┈┅ ❁ جایگاه معجزه 🔻

کسی که ادعای پیامبری و ارتباط با خداوند دارد، باید حجت را بر مردم تمام کند. به عبارت دیگر باید بتواند کاری کند که قدرت خاص الهی است وگرنه چرا مردم باید ادعای او را بپذیرند؟ مگر صحیح است مردم را از اوج و تعالی‌ای که اسلام برای‌شان خواسته و تأکید اکید نموده، به درّه‌های بی‌ضابطه‌گی فروغلتاند و متر و معیارهای دقیق پذیرش ادعا را محو نموده، " نگاه دل نورانی" که معیار بیرونی ندارد را جایگزین کرد؟ آیا این سخنران به لوازم سخن خود ملتزم است؟ آیا می‌داند که چه باب خطرناکی را به نفع سوءاستفاده کنندگان گشوده است؟ آیا می‌توان پذیرفت هرکس بگوید من با نگاه‌ کردن تشخیص دادم فلانی رسول خدا یا امام یا ولی فقیه یا طرف محقّ در دادگاه است؟
قرآن مجید بارها مصادیق این قدرت را ذکر کرده؛ مانند توانایی زنده کردن مرده، شفا دادن، شتر صالح و حتی درباره خود نیز تحدی کرده که نمی‌توانید چنین کتابی بیاورید.
تأکید قرآن مجید بر برهان و بیّنه، دو شرط اساسی علم و قدرت را آشکار می‌کند.
البته روشن است فرقه‌ها و تفکراتی که هیچ دلیل منطقی برای اثبات ادعای قدسی بودن خود در اختیار ندارند، دلیل و برهان و عقلانیت که برجسته‌ترین مزیّت دین است را انکار کنند یا معجزات الهی را " سخیف‌ترین راه اثبات نبوت " برشمارند.
متکلمان اهل تسنن ظهور معجزه به دست امام را که خودشان موجب علم به صدق ادعای امامت و عصمت دانسته‌اند، شرط اثبات ادعای امامت نمی‌دانند (۶).
در بهائیت نیز ضمن رد دلایل عقلی و نقلی، فقط فيض روح القدس به عنوان راه یقین انسان معرفی شده است (۷).

جای تأسف هزاران باره است که یکی از سخنرانان اصلی و رسمی صدا و سیما، چنین بر مزیّت افتخارآمیز اسلام می‌تازد و به جای ترویج ضوابط عقلی و نقلی، بی‌ضابطه‌ترین معیارها را به عنوان دلیل معرفی می‌نماید.
با مشخص شدن میزان دوری مطالب وی از اسلام و مکتب اهل بیت علیهم‌السلام و نزدیکی آن با فرقه‌های مخالف شیعه و سازمان بهائیت و فتح باب برای فرقه‌سازی مانند فرقه‌ی احمد الحسن، در کمال ناامیدی از تغییر رویّه متولیان، توصیه می‌کنم از افراد فرهیخته بهره‌مند شوید و نگذارید بیش از این ابرهای تیره‌ی منفعت و قدرت، سیمای درخشان دین را از انظار مخفی کند.

┈┅ ❁ نتیجه‌گیری سخنران 🔻

آقای پناهیان با تکیه بر این مقدمات مخدوش، نتیجه می‌گیرد:
" می‌دانی به پیغمبر چه جوری باید ایمان آورد؟ باید نگاه‌اش کنی، بفهمی ایشون پیغمبره؛ آقا رو هم باید نگاه کنی، بفهمی ولی فقیهه"

┈ منابع

۱) قاموس الرجال، تستری، ۱۱:۳۲۰ / أسد الغابة، ابن أثير، ۱:۳۰۱
۲) کافی، ۸:۲۹۷ / الفوائد الرجالية، سيد بحرالعلوم، ۲:۱۴۳
۳) سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ۲:۴۶
۴) بحارالأنوار، ۱۸:۱۰۹ به نقل از قصص الأنبياء علیهم‌السلام به نقل از شيخ صدوق قدس‌سره
۵) المغازی، واقدی، ۱:۴۲۴ / البداية والنهاية، ابن کثیر، ۳:۲۹۴
۶) شرح المواقف، جرجانی، ۸:۳۸۱
۷) مفاوضات، عبدالبهاء، موازین ادراک

🔮 @smh_yasrebi

┈┅ ❁ شتر گم‌شده 🔻

آقای پناهیان: رسول خدا رو مردم چه‌جوری ایمان می‌آوردند بهش؟ بعضیا میگن پیامبر خب معجزه می‌آورد؛ این سخیف‌ترین حرفیه که من می‌شنوم. اونایی که با معجزه ایمان آوردند، اون وقتی که پیغمبر دنبال شترش می‌گشت، کافر شدند؛ گفتند بیا می‌خواد راه بهشت رو به ما نشون بده، شترش رو گم کرده، یادت نیست کجا بستی‌اش؟ نمی‌دونم همین‌جاها بود؛ یک ضدمعجزه‌هایی پیغمبر زده، من نمی‌زنم.

🔸 راستی آزمایی این ادعا

📜 در منابع شیعه از حضرت امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمودند: شتر رسول خدا در غزوه‌ی تبوک، گم شد. منافقان گفتند: او از غیب برای ما سخن می‌گوید ولی جای شترش را نمی‌داند! جبرئیل خدمت رسول خدا آمد و ضمن گزارش شیطنت منافقان، جای شتر را به اطلاع ایشان رساند و حضرت به مردم اعلام فرمودند (۴).
📜 مشابه این نقل در منابع اهل تسنن نیز ذکر شده با این اضافه که وقتی رسول اکرم صلی الله علیه وآله جای شتر را به مردم گفتند، برخی از همان منافقان به رسالت ایشان، ایمان قلبی پیدا کردند (۵).

👈🏻 مشخص است که این ادعا نیز نه تنها با منابع هم‌خوانی ندارد، بلکه مشتمل بر نسبت دروغ به رسول الله صلی الله علیه وآله و نیز ادعای کذب کافر شدن کسانی است که قبلا با معجزه ایمان آورده بودند؛چه این‌که نه تنها در منابع از چنین اتفاقی سخن به میان نیامده، بلکه این حادثه موجب باور پیدا کردن ناباوران به ظاهر مسلمان، شد. پس نه " ضد معجزه " در کار بود و نه " کافر شدن کسانی که قبلا با معجزه ایمان آورده بودند. "

┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅

📝 در کشاکش ضوابط و منافع

🖌 سید محمد حسین یثربی

┈┅ ❁ پیش‌گفتار 🔻

گرچه انتشار مطالب نادرست از تریبون‌های عمومی، مدت‌هاست که تبدیل به یک رویّه شده اما برخی از این مطالب به دلیل تقابل با ارکان دین، حائز اهمیت و درخور توجه و نقد است.
کلیپ حدود چهار و نیم دقیقه‌ای آقای پناهیان که نشان سایت وی را دارد، در زمره‌ی چنان مطالبی است و اهمیت بررسی آن از این روست که با استناد به دو رویداد تاریخی، سعی در فروکاستن ارج و بهای معجزه به عنوان یکی از اصلی‌ترین دلایل صدق ادعای نبوّت دارد.
وی بر این مسأله تاکید دارد که " معجزه سخیف‌ترین راه اثبات نبوت است " و راه درست این است که دل نورانی از طریق نگاه کردن و بدون بحث کردن، ایمان بیاورد.
در روزگاری که جامعه از هر زمان دیگری بیشتر به اندیشیدن و محک زدن نیازمند است، چرا باید موازین عقلانی دین چنین مورد وهن و استخفاف قرار گیرد؟
جامعه‌ای را تصور کنید که از مردم آن خواسته شود بحث نکنید، دل را نورانی کنید، نگاه کنید و ایمان بیاورید! در چنین جامعه‌ای عقل مردم و ضوابط عقلانی پذیرش ادعاها، چه جایگاهی خواهد داشت؟ مردمی که مطالبات منطقی و استدلالی دارند، مورد چه مواجهه‌ای قرار خواهند گرفت.
در این نوشتار کوتاه، ابتدا دو قسمت تاریخی مورد نظر آقای پناهیان را از منابع شیعه و اهل تسنن راستی آزمایی می‌کنیم و سپس جایگاه معجزه را بررسی خواهیم کرد تا اندازه‌ی نزدیکی نگاه وی با عقل و نقل روشن گردد.

👈🏻 نوشته‌ی حاضر به دلیل محدودیت تلگرام، سه پاره است.

┈┅ ❁ اسلام آوردن ابوذر 🔻

آقای پناهیان: آقای ابوذر چه‌جوری ایمان آورد؟ اومد خدمت پیغمبر، یکم نگاه کرد، تو اونی؟ بله، گفت: أشهد انک رسول الله؛ بحث نداره، دل نورانی.

🔹 راستی آزمایی این ادعا

جندب بن جناده، ابوذر غفاری، سه سال پیش از بعثت، به پرستش خداوند روی آورده بود (۱).
📜 منابع روایی و رجالی شیعه ماجرای اسلام آوردن ابوذر را از حضرت امام صادق علیه‌السلام، چنین نقل کرده‌اند:
گرگی به گله‌ی ابوذر حمله کرد. ابوذر با چوب‌دستی‌اش گرگ را راند، ولی باز از سوی دیگری به گله یورش برد. ابوذر گفت: گرگی از تو خبیث‌تر ندیدم. خداوند گرگ را به نطق آورد و گفت: به خدا قسم! اهل مکه از من بدترند؛ خداوند پیامبری به سوی آنان برانگیخته اما او را تکذیب و اهانت می‌کنند.
ابوذر با شنیدن این مطلب، توشه‌ی راه آماده کرد و با پای پیاده رهسپار مکه شد. در ساعات گرم روز، خسته و تشنه وارد مکه شد و کنار چاه زمزم رفت و دلو را در چاه انداخت اما به جای آب در دلو، شیر یافت و با خود گفت: به خدا که این دلیل حق بودن خبری است که گرگ آورد. شیر را نوشید و به گوشه‌ی مسجد رفت. جمعی از قریش را دید که به پیامبر، اهانت می‌کردند، همان‌طور که گرگ گفته بود. در این هنگام ابوطالب وارد شد و قریشیان با دیدن عموی پیامبر ساکت شدند. ابوذر به دنبال ابوطالب از مسجد خارج شد و از ایشان درخواست کرد که او را نزد پیامبر ببرد تا ایمان بیاورد. ابوطالب او را به خانه حمزه فرستاد و حمزه او را به خانه جعفر و جعفر او را به خانه علی؛ و هر بار ابوذر تصمیم‌اش برای ایمان آوردن را تکرار می‌کرد. سرانجام توسط علی به خانه رسول الله رسید و در محضر ایشان، شهادتین را بر زبان جاری کرد (۲).

📜 منابع رجالی اهل تسنن، اسلام آوردن ابوذر را از طریق آشنایی أنيس برادر ابوذر با رسول اکرم صلی الله علیه وآله دانسته‌اند.
انیس که یکی از شاعران روزگار خود بود ضمن خبر دادن به ابوذر که مردی را در مکه ملاقات کردم که معتقد است فرستاده‌ی خداست، در پاسخ به سؤال ابوذر از واکنش مردم مکه، گفت: می‌گویند: شاعر، کاهن و جادوگر است؛ و ادامه داد: من حرف‌های کاهنان را شنیده‌ام ولی آن مرد چنان حرف‌هایی نمی‌گوید و نیز کلمات آن مرد را با اقوال شاعران سنجیده‌ام اما با شعر سازگار نیست؛ سوگند به خدا آن مرد راستگو است و مردم مکه دروغ می‌گویند.
ابوذر برای بررسی دقیق‌تر راهی مکه شد (۳).

👈🏻 کاملا هویداست که گزارش آقای پناهیان به لحاظ منابع روایی و تاریخی، تحریف است و فقط بخشی از ماجرا که از دین معطوف به قدرت پشتیبانی می‌کند را ذکر کرده است.

? صلی الله علیک أيتها الصديقة الشهيدة ? تلخيص مطالب سخنرانی سال‌روز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها سید محمد حسین یثربی فاطمیه ۱۴۰۳/۱۴۴۶ ? گرچه میان دو رویداد تاریخی، ارتداد بنی اسرائیل با تأخیر بازگشت حضرت موسی و پشت کردن به خلیفه ایشان حضرت هارون علیهماالسلام،…

? صلی الله علیک أيتها الصديقة الشهيدة

? تلخيص مطالب سخنرانی
سال‌روز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
سید محمد حسین یثربی
فاطمیه ۱۴۰۳/۱۴۴۶

? گرچه میان دو رویداد تاریخی، ارتداد بنی اسرائیل با تأخیر بازگشت حضرت موسی و پشت کردن به خلیفه ایشان حضرت هارون علیهماالسلام، و ارتداد اصحاب پس از شهادت رسول الله و پشت کردن به خلیفه ایشان حضرت امیرالمؤمنین صلوات‌ الله علیهما وآلهما، از جهت‌هایی مشابهت وجود دارد، اما یک تفاوت اساسی نیز وجود دارد. گزارش تاریخی نیافتم که سامری به عنوان مبدع گوساله خدایی یا حلول خداوند در گوساله و سخن گفتن خداوند از زبان گوساله، عداوت شخصی با حضرت موسی عليه‌السلام داشته باشد.
این در حالی است که براساس نقل‌های فراوان به ویژه از حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام، عرب و به طور مشخص قریش، از آموزه‌های اسلام ناخرسند بودند و نسبت به جایگاه ایشان حسادت می‌ورزیدند.
این مسأله که ناشی از امور متعددی از جمله تغییر نظام ارزشی، باطل شدن ریاست و امتیازات قبیله‌ای و کشته‌های نبردها بود، اشراف را برآن‌دا‌شت که از ایشان انتقام بگیرند و به خاطر ناکامی در این مسیر، به سمت انتقام گرفتن از اهل بیت ایشان علیهم‌السلام و جلوگیری از انعقاد قدرت برای حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام حرکت کنند.
برخوردهای خشن و جنایت‌کارانه سقیفه و بنی‌امیه با اهل بیت علیهم‌السلام از همین منظر، بهتر قابل فهم می‌شود.
از این‌ روست که در کلام حضرت صدیقه کبری علیهاالسلام با عبارت "اجتماع اصحاب بر بی‌وفایی با اتکاء به دروغ پردازی" مواجه هستیم.
در واقع گروهی از اصحاب با هم‌دستی منفعت طلبان و انتقام جویان، راه رسیدن به قدرت را هموار کردند و به خاطر نیاز به پشتیبانی نظری به ساخت و جعل حدیث روی‌آوردند.
از سوی دیگر میدان تعلیم دین را صرفا در اختیار وابستگان خود قراردادند تا دین مطلوب قدرت شکل بگیرد،گرچه با ترویج خرافات و نقل‌های دروغین.
حضرت زهرا علیهاالسلام با تاکید بر ظاهر شدن کفر پنهانی آنان، دو نتیجه برای چنین حکومتی ذکر فرمودند: زشت شدن سیمای بیرونی دین، و از دست رفتن قوای درونی دین.
تصریح ابوبکر به این‌که اموال مصادره شده حضرت زهرا علیهاالسلام در محل خرید ابزار نظامی جهت دفاع و سرکوب مخالفان هزینه شده، نشان دهنده‌ی بهره‌گیری حداکثری از پوسته‌ی دین برای موجه‌سازی حکومتی است که دروغ، ستون فقرات آن را تشکیل داده است.
در مقابل این نقشه، حضرت زهرا علیهاالسلام ضمن ابطال مبرهن این دروغ‌ها، با یادآوری بی‌کفایتی‌های گذشته‌‌ی‌ آنان، وجود شرایط الهی برای مسأله جانشینی را مورد تأکید قرار دادند؛ شرایطی که ذره‌ای تخطی از آن منتهی به خسارت آشکار امت می‌شود؛ امتی که تصور می‌کنند خداوند از زبان گوساله سخن گفته یا در آن حلول کرده یا ولایت‌اش را به کسی‌که دارای شرایط الهی نیست، عطا فرموده است.

? @smh_yasrebi

? السلام علی بضعة الرسول

◾️چه ظلمی کردیم به او، و چه جفایی کردیم در حق او

▫️سیدمحمدحسین یثربی

? @smh_yasrebi

◾️ آن‌جا هویّت دیگری داری

? رودی که به سوی دریا می‌رود و خس بی‌سروپا در میان‌اش، شگفت‌زده و مبهوت از این همه زلالی.
نه تاول پای پیاده‌ها منع عشق می‌کند و نه چنگ و دندان حرامیان؛ راه عشق است.
مهربان مردمانی رنج‌کشیده، چنان بزمی آراسته‌اند که تنها می‌توانی شرم و خجلت را پیشکش‌شان کنی؛ و قصه‌ی افسانه‌سان میزبانی‌شان را به سوغات، برای مردم خود ببری.

در آن حریم، هر که باشی، هر نشان و تمثالی با خود داشته باشی، مهم نیست، برای آنان فقط یک هویت داری: زائرالحسین؛ تو را به این نام می‌شناسند و به این دلیل احترام‌ات می‌کنند.
نمی‌توانی بی‌تفاوت از کنارشان بگذری
کودکان‌شان هم خوب آموخته‌اند درس عاشقی را... و پیرانی که دیگر نیستند، اما تصویرشان با لبخند از تو استقبال می‌کند.

اربعین عظمت شیعه است. عظمتی برخاسته از عشق و معرفت، و سربرآوردہ از قرن‌ها تعلیم عالمان، و رهاشده از سرکوب معاندان.
درس خلوص است، کلاس دلدادگی و اخلاق است، فقط یک رنگ دارد... رنگ امامت ولی‌الله و نفی هر مدّعی دیگر؛
و کاش بگذاریم بر همین رنگ الهی باقی بماند.
باز به این می‌اندیشم
آن‌جا، در راه زیارت سیدالشهداء عليه‌السلام مهم نیست که هستی و از کجا آمده‌ای، مهم این است که زائرالحسينى.

یا أباعبدالله إني سلم لمن لمن سالمكم

? @smh_yasrebi

◾️ مادربزگی مثل قصه‌ها

? درمیان خاطرات محو و مبهم کودکی، او را به یاد می‌آورم؛ نشسته پشت دار قالی. در میان‌سالی عادت ابتدای زندگی مشترک‌اش را داشت؛ وقتی که برای ساختن زندگی به همسرش کمک می‌کرد.
کودکی پر جنب و جوش من که هر سال روزهایی را در کاشان می‌گذراندم، دردسر بود، آتش می‌سوزاندم و کلافه می‌کردم؛ وقتی هم که با کودکان فامیل بودیم، اوضاع بدتر می‌شد؛ اما او حتی در اوج شرارت‌های کودکانه ما هیچ‌گاه زشت‌کلامی نکرد و فقط می‌گفت: " الهی بزرگ بشید ".
بزرگ شدیم. او را می‌دیدم که انگار از روی یک نقشه راه مشخص رفتار می‌کند؛ چه کارکردی داشت تربیت‌های مؤثر قدیم.
همسرش روزها دیر به خانه می‌آمد، خسته از تلاش فراوان و او همه‌ را آرام می‌کرد تا همسرش استراحت کند و بعد از خواب عصرگاهی، با چای و شربت و میوه از او پذیرایی می‌کرد، کنارش می‌نشست و با جان و دل به حرف‌هایی که گاه درددل بود، گوش می‌سپرد.
جهاد المرأة حسن التبعّل، خوب شوهرداری کردن را بلد بود؛ چه وقتی همراه او برای ساختن زندگی، تلاش می‌کرد، چه وقتی در خانه برای آرامش فکری او مایه می‌گذاشت.
خانه آرام بستر مناسب‌تری برای تربیت فرزند می‌شود، او این را می‌دانست.
هیچ‌گاه ندیدم همسرش را بیازارد یا انتظار غیر منطقی از او داشته باشد.
جایگاه خود به عنوان ستون خانواده را خوب می‌شناخت و دقیقا همان‌جا می‌ایستاد و انرژی‌اش را صرف تنظیم روابط خانواده می‌کرد.
بنده‌ی شاکر و صبوری بود حتی وقتی دختر جوان‌اش را در انفجار کپسول گاز از دست داد.
در عین سادگی، اهل تشخیص بود و می‌دانست دست فرزندان‌اش را برای تربیت، در دست کدام عالمان دین بگذارد.
روزهایی که می‌کوشید که سواد مکتب‌خانه‌ای‌اش را پیگیری کند، به روشنی در خاطر دارم می‌خواست قرآن و کتاب دعا بخواند با وجودی که دچار ضعف بینایی هم شده بود.
صدای شمرده شمرده قرآن خواندن‌اش را در دل شب می‌شنیدم، تا این روزهای آخر هم می‌گفت: "خدایا توفیق خواندن قرآن را از من نگیر، قرآن قلب من است".
سحر بیدار می‌شد و نماز شب می‌خواند بعد هم دعای عهد و زیارت عاشورا.
ارادت قلبی‌اش به سادات از دید کسی پنهان نمی‌ماند و معلوم بود به ما که تنها نوه‌های سید او بودیم محبت مضاعفی ابراز می‌کرد. این همه را وقتی در روضه حضرت زهرا علیهاالسلام می‌نشست باید می‌دیدید، روضه‌ای که هرسال در منزل‌شان برگزار می‌شد و انگار او در آن یک هفته هیچ کاری جز خدمت به مجلس ندارد.
علاوه بر این، هر سال میزبان هیأت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام هم بود، هیأتی قدیمی که روزهای آخر ماه صفر در منزل‌ او و همسرش عزاداری می‌کردند.
دین‌اش را پای منبرهای مفید و از روحانیون اهل فضل یادگرفته بود و خوب به آن‌چه آموخته بود عمل می‌کرد. آخر هم شب شهادت امام مجتبی علیه‌السلام چشم از جهان فروبست با ساعت‌های آخری که دیگر پاسخ اطرافیان را نمی‌داد و فقط صدای صلوات فرستادن‌اش شنیده می‌شد انگار هنوز نشسته و تسبیح سفیدش را در دست دارد و با تبسم همیشگی صلوات می‌فرستد مثل مادربزرگی در قصه‌ها..
مادربزرگ بودن به اسم نیست، او مادر بزرگی هم بود، مهربان، مؤمن. خوش اخلاق، اهل دستگیری از نیازمندان و باورمند و عامل به مرام اهل بیت علیهم‌السلام.
نسل امروز ما کاش به قالب زندگی چنان بانوانی بیشتر توجه کند تا آن روان و مرام‌ها فراموش نشوند.

رحمت و رضوان الهی و هم‌نشینی و حشر با حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها، نصیب‌اش باد.
۸صفر ۱۴۴۶
۲۳مرداد ۱۴۰۳

? @smh_yasrebi

*▫️سرانجام یک همراهی*

? به نبوّت حضرت موسی عليه‌السلام ایمان آورده بودند ولی چون ایمان‌شان منفعتی به همراه نیاورده بود، تصمیم گرفتند با پیوستن به سپاه فرعون از مزایای دنیای او بهره‌مند شوند.
در میان خود گفتند: وقتی آن‌چه از موسی ( علیه‌السلام ) امید داریم، آشکار شد به او ملحق خواهیم شد.
دیری نگذشت که حضرت موسی عليه‌السلام با بنی‌اسرائیل به سوی دریا گریختند. این افراد هم بر مرکب‌شان جستند تا از سپاه فرعون جداشده و با سرعت به گروه حضرت موسی عليه‌السلام ملحق شوند و از آینده‌ی پرنعمت وعده داده شده، برخوردار شوند؛ ولی دیگر دیر شده بود. به فرمان خداوند متعال اسبان‌شان آنان را به میان سپاه فرعون برگرداندند و همراه با فرعونیان غرق شدند.
و خداوند این‌گونه لیاقت زندگی همراه با حجّت‌اش را از شریک دنیای ستم‌کاران، سلب می‌کند.

? برگرفته از روایت حضرت امام صادق عليه‌السلام؛ کافی جلد۵، صفحه۱۰۹

? @smh_yasrebi

*▫️وای بر اسلام از شرّ این قرائت*

قرائتی از اسلام وجود دارد که ذیل اسلام سیاسی است.
در این قرائت هر عمل خلاف شرع و اخلاقی می‌تواند رنگ دینی بگیرد؛ بهتان مجاز شود و ربا حلال؛ خشونت عریان رمز ماندگاری گردد و چاپلوسی‌های محیرالعقول راه ترقّی؛ دروغ شاه‌کلید فتح قلوب هواداران شود و سراب فروشی و خیال‌بافی چشم‌انداز آینده.

حکومتی که نزد صاحب بلامنازع آن حضرت امیرالمؤمنین عليه‌السلام هیچ ارزشی نداشت جز برای برپاداشتن حق و دفع باطل، برای این قرائت چنان اصالت و اهمیتی پیدا می‌کند که حاضر است هر حقی را زیرپا بگذارد و هر باطلی را مشروعیت بخشد تا قدرت‌اش حفظ شود؛ وای بر اسلام از شرّ این قرائت.

? @smh_yasrebi