هممون یه وقت‌هایی اشتباهاتی مرتکب شدیم که بابتشون احساس گناه یا شرمندگی کردیم!
این اشتباهات میتونن عمدی یا حتی غیرعمدی باشن!
عمدی و غیرعمدی بودنشون مهم نیست، مهم اینه که هممون مرتکبشون شدیم و نسبت بهشون احساس گناه و شرمندگی کردیم!
اول از همه، میخوام این رو بدونی که حتی بهترین، موفق‌ترین و بزرگترین افرادی که میشناسی هم مرتکب این اشتباهات شدن!
شاید حتی اشتباهات بیشتر و بزرگ‌تر از اشتباهات تو!
میخوام این رو بهت بگم که اگه اشتباهی مرتکب شدی، دیگه نمیتونی برگردی عقب و درستش کنی؛ ولی میتونی جبرانش کنی!
ولی میتونی ازش یاد بگیری!
ولی میتونی باعث شی تا دیگران اون اشتباه رو تکرار نکنن!
ولی میتونی ازش به عنوان تجربه‌ای ارزشمند یاد کنی!
اگه دیروز مرتکب اشتباهاتی شدی، زمان برنمیگرده که عوضشون کنی، ولی میتونی امروز از دیروزت و فردا از امروزت بهتر باشی!
هرکاری که از دستت برمیاد رو انجام بده تا اشتباهت رو جبران کنی و اون احساس گناه و شرمندگی رو از بین ببری!
چرا که احساس گناه و شرمندگی، انرژی و ارتعاشت رو به شدت پایین میارن!

@BaHamiiii ¦ بیرون‌ِچهار‌چوب

رفقا این کتاب اینطوری نیست که توش پر از یه مشت اراجیف تاریخ گذشته باشه!!! این کتاب علمیه که چندین و چند سال طول کشیده تا به دستش بیارم!? توی این رمان چیزهایی افشا میشه که روی زندگی، آینده، درآمد و ذهنیتتون تاثیر مستقیم داره❗️ ?مثلا این که برنامه ی عروسک‌گردون‌ها…

4 دسته آدم داریم!
1- کسایی که حتی بعد از گذشت سال‌ها متوجه ی اشتباهاتشون نمیشن یا درصورتی که متوجه ی اشتباهشون میشن، سعی میکنن اون‌ها رو انکار کنن!
این افراد، معمولا افراد باهوش و موفقی نیستند!
2- افرادی که متوجه ی اشتباهاتشون میشن، اما برای این که وجه ی خودشون رو خراب نکن اشتباهشون رو قبول نمیکنن و همواره به خودشون و دیگران این باور رو تحمیل میکنن که کار درستی انجام دادن!
این افراد، معمولا به شدت افراد ترسو، مغروری و رقابتی‌ای هستند!
3- افرادی که اشتباهاتشون رو متوجه میشن، اما با دلیل‌تراشی و بهونه‌سازی، اون اشتباه رو گردن شخص یا چیز دیگه‌ای میندازن!
این افراد معمولا افراد باهوش و قانع کننده‌ای هستند، اما به دلیل کمال‌گرایی بیش از حد و غروری که دارن، خیلی جاها عقب میوفتن!
4- افرادی که وقتی اشتباه میکنن، اصلا براشون اهمیت نداره و به زندگی پر از اشتباهشون ادامه میدن! این افراد معمولا در قبال اشتباهاتشون، متاسف یا شرمنده نیستند! این دسته از افراد، خوشگذرونن، اما معمولا افراد موفق و دوست داشتنی‌ای نیستند!
5- کسایی که وقتی اشتباه میکنن، دائم خودشون رو تحقیر میکنن و انقدر احساس شرمندگی میکنن و فکر میکنن همه چیز رو خراب کردن که دیگه انگیزه ی انجام هیچ کاری رو ندارن!
این افراد معمولا افراد کم اعتماد به نفسی‌اند و خیلی خیلی کم پیش میاد رقابتی باشن!
6- افرادی که وقتی اشتباه میکنن، یه قدم به عقب برمیدارن، از دور خودشون را تماشا میکنن، از اشتباهشون درس میگیرن و در اسرع وقت، جبرانش میکنن!
این افراد موفق‌ترین دسته هستن!
این افراد، افراد باهوش، با اعتماد به نفس، قدرتمند، شجاع، ریسک‌پذیر، خاکی و متفکری هستند!
این افراد در قبال اشتباهاتشون، احساس گناه یا شرمندگی نمیکنند، بلکه احساس مسئولیت میکنند!
این رو ملکه ی ذهنتون کنید:
اعتراف به اشتباه و سعی برای جبران، نشانه ی شجاعت و قدرت محضه!

@BaHamiiii ¦ بیرون‌ِچهار‌چوب

کنترل قدرت جذب، مستقیماً دست قسمت ناخودآگاه مغز انسانه!
حالا یه فکت جالب راجع به ناخودآگاه:
ناخودآگاه، شوخی و جدی رو از همدیگه تشخیص نمیده!
ناخودآگاه فرق دروغ و واقعیت رو نمیفهمه!
پس حتی وقتی به شوخی به خودت توهین میکنی
یا وقتی به شوخی میگی پول ندارم
یا وقتی الکی به کسی میگی مریضی تا بپیچونیش، ناخودآگاهت باور میکنه و به اون سمت میره!
یه فکت جالب دیگه:
ناخودآگاهت فرق چیزی که برای دیگران میخوای و چیزی که برای خودت میخوای رو هم درک نمیکنه!
فرق چیزی که به خودت میگی و چیزی که به دیگران میگی رو درک نمیکنه!
یعنی وقتی میگی کاش فلانی روز خوش تو زندگیش نبینه، ناخودآگاهت فکر میکنه اینو واسه خودت میخوای و سعی میکنه جذبش کنه!
وقتی میگی فلانی پول نداره غذا بخوره، ناخودآگاهت همون رو برای خودت جذب میکنه!
وقتی به یکی توهین میکنی، ناخودآگاهت فکر میکنه با خودت بودی و همون صفت بد رو جذب میکنه!
چقدر خوبه اگه خوبی های افراد رو بهشون گوش‌زد کنی!
چقدر خوبه اگه برای همه آرزوی دریافت عشق، نور، ثروت و آگاهی کنی!
میگیری که؟
ناخودآگاه یکی از قدرتمندترین بخش‌های ذهنه!

@BaHamiiii ¦ بیرون‌ِچهار‌چوب

اگه بخوام یه توصیه‌ای بهتون بکنم که کمکتون میکنه در کمترین زمان ممکن، بیشترین پیشرفت رو تجربه کنید، اینه که: یاد بگیرید از همه چیز، حتی چیزهایی که به ظاهر مخربن، به نفع خودتون استفاده کنید! مثلا تو پست قبلی راجع به این که رسانه‌ای مثل اینستاگرام چطوری میتونه…

اگه بخوام یه توصیه‌ای بهتون بکنم که کمکتون میکنه در کمترین زمان ممکن، بیشترین پیشرفت رو تجربه کنید، اینه که:
یاد بگیرید از همه چیز، حتی چیزهایی که به ظاهر مخربن، به نفع خودتون استفاده کنید!
مثلا تو پست قبلی راجع به این که رسانه‌ای مثل اینستاگرام چطوری میتونه توی 1 ساعت 120 بار ذهنت رو دستکاری کنه صحبت کردیم دیگه، درسته؟
حالا چطوری میتونی از این به نفع خودت استفاده کنی؟
ببینید تقریبا همه ی شبکه‌های احتماعی توسط هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پیچیده مدیریت میشن که با توجه به فعالیت‌های شما روی همون شبکه، تشخیص میدن که شما به چه محتوایی بیشتر علاقه‌مندین و همون نوع محتوا رو بهتون نشون میدن!
حالا فکر کن یکی این هوش مصنوعی و الگوریتم‌ها رو با فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده ی خودش گول میزنه تا فقط و فقط بهش محتوای مثبت و آموزنده نشون بده!
حالا فکر کن این شخص به جای این که در یک ساعت 120 بار با محتواهای به درد نخور وقت خودش رو هدر بده و ذهنش رو مریض کنه، 120 بار محتوای پر از انرژی مثبت و احساس عشق رو تماشا میکنه و نکات جالب و به درد بخور عرصه ی خودش رو یاد میگیره!
این شخص به مرور زمان، طرز فکر مثبت‌تری رو جایگزین طرز فکر قبلیش میکنه و روزانه با یاد گرفتن اطلاعات جدید، سطح و کیفیت کار خودش رو بالا میبره!

@BaHamiiii ¦ بیرون‌ِچهار‌چوب

بزرگترین ایراد نسل جوون، از جمله خودم، همیشه فقدان استمراره!
دایره ی توجه ی همه‌مون خیلی کوچیک شده!
فکر کنم دیگه خودتون میتونید حدس بزنید چرا این این اتفاق افتاده!
آفرین، رسانه!
توی چند سال اخیر، ذهن جوون‌ها طوری برنامه‌ریزی شده که نمیتونن تمرکزشون رو برای مدت نسبتاً طولانی‌ای روی یک موضوع نگه‌ دارن!
مثلا محتواهایی که نگاه میکنن، اگه از 40 ثانیه بشه 80 ثانیه، حوصله‌شون سر میره!
این بخاطر اینه که رسانه سنسورهای دوپامین مغزمون رو سوزونده!
فکر کن با یک ساعت توی اینستاگرام گشتن، تو 60 تا ویدیو ی 1 دقیقه ای یا 120 تا ویدیوی 30 ثانیه‌ای نگاه میکنی و مغزت رو با حجم زیادی از اطلاعات به درد نخور، پر میکنی!
مغز ناخودآگاه خودش رو با موضوع، وایب و احساس هر ویدیو تطابق میده و این یعنی تو توی 1 ساعت، 120 بار احساس، موضوع و خط فکری مغزت رو تغییر میدی!
یعنی این که به مرور زمان، مغزت یاد میگیره تا نتونه بیشتر از 30 ثانیه روی یک احساس بمونه یا روی یک موضوع تمرکز کنه!
خلاصه که حتی کارهای کوچیکی که احساس میکنیم برامون هیچ ضرری نداره هم میتونن برای ذهن و ذهنیتمون بسار مخرب باشن!
حواستون به خودتون باشه؛ این همه استعداد و پتانسیل، حیفه که حیف بشه!

@BaHamiiii ¦ بیرون‌ِچهار‌چوب

سلام  رفقا!
امیدوارم حال دلتون خوب باشه!
من بابت غیرفعال بودن اخیر کانال، یه معذرت‌خواهی به همتون بدهکارم!
یه سری درگیری‌های ذهنی برام پیش اومده بود که نیاز داشتم برطرفشون کنم!
باید اول انرژی خودمو درست میکردم تا بتونم به شماهم انرژی و انگیزه بدم!
خلاصه که از این به بعد کانال روی روال قبل به فعالیتش ادامه میده!
امیدوارم که هنوز همراه ما باشید و بتونید از مطالب استفاده کنید و لذت ببرید!
حامی!

این که شرایط باب میلت نیست، قانع‌ات نمیکنه تا از سر جات بلند شی؟
تصمیم گرفتی چون شرایط باب میلت نیست، همینطوری زندگی کنی و همینطوری بمیری؟
این چه منطقیه آخه؟!
چطوری وجودت آتیش نمیگیره که پاشی یه خودی نشون بدی؟!
چطوری وجودت آتیش نمیگیره که اجازه ندی شرایط آیندت رو کنترل کنه؟!
چطوری وجودت آتیش نمیگیره و داد نمیزنه "از سگ کمترم اگه به این دنیا ببازم!"؟
چطوری وجودت برای رها شدن از این مشکلات، خودشو آتیش نمیزنه تا همه چیز رو درست کنه؟!
بخدا که بشریت خیلی عجیبه!
فکر کنم ده هزار سالم هم بشه، باز نتونم یه سری‌ها رو درک کنم!

@BaHamiiii ¦ بیرون‌ِچهار‌چوب

میدونستی میشه از احساسات به عنوان یه قطب‌نما استفاده کرد؟
میشه راحت باهاشون خودت رو پیدا کنی؟
فقط باید بلد باشی بخونیشون!
مثلا وقتی ناراحتی، معنیش اینه که باید شرایطت کاملا عوض شه و باید تلاشت رو بیشتر کنی!
وقتی راجع به یه موضوعی انگیزی داری، یعنی قدرت انجامش رو هم داری ولی باید صدت رو سرمایه گذاری کنی!
وقتی به خودت افتخار میکنی، یعنی داری قدم‌های درستی بر میداری!
وقتی احساس ناامیدی میکنی، یعنی یه جای کارت رو درست انجام ندادی!
وقتی نمیدونی چه احساسی داری، یعنی به نقطه‌ای رسیدی که سِر بودن رو ترجیح میدی و این اصلا خوب نیست!
داشتن این احساس، به این معنیه که باید بیشتر با خودت وقت بگذرونی و بیشتر خودت رو بشناسی!

@BaHamiiii ¦ بیرون‌ِچهار‌چوب