फाटके कपडे आणि फाटलेला शर्ट घातलेला एक माणूस आपल्या १५-१६ वर्षांच्या मुलीसह एका मोठ्या हॉटेलमध्ये पोहोचला. दोघांना खुर्चीवर बसलेले पाहून एका वेटरने त्यांच्यासमोर स्वच्छ पाण्याचे दोन ग्लास ठेवले आणि विचारले – तुम्हाला काय हवे आहे?

तो माणूस म्हणाला: "मी माझ्या मुलीला वचन दिले होते की जर तू दहावीत जिल्ह्यात पहिली आलीस तर मी तुला शहरातील सर्वात मोठ्या हॉटेलमध्ये डोसा खायला देईन."

त्याने दिलेले वचन पाळले. कृपया यासाठी डोसा आणा. वेटरने विचारले, "काय घेणार?" तो म्हणाला, माझ्याकडे तेवढेच पैसे आहेत. संपूर्ण कथा ऐकल्यानंतर वेटर मालकाकडे गेला आणि संपूर्ण गोष्ट सांगितली आणि म्हणाला - "मला या दोघांना खूप खायला द्यायचे आहे. माझ्याकडे सध्या पैसे नाहीत, त्यामुळे त्यांच्या बिलाचे पैसे माझ्या पगारातून वजा करा. ." मालक म्हणाला- "आज हॉटेलच्या वतीने आम्ही या होनहार मुलीसाठी सक्सेस पार्टी देऊ."

हॉटेल कर्मचाऱ्यांनी एक टेबल सुंदरपणे सजवले आणि सर्व ग्राहकांसोबत गरीब मुलीचे यश साजरे केले. मालकाने त्याला एका मोठ्या पिशवीत तीन डोसे आणि संपूर्ण परिसरात वाटण्यासाठी मिठाई भेट दिली. एवढा सन्मान मिळाल्यानंतर डोळ्यात आनंदाश्रू घेऊन ती घरी परतली.वेळ निघून गेला आणि एक दिवस तीच मुलगी आयएएस अधिकारी झाली. परीक्षा उत्तीर्ण होऊन ती त्याच शहरात जिल्हाधिकारी झाली. सर्वप्रथम त्यांनी त्याच हॉटेलमध्ये एका हवालदाराला पाठवले आणि सांगितले की, जिल्हाधिकारी साहिबा नाश्त्यासाठी येतील. हॉटेल मालकाने लगेच एक टेबल छान सजवले. ही बातमी समजताच संपूर्ण हॉटेल ग्राहकांनी भरून गेले.

तीच मुलगी कलेक्टर असल्याचं भासवत आई-वडिलांसोबत हसत हसत हॉटेलमध्ये पोहोचली. सर्वजण त्यांच्या आदरात उभे राहिले. हॉटेल मालकाने तिला पुष्पगुच्छ सादर केला आणि ऑर्डर करण्यास सांगितले. ती मुलगी उभी राहिली आणि हॉटेल मालकासमोर नतमस्तक होऊन म्हणाली, "कदाचित तुम्ही दोघांनी मला ओळखले नसेल." मी तीच मुलगी आहे जिच्या वडिलांकडे दुसरा डोसा विकत घेण्यासाठी पैसे नव्हते आणि तुम्ही दोघांनी माणुसकीचे खरे उदाहरण ठेवले आहे, मला तुमच्याकडे पाहून खूप आनंद झाला आणि स्वतःसाठी मिठाई पॅक केली. संपूर्ण परिसर
तुमच्या दोघांमुळे आज मी कलेक्टर झालो आहे. मी तुम्हा दोघांचा सदैव ऋणी राहीन. आज ही पार्टी माझ्या बाजूने आहे आणि मी सर्व ग्राहक आणि हॉटेलच्या संपूर्ण कर्मचाऱ्यांचे बिल देईन. उद्या तुम्हा दोघांचा नागरी व्यासपीठावर सत्कार होईल.
हिंदी अनुवादित- रविकांत होनमुर्गीकर

शिक्षण : कोणत्याही गरीब व्यक्तीच्या गरिबीची चेष्टा करण्यापेक्षा त्याच्या प्रतिभेचा योग्य आदर करा.