1. پرسش «مردم چگونه متولد یا خلق می‌شوند؟» پرسشی است که می‌تواند افق سیاست حال و آینده مقاومت در ایران و جهان را بسازد، عملش را جهت‌دهی کند، و نیروهایش را سازمان‌دهی دوباره کند. فعالیت‌های تبلیغی ما و آنچه که رهبری در پاسخ به نامه شهید سلیمانی بعد از پایان داعش تحت عنوان «کار فرهنگی بصیرت افزا» طرح کرده بودند، در پرتو این پرسش تفسیر و سر و شکلی تازه خواهند یافت. اگر عمیقا به این سوال متعهد باشیم... . اگر جمله «فرصتی که در تهدیدها هست در خود فرصت‌ها نیست» حاج قاسم را قبول داشته باشیم، و بنظر تنها فرصت ما در این تهدید بزرگ که سوریه را در نوردیده، فرصت «خلق مردم» باشد. مردمی نو، با عهدی نو؛ و نه نامردمی دوباره با بدعهدی‌های دوباره. در غیر این صورت، شکست‌های موضعی ما(مقاومت) به یک فرایند استهلاک و قهقرا تبدیل خواهدشد. و البته که باذن الله چنین نخواهدشد.

(پایان)

کناش|حمیدرضا میررکنی

?|مردم نداشتیم؛ پس شکست خوردیم|
[درباره سقوط نظام بشار اسد]

✍حمیدرضا میررکنی بنادکی

1. عجیب است؛ در وضعیتی که مقاومت در اوج آماده‌باش جنگی است، سوریه از دست برود. در واقع پشت جبهه از دست برود. سقوط سوریه نه حاصل تمرکز جبهه‌ها بر اسرائیل بود و نه حاصل ضعف محور مقاومت از حیث لجستیک و ... . ماجرای سوریه اصلا یک شکست نظامی نیست؛ بلکه یک شکست سیاسی است. ما در سوریه سرزمین داشتیم، جاده و محورهای امن مواصلاتی داشتیم ، لجستیک داشتیم، هماهنگی با سطوح عالی آن کشور را داشتیم، ... ؛ چه نداشتیم؟ «مردم».

کسانی که ماجرای سوریه را به «مقبولیت نداشتن بشار» تقلیل می‌دهند، ذات و اساس مقاومت را فهم نکرده‌اند. مقاومت پیش از آنکه چیزی از جنس اسلحه دست‌گرفتن و تیر انداختن باشد، تعهد به «خلق مردم» و «مدخلیت مردم» است و واجد طرحی از «شأن انسان». داعیه مقاومت نشاندن مردم بر نقطه «حکومت» است؛ «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین». ما مردم را واجد شان و قدری بزرگ می‌دانیم، شأن فطرت چقدر است؟ «کل مولود یولد علی الفطره»؛ فطرت حنیف همان توحید جبلی آدمی است. توحید شأنش چقدر است؟ مردم شانشان همان قدر است. اگر موفق بشویم مردمی «متولد» بکنیم!

مردم لبنان از پس مجاهدت‌های کسی نظیر امام موسی صدر(و دیگر علمای مقاومت لبنانی)، موفق به خلق مردم و به‌طور طبیعی موفق به تشکیل «حزب‌الله» شد. نیز عراق از پس خلق مردمی که با مجاهدت‌های حوزه عظیم القدر نجف و شخص آیت‌الله سیستانی رخ داده بود، موفق به تشکیل دولت شد؛ که به‌طور طبیعی گفتمان مقاومت در آن سهمی عظیم و قابل اعتنا دارد. اما جایی که مقاومت در آن موفق به «تولید و تولد مردم»ی نشده‌ است، چطور می‌تواند در محور مقاومت بماند؟ سوریه پل مقاومت بود، سوریه به اعتباری قلب مقاومت بود، سوریه سد بزرگی در راه دشمنان مقاومت بود؛ اما آیا به این اعتبار واقعا جزوی از بلوک مردمی مقاومت اسلامی بود؟ مقاومت از ناحیه سوریه ضربه خورد و دچار شکست شد، زیرا مقاومت در آنجا موفق به خلق و تولد مردمی نشد. ما در سوریه بنا به اقتضا و شرایط با بازماندگان همان تفکر و سیاستی هم‌پیمان بودیم که یکبار در برابر رژیم در ۱۹۶۷ میلادی شکست خورده بود؛ البته با نسخه‌ای ضعیف‌تر از آن. همان تفکری که دولت را بدل به یک تشکیلات بزرگ از فرمانبرداران می‌کند و مردم را در بهترین حالتش به افرادی «خدمات بگیر» تقلیل می‌دهد. خلاصه؛ آنچه سیاست می‌سازد؛ مردم است. ما در سوریه مردم نداشتیم. سوریه پادگان بزرگی بود که طبق رویه‌های معمول نظامی صرفا «اداره» می‌شد. این غیر از «مقاومت اسلامی» است. مردم نداشتیم، پس شکست خوردیم.

این البته به این معنا نیست که ایستادگی جمهوری اسلامی در کنار نظام بشار اسد خطا بود. این ایستادگی علل و عوامل و دلائل خودش داشت که قابل توضیح و قابل دفاع است. اما باید علت اصلی شکست را شناخت و فریب تحلیل‌های معمول ظاهری را نخورد. سنت الهی و مجرای جریان حق این است که قرآن می‌فرماید؛ «ان الله یدافع عن الذین آمنوا» و پیدا است که تحقق فعل «یدافع» بدون تحقق «الذین آمنوا» میسّر نیست.

1. خلق مردم غیر از کارهایی از سنخ «روابط عمومی» است. خلق مردم چیزی غیر از راه‌اندازی دفتر و دستک رسانه‌ای در آن کشور است. خلق مردم چیز دیگری است. خلق مردم حتی چیزی غیر از تاکتیک‌های معمول خلق «سرمایه‌اجتماعی» است. اصلا مسئله مقبولیت این آقا و آن آقا نیست. خلق مردم یعنی عودت دادن جماعت به آن فطرت متعالی و توحیدی؛ که درکی از حق دارد و درکی از باطل؛ با این درک هم عهد با کسانی می‌شود و سیاست می‌سازد. می‌جنگد، می‌کشد و کشته می‌شود. خلق مردم چنین چیزی است. تنها این اتصال به حق است که مردمِ مقاومت خلق می‌کند و استقامت در صحنه می‌سازد. حاج قاسم سلیمانی در سخنرانی خود به تاریخ 26 بهمن ماه 1396 در توصیف مردم مقاوم لبنان اینطور می‌فرماید: «این‌ها چرا در کنار حزب‌الله ایستاده‌اند؟ چرا بسیاری از شخصیت‌های روحانی و ارزشمند سنّی از حزب‌الله جدا نمی‌شوند؟ این چیست؟ مال چه است؟ چه ارزشی دارد؟ سعودی میلیاردها می‌دهد... . این تشخیص حق است.» به قدر یک اطراح کفایت است.

(ادامه در فرسته بعدی)
کناش|حمیدرضا میررکنی

? شکست نرمالیزاسیون جهانی

?مصاحبه اختصاصی کف دانشگاه با
سید علی سیدان، سردبیر ماهنامه سوره

?پیرامون تحولات منطقه پس از گذشت یکسال از عملیات طوفان الاقصی

⬆️کفِ دانشگاه باش ⬇️

✅ @kdnews_net

?️|شهید شقاقی: فجر مبارزات اسلامی ملت فلسطین|

[مروری بر مفاد اصلی پیام تسلیت رهبر انقلاب در پی شهادت شهیدشقاقی به‌سال ۱۳۷۴- به مناسبت ۴ آبان سالگرد این شهادت پربرکت]

شهید فتحی شقاقی به‌اعتباری موسس مقاومت اسلامی است و همه به‌نحوی بر سر سفره اوییم و امامش خمینی کبیریم(رحمه‌الله علیهما). او در آثار خود تقریری از امام و انقلاب اسلامی‌اش در امام کرد که مقاومت اسلامی فلسطین را تاسیس کرد. طی شش ماه اخیر کوشیده‌ام به‌سهم خود غبار از چهره دلگشای این شهید عزیز کنار بزنم و همچنان هم ان‌شاالله این تلاش ادامه خواهد داشت.

▪️برای آنکه جایگاه بلند او در تاسیس و تاصیل مقاومت اسلامی را بفهمیم، متنی بهتر از پیام تسلیت رهبری نیافته‌ام؛

بسم‌ الله‌ الرحمن‌ الرحیم‌
انا لله‌ و انا الیه‌ راجعون‌

صحنه‌ی‌ خونین‌ مبارزات‌ اسلامی‌ فلسطین‌، بار دیگر با خون‌ به‌ ناحق‌ ریخته‌ی‌ یکی‌ از فرزندان‌ رشید و مظلوم‌ آن‌ سرزمین‌، گلگون‌ گشت‌ و کسی‌ که‌ با قلبی‌ سرشار از ایمان‌ و اخلاص‌ برای‌ دفاع‌ از خانه‌ و میهن‌ خود، مجاهدت‌ می‌کرد به‌ دست‌ غاصبان‌ خونخوار و آدمکش‌ به‌ شهادت‌ رسید و صهیونیستهای‌ عاری‌ از شرف‌ و اخلاق‌ یک بار دیگر ثابت‌ کردند که‌ برای‌ مقاصد نامشروع‌ خود قتل‌ و جنایت‌ را مباح‌ و مشروع‌ می‌شمرند. مجاهد مؤمن‌ و شجاع‌ و متفکر و مخلص‌، شهید دکتر فتحی‌ شقاقی‌ یکی‌ از چهره‌های‌ درخشانی‌ بود که‌ فجر مبارزات‌ اسلامی‌ مردم‌ فلسطین‌ در دهه‌ی‌ اخیر را پدید آورد و همه‌ی‌ توان‌ و امکان‌ و اکنون‌ جان‌ عزیز خود را بر سر این‌ جهاد مقدس‌ گذاشت‌.
طلوع‌ خورشید اسلامی‌ از افق‌ مبارزات‌ فلسطین‌ که‌ به‌ ملت‌ مظلوم‌ فلسطین‌ جان‌ تازه‌ای‌ بخشید، در هنگامی‌ آغاز شد که‌ مدعیان‌ دروغین‌ قضیه‌ی‌ فلسطین‌، از بردن‌ نام‌ اسلام‌ در آن‌ عرصه‌ی‌ اسلامی‌ محض‌، به‌ شدت‌ پرهیز می‌کردند و با جدا کردن‌ قضیه‌ی‌ فلسطین‌ از اسلام‌، دانسته‌ و ندانسته‌ آرمان‌ فلسطین‌ را به‌ محو و نابودی‌ می‌کشاندند. و در این‌ هنگام‌ بود که‌ گروهی‌ از جوانان‌ پرشور و با اخلاص‌ و مؤمن‌ و اندیشمند و در راس‌ آنان‌ شهید عزیز ما دکتر فتحی‌ شقاقی‌ با الهام‌ گرفتن‌ از انقلاب‌ اسلامی‌ ایران‌ و با دلی‌ سرشار از عشق‌ و ارادت‌ به‌ امام‌ عظیم‌الشأن‌ راحل‌، پرچم‌ مبارزات‌ اسلامی‌ را برافراشتند و به‌ رغم‌ کوردلان‌ سست‌ عنصر و وابسته‌ و به‌ رغم‌ رژیم‌ غاصب‌ و به‌ رغم‌ آمریکا و سرسپردگانش‌ در منطقه‌ی‌ عربی‌، خون‌ در رگهای‌ افسرده‌ی‌ جهاد فلسطینی‌ دمیدند و دشمن‌ را که‌ با ساده‌اندیشی‌ و خوش‌ خیالی‌، مجاهدات‌ حق‌طلبانه‌ را پایان‌ یافته‌ می‌پنداشت‌ زیر ضربات‌ خود گرفتند.

اکنون‌ آن‌ مجاهد مؤمن‌ و مخلص‌ به‌ شهادت‌ که‌ آرزوی‌ همه‌ی‌ مبارزان‌ خالص‌ و صادق‌ است‌ نائل‌ آمده‌ است‌، ولی‌ اینجانب‌ با قاطعیت‌ اعلام‌ می‌کنم‌ که‌ این‌ مرگ‌ سرخ‌ و افتخارآمیز، مایه‌ی‌ اشتداد نهضت‌ عظیم‌ اسلامی‌ در فلسطین‌ خواهد شد و مظلومیت‌ او مظلومان‌ فلسطینی‌ را در مجاهدت‌ فی‌سبیل‌الله‌، راسخ‌تر خواهد ساخت‌.

ملت‌ مبارز فلسطین‌ محق‌ است‌ اگر خیانتکاران‌ به‌ آرمان‌ فلسطین‌ را چه‌ آنان‌ که‌ با روسیاهی‌ تمام‌، خود را فلسطینی‌ می‌شمارند و چه‌ اعراب‌ غیر فلسطینی‌، شریک جرم‌ سران‌ رژیم‌ صهیونیستی‌ در این‌ جنایت‌ و جنایات‌ مشابه‌ آن‌ در گذشته‌ بشمارد.

بی‌‌شک این‌ آخرین‌ جرم‌ تروریستهای‌ غاصب‌ نخواهد بود ولی‌ بی‌شک آن‌ که‌ در نهایت‌ به‌ پیروزی‌ قاطع‌ می‌رسد جبهه‌ی‌ حق‌ ملت‌ مسلمان‌ و مبارز و مظلوم‌ فلسطین‌ خواهد بود.

اینجانب‌ شهادت‌ این‌ مجاهد برجسته‌ی‌ فلسطینی‌ را به‌ همه‌ی‌ آحاد ملت‌ فلسطین‌ بویژه‌ به‌ سازمان‌ مبارک جهاد اسلامی‌ فلسطین‌ و بالاخص‌ به‌ همسر و فرزندان‌ و والدین‌ و دیگر کسان‌ و یاران‌ وی‌ تبریک و تسلیت‌ می‌گویم‌.

والسلام‌ علی‌ جمیع‌ عبادالله‌ صالحین‌
سیّدعلی‌ خامنه‌ای‌

۱۳۷۴/۸/۸          

کناش|حمیدرضا میررکنی

‌دربارۀ تبلیغات جنگ
پیش‌نویسی شتاب‌زده از سرمقاله شماره آینده (پانزدهم) مجلۀ سوره

#سید_علی_سیدان

- وقتی در شرایط جنگی هستیم، صِرف «روایت جنگ» کافی نیست. باید به «تبلیغات جنگ» فکر کنیم. روایت، در شرایطی که رخداد از تجربه ما پیش افتاده، نمی‌تواند به‌تنهایی جوابگوی صحنه باشد. باید به استقبال آینده رفت و حتی در آینده سهیم شد و این جز با تبلیغات ممکن نیست.

- ما از آینده با خبر نیستیم و نمی‌دانیم چه چیزی رخ خواهد داد. این قضیه نباید ما را در رسانه گیج و منفعل کند. نباید منتظر باشیم که اتفاقی بیفتد تا ما آن را تجربه و سپس روایت کنیم. باید روحیه مردم آمادۀ سازگاری با شرایط جنگی باشد و این، کار «تبلیغات جنگ» است.

- مثلاً یک کار مهم در زمان جنگ، «گمانه‌زنی» است؛ حدس درباره روند احتمالی حوادث. البته این گمانه‌ها نباید فضای عمومی را به نفع طرح دشمن آشوب‌ناک کند یا معنای اصیل مبارزه ما را مخدوش کند. باید این حدس‌ها در چارچوب حکمی، حقیقی و یقینی تاریخ انقلاب اسلامی (یعنی تلقی کلان ما از سیر زمانی حوادث و غایت انقلاب) در کار آورده شود.

- گمانه، به ما امکان می‌دهد که جلوتر از رخداد، سررشته افکار را به دست بگیریم و زودتر به استقبال آینده برویم و مردم را برای پیشامدهای احتمالی آماده کنیم؛ بدون اینکه گزاره‌ای یقینی و ابطال‌پذیر بگوییم و احتمالاً اعتبار رسانه‌مان را از دست بدهیم.

- روایت فتحِ شهید آوینی، جامع «روایت» و «تبلیغات» بود. اگرچه به‌مرور، ارزش روایی آن اثر ته‌نشین شد و حتی آینده را ممکن کرد؛ اما آوینی به تصریح خودش، به تبعیت از امر امام، به دنبال تبلیغات برای روانه کردن مردم به جبهه‌ها بود. (نگاهی دوباره به روایت فتح، آینه جادو، جلد سوم).

- فراموش نکنیم که در آن دوران، نه ماهواره و نه اینترنت، رقبایی برای مدیوم تلویزیون ملی نبودند و همین مسئله به آوینی این امکان را می‌داد که با فرصت و فاصله‌ای معنادار از رخدادها، در کنار سایر فعالیت‌های تبلیغی تلویزیون، وجه معنوی جنگ را «روایت» کند و از طریق روایت مردم را تحریض به قتال کند.

- اکنون که شتاب رخدادها و سرعت اطلاع‌رسانی و رقبای تبلیغی بسیار زیاد است، باید برای به صحنه آوردن آن معنای حقیقی جهاد و تشویق و آماده‌سازی مخاطب برای مقاومت، راه‌های تازه‌ای پیدا کنیم.

- امروز بیش از تمرکز بر سبک «روایت» در کار شهید آوینی، باید فنون «تبلیغات» را در روایت فتح او بازبینی کنیم. دست‌کم باید وجوه تبلیغاتی روایتش را پیش چشم بیاوریم؛ خوانشی تبلیغی از روایت فتح.

?برای خواندن متن کامل، شماره آینده سوره را تهیه کنید...

‌ ? نقاش مسلمان و صیادان متحجر ? پیش‌فروش شمارهٔ چهاردهم ماهنامه سوره آغاز شد. ‌‌ ? در این شماره می‌خوانید: ‌‌ ? چه کسی گفت «تحجر»؟ ? درنگی بر مفهوم تحجر و مصداق‌هایش ✍ سید علی سیدان ‌ ? نقاش مسلمان و صیادان متحجر ? درنگی بر سرآغاز و سرانجام جهان هنری حسن…

‌
? نقاش مسلمان و صیادان متحجر
? پیش‌فروش شمارهٔ چهاردهم ماهنامه سوره آغاز شد.
‌‌
? در این شماره می‌خوانید:
‌‌
? چه کسی گفت «تحجر»؟
? درنگی بر مفهوم تحجر و مصداق‌هایش
✍ سید علی سیدان
‌
? نقاش مسلمان و صیادان متحجر
? درنگی بر سرآغاز و سرانجام جهان هنری حسن روح‌الامین
✍️ علی‌رضا سمیعی
‌‌
‌? تحجر مدرن و ظهور زن مصرفی
? زن مولد انقلاب اسلامی میان تحجر سنتی و مدرن
✍ سحر دانشور
‌
? خط‌شکنی در برابر تحجر
? گفت‌وگویی میان وحید یامین‌پور، سید محمدمهدی شفیعی و مرتضی ابراهیم‌پور دربارهٔ نحوهٔ حضور مداح انقلابی در میدان هیئت
‌‌
? دلایل افت مشارکت در انتخابات
? میزگردی با حضور وحید شالچی، عباس کاظمی و سجاد صفار
‌
‌
? همچنین در دیگر بخش‌های مجله خواهید خواند؛

? رستاخیز پس از رستاخیر
? نگاهی به آثار نقاشی علی بحرینی در فرهنگسرای نیاوران
✍️ مرتضی گودرزی دیباج

? اقامت در رنگ‌ها
? مروری بر آثار نمایشگاه «نقشی در سنگ» که انسان آوارهٔ فلسطینی را روی بوم نقاشی منزل داده‌اند
✍️ علی‌رضا سمیعی

? رؤیای از دست رفتهٔ «بِل‌اپوک»
? المپیک پاریس صحنهٔ ریش‌خند به سکولاریسم فرانسوی شد
✍️ مهدی مافی
‌
? روایت ناخواستهٔ یک شکست بزرگ
? دربارهٔ کتاب «پایاب شکیبایی» نوشتهٔ محمدجواد ظریف
✍ زینب شوندی
‌
? سینمای زیرزمینی در برابر سینمای سرزمینی
? دربارهٔ سینمای زیرزمینی که ضد سینما و علیه سرزمین است
✍️ فردین آریش
‌
? طفره رفتن از درام
? دربارهٔ فیلم شور عاشقی
✍ محمدحسین بابایی
‌
? پایانی به گوارایی شهد
? واکنش هنرمندان فلسطینی به شهادت شهید اسماعیل هنیه
✍ محمدرضا وحیدزاده
‌
? حقهٔ میانه‌روی
? ترجمه و تلخیصی از پیش‌گفتار کتاب ادوارد سعید با عنوان «صلح و ناراضیانش»
✍ حسین ولدخانی
‌
? تحجر؛ همراه با ظلم، علیه آزادی
? بازخوانی گفت‌وگوی شمارهٔ دوم دورهٔ چهارم سوره با حجت‌الاسلام پارسانیا
✍️ میثم بال‌زده

? تحجر، محصول اسلام آمریکایی
? امام نسبت به خطر تحجر انذار می‌دهد
✍️ محمود ذکاوت
‌

➕ همراه با شمارهٔ ششم فصل‌نامهٔ «سوره سیمرغ»
‌‌
برای پیش‌خرید شمارهٔ چهاردهم ماهنامهٔ سوره می‌توانید به صفحات ماهنامهٔ سوره در اینستاگرام و پیام‌رسان‌های بله، ایتا، تلگرام و روبیکا پیام دهید.
‌‌
‌‌
? @Sourehmagazine

?«دولتِ پزشکیان»، خطرناک‌تر از «مسعود پزشکیان»
?چرا به مسعود پزشکیان رأی نمی‌دهم؟
⁦✍️⁩ سید علی سیدان
?بخش دوم:

مسعود پزشکیان، به عنوان یک فرد انقلابی، آمریکا را دشمن خود می‌داند و معتقد است باید با مذاکره، تحریم‌های ظالمانه آمریکا را رفع کنیم و از حقوق و منافع ملت ایران دفاع کنیم اما تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان دولت او، همان کسانی هستند که در چرخشی آشکار دستاورد برجام را نه رفع تحریم‌ها و نه دفاع از منافع مردم که گرفتن جام اخلاق و روسفید شدن ایران در برابر افکار عمومی جهان و باز شدن باب مذاکره با آمریکا (مذاکره برای مذاکره) می‌دانند!

مسعود پزشکیان، تصور می‌کند که باید «مذاکره و مقاومت» را با هم ترکیب کرد اما گفتارپردازان دولت او، یا هیچ ایده‌ای در برابر روی کار آمدن ترامپ (قاتل سردار ما) ندارند یا معتقدند باید خون سردار را با ترامپ معامله کنیم و کمی از او دلار بگیریم.

مسعود پزشکیان، برای نیروی سپاه و توان موشکی ما احترام قائل است اما کسانی از دولت او سهم خواهند گرفت که معتقدند نوشتن «مرگ بر اسرائیل» روی موشک، باعث اخلال در روابط ما با آمریکا می‌شود.

مسعود پزشکیان، حامی فلسطین و دشمن اسرائیل است اما بدنه دولت او همان کسانی هستند که معتقد بودند نباید در دفاع از محور مقاومت به اسرئیل پاسخ موشکی دهیم چرا که در تله جنگ می‌افتیم! همان کسانی که بعد از عملیات وعده صادق و پاسخ ندادن اسرائیل، ناگهان در مقام دفاع از حمله موشکی ایران برآمدند و توضیح ندادند که چرا با این عملیات در تله جنگ نیفتادیم!

اجمالاً باید گفت دولت پزشکیان، مسعود پزشکیان را خواهد بلعید. او به‌گفته خودش «می‌فهمد که نمی‌فهمد» و چنین شخصیتی، چشم و گوش و دست و زبانش بسته به نظراتی است که از جانب تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران دولتش با رنگ و لعاب «کارشناسی» به او دیکته می‌شود. کسی که حتی از محتوای توییتر خود اطلاع ندارد، چگونه می‌خواهد یک کشور را اداره کند؟!

چنین وضعی به ما می‌گوید دولت پزشکیان، احتمالاً دولتی ناپایدار و موقتی خواهد بود. چون در صورت تشکیل این دولت، پزشکیان یا باید پا روی اعتقاداتش بگذارد و در گیرودار اداره کشور، تسلیم سخن گفتارپردازان، تصمیم‌سازان و مدیران دولتش شود که لازمه این کار از دست دادن صداقت و هویت سیاسی خود او و تنش دائمی‌اش با بدنه حاکمیت و در نتیجه سست شدن پایه دولت اوست؛ یا باید بدنه سیاسی حامی خود را از دست بدهد و دولتی ضعیف و بی‌یار و یاور تشکیل دهد که روشن است تشکیل چنین دولتی در وضع کنونی ایران و جهان چقدر خطرناک خواهد بود.

احتمال زیادی هست که به دلیل خستگی، پیری، بیماری و عدم تاب‌آوری تنش‌های سیاسی، نتواند دولت خود را مهار کند و از میانه کار کنار بکشد و دولتش، دولت مستعجل باشد. آن‌وقت ما می‌مانیم و یک فرصت از دست رفته و یک بدنه اجتماعی افسرده و پریشان.

@ali_seyyedan