آنچه زره‌ی انزوا را بر وجودم تن می‌کند
پرتوهای نوری‌ست که مرا به ادامه‌ی ضیافتِ بودن دعوت می‌کند
امیدی از تاروپود هستی و هر آنچه نیست
احساسی واهی از انجام یک رسالت
یک چشم به‌سوی امیال
و چشم دیگر، بینای انوار
گویی بی‌آنکه بدانم؛
زندگی، میدان نبردی را برایم به گرد در می‌آورد
که تنها مبارز آن من هستم و دنیا خود، تنها حریفِ من برای بودن است

- سیتا

http://t.me/HidenChat_Bot?start=5402358140 آهنگ بفرستید با هشتگ اسمتون بذارم چنل🫶

در برابر سیاست و ابتذال روزمره، ادبیات، موسیقی یا نقاشی پادزهر خوبی است.
- شاهرخ مسکوب

بهشت جاییِ که نتیجه‌ی اهمیت‌دادنا رو به
ناامیدی ختم نکنه

احساس می‌کنم می‌تونم با عکس گرفتن، متن نوشتن و... لحظاتی که شاد یا غمگینم رو ثبت کنم؛ اما نه عکس اون احساس رو ثبت می‌کنه و نه کلمات زمینی

«زبانِ یک نگاه»

هنرِ ناطقِ اهل تدبیر
در بینش و معرفت میان جهانِ نشأت‌گرفته‌ از جهانِ منشأ است؛
آگاهی به روحِ موجود به درد و رنجِ میان گسستگی‌های وجود در اتصال به مبدأ است.
آشکارا، سیاستمدار را از مدبر تمایز می‌دهد!
هنرِ ادراک و درکِ هر آنچه دیده ندیده
شناخت زبانِ هر آنچه هست و هر آنچه به گوش نرسیده
آگاهی از نفْسِ نور و تاریکیِ آسمان‌ها
از جدال و دوستیِ احساس و منطق
وقوف به حضورِ ممتدِ عشق و نفرت؛
بازتاب‌شده جانبِ مدعی میان آن‌ها.
هر آنچه از اثباتِ وجودِ حقیقت نجوا شود
یا از دو چشمِ بیدار، انگیزه برای یافتن درک شود؛
نهان از دیده‌ی جهان نماند و روزگاری
نگاه‌های زاده‌شده، نور بر آیینه شوند.
آنچه بازتاب شود
سرچشمه‌ی خرد باشد
یا جامه‌ی ادب
مختوم به مقصد می‌شود
رو به‌ رویِ دیده
پاسخی به نجوا و فریاد یک نگاه.

#ستایش_فرزادمهر (سیتا)

خطاب به خودم:
I never was the best to you

مغزم، مغزم درد می‌کند از حرف زدن.
چقدر حرف زده‌ام.
چقدر در ذهنم حرف زده‌ام!
- محمود دولت‌آبادی

قشنگ‌ترین دعا در حق خودم و اطرافیانم این بود که بتونم درکشون کنم و درکم کنن

ستایش و سرزنش،
بدست آوردن و از دست دادن،
اندوه و شادی،
همچون باد می‌آیند و می‌روند.

برای خوشبخت بودن
همچون درختی تنومند
در وسط همه آن‌ها آرامش اختیار کن...
- بودا