«هیچ کتابی مفیدتر از‌ پیشانی دوست نیست.»
(مناقب العارفین، به کوشش تحسین یازیجی، جلد دوم، ص ۶۳۷)

۱-چشم‌هایت یگانه زبان زنده‌ی دنیاست که هیچ دستوری را نمی‌پذیرد.
۲-اختلالی عریان در متنی نانوشته: مرجع ضمیر «او» خودش را گم کرده است.
۳-حضورت ضرورت شکل‌گیری‌ام بود. مثل نسبت پرسش با زبان.
۴-شعری که حافظه‌ی اندام‌‌ام [یا اندام ِحافظه‌ام] سروده است: خطوط تنت تشدید زندگی است.

دفتر یادداشت‌های روزانه، #محمد_شاه_شمس

ادبیات، حافظه و مبانی نظری

#محمد_شاه_شمس

تصویر وولف در آینه
ترم نخست از دوره‌ی زنان‌ و داستان‌نویسی

تسهیل‌گر دوره: محمد شاه شمس
طول دوره: چهار جلسه
زمان شروع دوره: ۲۶ دی ۱۴۰۳
روزهای چهارشنبه ساعت ۲۰
نحوه‌ی برگزاری: آنلاین-گوگل میت
بهای دوره: ۵۰۰ هزار تومان

جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه‌ی برگزاری دوره و سرفصل‌های آن به شماره‌ی ۰۹۳۳۷۳۷۲۰۰۳ در تلگرام یا واتس‌اپ پیام بدهید.

قسمتی از جلسه‌ی نقدوبررسی کتاب «دوست بازیافته»، اثر فرد اولمن، ترجمه‌ی مهدی سحابی، نشر ماهی

منتقد: #محمد_شاه_شمس
کانون اندیشه‌ی رشت

۲۵ آذر ۱۴۰۳

۱- این مسئله مرا گیج و مبهوت می‌کند. حیرانم می‌سازد. مردمان با حیرت به کوه‌هایِ رفیع، به امواجِ سهمگینِ دریا، به وسعتِ رودها، به اقیانوسی که عالم را احاطه کرده و به حرکتِ ستارگان چشم می‌دوزند، اما به خویشتن نظر نمی‌کنند.

-اعترافات، قدیس آگوستین، ترجمه‌یِ سایه میثمی، دفترِ پژوهش و نشرِ سهروردی، ١٣٩۶، ص ٣٠۴

۲- آن دگر گفت: در کشتی بودم...و تماشاها و عجایبِ دریا می‌گفت. گفتم: تماشا می‌روی؟ تماشا می‌خواهی؟ بیا اندرونِ من تماشا کن. تفرجِ عالمِ خود و اندرونِ خود کردی، تفرجِ عالمِ من و اندرونِ من بکن!

-مقالاتِ شمسِ تبریزی، شمس‌الدین محمد تبریزی، تصحیحِ محمد علی موحد، دفترِ اول، ١٣٩۶، ص ١٨۴

۱- عزیز من، استعاره اگر بیماری ِدوبینی ِکلمات باشد، دوست داشتن، مبتلاشدن به دوبینی ِتصویرمان در آینه‌هاست. آیا آینه‌ای که امشب در آن نمردم، مرگ را تنها کرده است؟
۲- آیا آن‌لحظه که نوشتم «شناسنامه‌ی آهم»، تاریخ ِتولدِملال رابه تقویم هدیه دادم؟
۳-آیا هر قطره‌ی اشک، اعدام ِکلمه‌‌ای عریان زیر ِگیوتین ِچشم‌هاست؟
۴-اگر فرم ِچیزی، طرز حضور ِآن چیز باشد، فرم ِغیاب من طرز حضور توست.
۵- زاده‌ی اشک من بودی وقتی که «رع» نام دیگرم بود.

یادداشت‌ها، ۴ آبان ۱۴۰۳
#محمد_شاه_شمس