I don't recognize myself anymore.

What is happening to me?!

ما بی‌قرار در حال، دشمن گذشته و محروم از آینده کاملا شبیه کسانی بودیم که عدالت یا کینه بشری آنان را در پشت میله های آهنی زندانی می‌سازد.
- آلبر کامو

تو تنها قسمت خوب این داستان مزخرفی.

از آن فاصله همه چیز خوب به نظر می‌رسید، اما نزدیک تر که می‌شدی متوجه میشدی هنوز هم می‌لنگد. یادم می‌آید یک بار که دلیل این حالش را پرسیده بودم گفته بود: «من در همان خانه‌ای فلج شدم که باید راه رفتن را یاد میگرفتم‌».

یادمه اوایل فیلم Mommy به مادر استیو گفته بودن دوست داشتن آدما اونارو نجات نمی‌ده.

"Run away and never return."

ادامه دادن روابط انسانی هر روز برایم دشوارتر می‌شود، اما متاسفانه مجبوریم؛ مجبور. چرا ضمیر جمع؟ باهم تعارف که نداریم. آن‌ها نیز مجبورند. از خویشتن نمی‌توان گریخت. اگر می‌توانستم مدت‌ها پیش، قالب تهی می‌کردم. آن‌هایی که قرار را بر فرار ترجیح می‌دهند احتمالاً مخشان عیب دارد.
مثل همیشه مزخرف می‌گویم.