از دیدن ویدیو های وضعیت لس انجلس خیلی ناراحت شدم. همه خاطرات نوجوانیم تو جی‌تی‌ای سوخت و اتیش گرفت

بعضی وقتا انقد بی‌طاقت و از زندگی خسته‌ای که فکر میکنی همه از قصد کارایی که تو رو اذیت میکنه، انجام میدن.

استاد اگه می‌دونستی تو چه وضعیت روانی‌ای هستم، خودت پاسم می‌کردی.

صبح پاشو ، اگر ته گلوت یجوری نبود یه دلیل خیلی بزرگه برای ادامه دادن🙏🏻

آدم یه سری کارها رو می‌کنه شرمنده دلش نشه،
بعدش شرمنده عقلش می‌شه.

‏گاهی بی دلیل به مرگ یکی از عزیزانم فکر میکنم و توش غرق میشم با جزئیات انگار که اتفاق افتاده و خودم و دیگران رو درحال عزاداری و گریه تصور میکنم و واقعا هم گریم میگیره.
یهو به خودم میام و از عذاب‌وجدانِ تصوراتم، خودمو سرزنش میکنم و سعی میکنم فکرمو منحرف کنم.