست

خونِ پاکت بر زمین تا ریخت ای عرشِ خُدا
آسمان را زِین مُصیبَت چشمِ خُونبار آمده ست

کُشتِه را هرگز ندیدم زنده ماند تا اَبَد
جز تو ای جانی که جسمت کُشتِهء یار آمده ست

کس نداند کان جَراحَت‌ها بر اَندامت چه کرد
این کسی داند که بر وری زخمِ بسیار آمده ست

گر به ظاهر کُشتِه اِی، در باطن امُا زِنده‌اِی
چشمِ اهلِ دل تو را روشن به دیدار آمده ست

چشمِ دل در خواب و دل غافل که در آغوشِ توست
ای خوش آن صاحبدلی کز خواب بیدار آمده ست

از وِجودِ خویشتن بارِ گنه دارد #فؤاد
پیشِ عَفوت از گناهِ خود به زنهار آمده ست

#شادروان_فتح_الله_قدسی
#فوآد_کرمانی_رضوان_الله_تعالی_علیه

https://t.me/+i92HC5Ka12liZjk8
#مجموعه_کانالهای_ادبیات_آئینی_عاشورایی

https://t.me/+i92HC5Ka12liZjk8

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها

تسلیم و رضا نِگر که آن دُختِ بَتُول
در مقتلِ کُشتِگان چو فرمود نزُول
شُکَرانِه سرود کای خُداوَندِ جَلیل
قربانِی ما به پیشگاهِ تو قبُول

سَرحَلقِهء آن زَنان که بودند اَسیر
بود آن علوِیّه اشجع از شیرِ دلیر
اندیشه به دل نداشت زِآن کُوهِ سپاه
زیرا که به چشمِ او جهان بود حَقِیر

آن اخترِ آسمانِ عِرفان و کَمال
از بُرجِ حرم دمید با فرّ و جلال
تابندِه چو ماه شد به میدانِ سپاه
خورشید زنی که مات او عقلِ رجال

آن مهر سپهر حلم و گردونِ وقار
می‌ریخت زِ دیده اشگ چون ابرِ بهار
چون حرکت آسمان روان شد به زمین
بی صبر و قرار، لیک با صبر و قرار

از جلوهء کُشتِه پُشتِه‌ها روشن دید
هر بیشه زِ روی کُشته‌ها گُلشَن دید
بس نخله بدید روشن از نارِ جمال
بی‌من شد و نورِ وادی ایمن دید

از پیشِ نظر چو محو شد موهومش
در صحو #فؤاد دیده شد معلومش
افکند نظر به جسم خورشید وجود
ذرّات جهان زِ دیده شد معدومش

ناگه نظرش فتاد آن طلعت پاک
بر پیکر انوری که افتاده به خاک
در بحرِ عَجَب فتاد و گفتا عجب است
گنجایش آسمان در این تیره‌مُغاک

دریافت تنی به خون چو خورشید سپهر
از فرط ضیا محیط بر چهرهء مهر
بی‌سر تن انور برادر بشناخت
نتوان چو شناخت کشته را بی سر و چهر

فتح الله قدسی
#فؤاد_کرمانی

https://t.me/+i92HC5Ka12liZjk8
#مجموعه_کانالهای_ادبیات_آئینی_عاشورایی

#مدح_حضرت_امیرالمومنین_علی_علیه_السلام

بخش دوم

ز بقای ملک و زوال او نرسد به جاه تو منقصت
که بس است همت بنده را چو رسد به دولت معرفت
بلی آنچه بنده طلب کند دهدش خدای ز مَكْرُمَت
نشد از خدای تو موهبت به تو گر خلافت و سلطنت
ز خدا نبوده بجز خدا طلب و سوال تو یاعلی

تویی آنکه سِدره‌ء مُنتهی، بُودَت بلندیِ آشیان
رسد استغاثه‌ء قدسیان، به درت ز لانه‌ء بی‌نشان
به مکان نیائی و جلوه‌ات، به مکان ز مشرقِ لا‌مکان
چو به اوج خویش رسیده‌ای ، ‌ز عُلُوِّ قدر و سُمُوِِّ شان
همه هفت کرسی و نُه طبق، شده پایمال تو یا علی

نه همین بس است که گویمت، به وجودِ جود مکرّمی
نه همین بس است که خوانمت، به ظهورِ فیض مقدّمی
تو مُنزّهی ز ثنای من، که در اوجِ قُدس قدم همی
به کمال خویش معرّفی، به جلالِ خویش مُسلّمی
نه مراست قدرت آنکه دم، زنم از جلال تو یا علی

تویی آن که میم مشیّتت، زده نقشِ صورتِ کاف و نون
فلک و زمین به اراده‌ات، شده بی‌ سکون شده با سکون
به کتابِ عِلم تو مُندرج، بُوَد آنچه کان و ما‌یکون
تویی آن مُصوّرِ ما‌خَلَق، که من الظّواهرِ والبُطون
بُوَد این عوالم کُن فکان، اثرِ فِعال تو یا علی

تویی آن که ذات کسی قرین، نشده است با احدیتّت
تویی آن که بر احدیّتت، شده مُستدل صمدیّتت
نرسیده فردی و جوهری، به مقام مُنفردیّتت
نشناخت غیر تو هیچ‌کس، ازّلیتت ابدیّتت
تو چه مبدأ‌یی که خبر نشد، كسی از مآلِ تو یا علی

ز بروق طلعت انورت شده خلق، آتش موقده
که بود طلوع و بروز او همه از مشارق اَفئده
نه همین شرارهء عشق تو زده بر قلوب مجرَّده
ز جبل علم زده بر شجر ز محل دیر به بتکده
تو چه مشعلی که ز نور حق بود اشتعال تو یا علی

ز کمند کید بلیس دون دل هر کسی نشود رها
مگر آن که بسته #فؤاد خود به خدا و رسته ز ماسوا
چو کشیده خصم کمند خود همه جا نهفته و برملا
ز جهات ستّه بُوَد مرا به محال کوی تو التجا
که محال دشمن دین بُوَد گذر از محال تو یا علی

نه فرشته یافته در بشر چو تو ذوالکرم چو تو ذوالعفا
نه بشر شنیده فرشته را به چنین صفت به چنین صفا
به خدا ظهور عجایبی چو تو نیست در بشر از خدا
که تعجّب است به حقّ حق، ز تو آن قناعت و این سخا
به طراز سورهء هل اتی چه نکوست فال تو یا علی

تو که از علایق جان و تن، به کمال قُدس مُجرّدی
تو که بر سرائرِ معرفت، به جمالِ اُنس مخلّدی
تو که فانی از خود و مُتّصف، به صفاتِ ذاتِ محمّدی
به شؤنِ فانی این جهان ، نه مُعطّلی نه مقیّدی
بُوَد این ریاست دنیوی، غم و ابتهالِ تو یا علی

تو همان تجلّیِ ایزدی، که فراز عرشی و لا مکان
دهد آن فؤاد و لسان تو، ز فروغ لوح و قلم نشان
خبری ز گردش چشم تو، حرکات گردش آسمان
تو که ردّ شمس کنی عیان، به یکی اشاره‌ء ابروان
دو مُسخّر آمده مِهر و مَه، هله بر هلال تو یا علی

هله‌ ای موحّد ذات حق، که به ذات، معنی وحدتی
هله ای ظهور صفاتِ حق، که جهان فیضی و رحمتی
به تو گشت خِلقتِ کُن فکان، که ظهورِ نورِ مشیّتی
چو تو در مداین علمِ حق، ز
شرف مدینه‌ء حکمتی
سَیَلانِ رحمت حق بوَد، همه از جِبال تو یا علی

نه عجب که خیل کروبیان همه خادم آمده بر درت
عظموتیان، ولهوتیان شده مات منظر و محضرت
تو چو دیو نفس کُشته ای مَلَک آمده ست مسخرت
به مقام و رتبه چو از مَلَک متعال آمده جوهرت
گذرد ز پرّ فرشتگان طیران بال تو یا علی

نه عجب که ذوق تکلمت به کلیم نطق و بیان دهد
نه عجب که شوق تبسمت به مسیح روح روان دهد
به روان پیر دم جوان به علیل تاب و توان دهد
به لحد عظام رمیم را هیجان فزاید و جان دهد
گذرد نسیم شمال اگر شبی از شمال تو  یا علی

منم آن مجرد زنده دل که دم از ولای تو می‌زنم
ره کوه و دشت گرفته ام قدم از برای تو می‌زنم
به همین نفس که تو دادیم نفس از ثنای تو می‌زنم
شب و روز حلقهء التجا به در سرای تو می‌زنم
نروم اگر بکشی مرا ز صف
نعال تو یا علی

چه اگر مقدر عاصیان شده از مشیت کبریا
درکات دوزخ جان گزا که رقم شد از قلم قضا
چو مراست مهر تو مُهرِ دل، ز گُنَه نترسم و از جزا
تو اگر به دوزخ عاصیان نشوی به روز جزا رضا
ندهد خدای ملال ما که دهد ملال تو یا على

نرسید کشتی همتم زِ یَمِ غمت به کناِه اِی
بشکست فُلک مرا فلک به حجاره ای ز اشارِه‌ای
به همین خوشم که نشستِه‌اَم به شکسته ای و به پاره‌اِی
چه کنم زِ غرق شدن مرا نه علاج هست و نه چارِه‌ای
مگرم ز غیب مدد کند یکی از رجال تو یا علی

تو که آگه از نفحات حق به سرائرى و ضمائرى
نظر خدائى و مطّلع ز بواطنی و ظواهری
تو که بر تمامت انس و جان ز کرم معینی و ناصری
تو که در عوالم کن فکان به احاطه حاضر و ناظری
ز چه رو به پرسش حال ما نشود مجال تو یا علی

بنگر #فؤاد شکسته را، به دَرَت نشستِه به التِجا
به سخا و بذل تواش طمع، به عطا و فضلِ تواش رجا
اگرش بِرانی از آستان، کُند آشیان به کدام جا
زِ پناهِ ظلِّ وسیع تو ، هم اگر رود برود کجا
که محیط کون و مکان بُوَد فلکِ ظلالِ تو یا علی

#فواد_کرمانی

https://t.me/+i92HC5Ka12liZjk8

https://t.me/+dyQkOVdPSgJjMWI0

با سلام و عرض ارادت

دعوتید به گروه شعرای آئینی عاشورایی

خوشحال میشیم در خدمتتون باشیم

#مجموعه_کانالهای_ادبیات_آئینی_عاشورایی

کانال مرکزی
ادبیات آئینی عاشورایی
???
@Adabiyyateayiniyashoorayi

اشعار نیّر تبریزی
???
https://t.me/+B8fKsl8eBAU4MDdk

اشعار فواد کرمانی
???
@Foadekermani

اشعار عمان سامانی
???
@OMMANESAMANISPOEMS

اشعار استاد عابد تبریزی
???
https://t.me/joinchat/AAAAAErJM2wibjf94KKOrg

اشعار استاد حسین حسنی افشرد
???
@Ostadhasaniyeafshord

اشعار استاد پرند
???
https://t.me/joinchat/AAAAAFNekPogcctMjjgpjA

اشعار حاج کاظم پوررادی
???
https://t.me/joinchat/AAAAAEpegcPvOfkjg1y6nQ

اشعار دلگیر تبریزی
???
https://t.me/joinchat/AAAAAFIIH5l6y0l0LM-h_w

اشعار ترکی مختار وطن پرست (نگین) _ غزل، مرثیه
???
https://t.me/joinchat/AAAAAFRhy2ULG5qWsWBSMA

اشعار فارسی مختار وطن پرست (نگین)
???
@NEGINPOEM

احادیث المعصومین
???
@ahaadisalmasumin

#گروه_ادبیات_آئینی_عاشورایی
???
https://t.me/+F2SMmx5LTw5lMjVk

کانال مرکزی
???
http://t.me/Adabiyyateayiniyashoorayi
#مجموعه_کانالهای_ادبیات_آئینی_عاشورایی