من اشتیاق حیرت‌انگیزی را که برای آموزش و فرهنگ در روسیه وجود داشت تحسین می‌کردم, اما نکته‌ی غم‌انگیز آن است که این آموزش‌ها فقط به شکل‌گیری آدم‌های چاپلوس و متملقی می‌انجامد که فکر می‌کنند شوروی کشور منحصربه‌فردی است. فرهنگ در اینجا صرفاً یک هدف دارد: مدح و ستایش عظمت شوروی. چنین فرهنگی قطعاً بی‌طرفانه نیست و روحیه‌ی انتقادی ندارد. خوب می‌دانم که آنها تظاهر به خودانتقادی می‌کنند و در آغاز هم به آن باور داشتم و فکر می‌کردم, اگر ادامه یابد, به نتایج درخوری منجر خواهد شد. اما خیلی زود پی بردم که انتقاد در شوروی فقط به‌معنای آن است که آیا مثلاً فلان کار با خط حزب همسو است یا نه. از خط مشی حزب هرگز انتقاد نمی‌شود و تنها چیزی که نقد می‌شود این است که آیا مثلاً فلان نظریه با این خط مقدس سازگار است یا نه; هیچ نگرشی برای یک کشور و فرهنگش از این خطرناک‌تر نیست. شهروندان روسیه در بی‌خبری مطلق از اتفاقات جهان خارج به سر می‌برند و _ فاجعه‌بارتر اینکه _ باور دارند اوضاع دیگر کشورها بسیار بدتر از شوروی است. از طرف دیگر, هرچند آنها به آنچه بیرون از شوروی رخ می‌دهد چندان علاقه‌ای ندارند, بسیار دوست دارند بدانند مردم سایر کشورها درباره‌شان چه فکر می‌کنند. آنها با وسواس بسیار می‌خواهند بدانند آیا غربی‌ها به‌اندازه‌ی کافی تحسینشان می‌کنند یا نه. چیزی هم که بیش‌ازهمه نگرانشان می‌کند این است که خارجی‌ها ممکن است, چنان‌که باید, از شایستگی‌هایشان مطلع نباشند. درواقع, آنها تشنه‌ی تحسین و تمجیدند نه دانستن.

آندره ژید

متن: سابقاً کمونیست‌ها, روشنفکران و تجربه‌ی کمونیسم

#آندره_ژید

@volupte

درباره خیلی چیزها صبحت کردم، از هوش مصنوعی و آینده رباتیک تا شیوه جدید بازاریابی ویرچوآل یا مجازی یا همون دیجیتالی منتها به شیوه رفتاری!

به مناسبت روز نویسنده

▪️آیا لحظه‌ای را که تصمیم گرفتید نویسنده شوید به یاد می‌آورید؟
همینگوی: نه، من همیشه می‌خواستم نویسنده شوم.

▪️مادربزرگت باعث شد کشف کنی که می‌خواهی نویسنده شوی؟
گابریل گارسیا مارکز: نه، کار کافکا بود. وقتی مسخ را در هفده سالگی خواندم، فهمیدم که می‌توانم نویسنده شوم.

▪️نوشتن را کی شروع کردید؟
وودی آلن: پیش از آنکه بتوانم بخوانم! پیش از آن، از خودم داستان درمی‌آوردم.

▪️اولین بار کی فهمیدید می‌خواهید نویسنده شوید؟
پل استر: تقریباً یک سال بعد از آنکه فهمیدم بازیکن لیگ برتر بیسبال نمی‌شوم.

▪️شما گفته‌اید که به نظرتان نوشتن تنها حرفهٔ حقیقتاً شریف است.
نایپل: بله، برای من تنها حرفهٔ شریف است. از این نظر شریف است که با حقیقت سروکار دارد.

▪️از کجا و چطور می‌دانستید می‌خواهید نویسنده شوید؟
پی. دی. جیمز: تصور می‌کنم از ابتدا این را می‌دانستم. از بچگی عادت داشتم برای خواهر برادر کوچک‌ترم داستان‌های تخیلی تعریف کنم ... در ذهنم خودم را به‌صورت سوم شخص توصیف می‌کردم: «او موهایش را شانه زد، صورتش را شست و بعد لباس خوابش را پوشید.»

▪️کی ابتدا شروع به نوشتن کردید؟
ترومن کاپوتی: وقتی ده یازده ساله بودم. [ از آن زمان] می‌دانستم که می‌خواهم نویسنده شوم، اما مطمئن نبودم که می‌شوم. تا آنکه پانزده ساله شدم.

▪️از بچگی می‌دانستید که می‌خواهید نویسنده شوید؟
تونی موریسون: نه، می‌خواستم خواننده شوم. فکر می‌کردم هر چیزی که نیاز به نوشتن داشته نوشته شده است.

از کتاب‌های:
▪️ رویای نوشتن | ترجمهٔ مژده دقیقی | نشر جهان کتاب
▪️ هنر داستان‌نویسی | ترجمهٔ حسن کامشاد | نشر نی
▪️ عطر گوابا | پلینیو مندوزا | ترجمهٔ نازنین دیهیمی و مهدی نوری | نشر ماهی

#نقل_قول

@kaaghaz

?سلام!

?من یه پادکست ساختم. The Soft Machine

— خوشحال می‌شم گوش کنید.

?این پادکست به زبان انگلیسی است.

?مرسی که حمایت می‌کنید و لینک رو با دوستانتون به اشتراک می‌گذارید.

https://open.spotify.com/show/39LgiXMhxfLKFXYfSkEP5x?si=76a1d9b78b294b39