Жатып алып көктемді күтіп жата берсем. Суықта ешқайда шыққым келмейді.

Өз ортама басқа адам кірсе, не ортамдағы достарымда басқа адамдар пайда бола бастаса қызғанам’ кәдімгідей.

Кейде адамдардың тек өзімдікі болғанын қалап, өзгелерден алшақтатуға тырысам. О тоба. Ауру.

“Көркің үшін көлшікті айна қылып,
Қиялымда шашыңды тарап тұрмын…”

“Нөсер жауын астында келе жаттық,
Жауын емес, махаббат жауғаны анық…”

Түннің жарымында жазсаң да, жауап беретін адамдардың бары қуантады)

Түнімен ұйықтамай дорама көргенмін, енді жұмыста көзім көрінген жерде ілініп өзім дорама болып…

“Ты такая счастливая прям. Светишься. Улыбка’дан көрініп тұр ғой”

Сұлтан

Депті баяғыда бір тақыр

Адамды сырттай бағалап, ішін танығанда өз ойларың үшін өкіну - ең ауыр сезімдердің бірі.