احتمالا همه‌‌چی درست نشه ولی همه‌چی قراره بهتر بشه. تو قراره بزرگ‌ تر بشی و راحت‌ تر بگذری.

شدیداً نیازمند انرژی های خوبتونم:)))

برای حسرت یه زندگی معمولی...

اوضاع زندگیم هیچ وقت پرفکت نیست اما همیشه بهتر از قبله‌.

گذشته رو قورت میدم و چای رو پشتش سر میکشم. همینطوری تونستم زنده بمونم از حمله‌های استرس و فکر و هزار تا کوفت و زهرمار. زنده موندم و صبر کردم، صبر کردم، صبر کردم، یهو به خودم اومدم دیدم کارم شده همین. صبح صبر میکنم تا شب شه، شب صبر میکنم تا شروع روز جدید نجاتم بده. صبر میکنم تا آب جوش بیاد، تا برگرده، بیاد. صبر میکنم تا اسنپ برسه، تا برسم. حالا اما دیگه میخوام زندگی کنم، صبر میکنم تا ته بکشه این صبوری لعنتیم.

دارم می‌دوعم اما برمی‌گردم می‌بینم سرجام ایستادم و فقط دارم نفس نفس می‌زنم.

دلم برای خاطره های قدیمیم تنگ شد :(