هیچ وقت توی زندگیم اون دختری که میخواستم باشم، نبودم.و الانم دارم پیر می‌شم.
دوست نداشتم زندگیم این شکلی بگذره.

من بسیار آدمِ "آزاد در رویاهام" هستم.

من تمام انتخابام بین بد و بدتر بوده.
ولی میترسم که نکنه بدتره رو انتخاب کرده باشم.

مثلا کاش میشد برم جایی که غم نتونه دنبالم بیاد.

‏دلم می‌خواد برف بیاد، شب باشه، آسمون قرمز باشه، خلوت، تو خیابون قدم بزنم و همینجوری که قهوه‌م دستمه و کلاه کاپشن تا پیشونیم اومده، از سکوت و هوای سرد لذت ببرم.

چیزی گم است در من، از آرزو فراتر!

واقعا جالبه! هر روز ک میگذره بیشتر به مرگم فک میکنم. شاید تقدیر همینه ک تموم کنم این زندگی رو ولی من ادم لجبازیم ک حتی با تقدیرمم لج میکنم!

کاش از عزیزترین کسانم متنفر نبودم و به دنبال راه فراری هم نمیگشتم:)

جدیدا اینجور شدم ک وانمود میکنم ک حالم خوبه
زندگیم خوبه
و همه چی خوبه و رواله.
جوری ک دارم یه سری تغییرات میدم به کارام که کمتر حرف بشنوم .
ولی کسی نمیدونه اینا همش یه نقابه ک به روی صورتم زدم ?‍♀