مغزم مستقیما وصله به گرمای چهل و پنج
درجه‌ی جنوب. گمونم همین روزهاست که
دمپختک تحویلم بده.

یادآوری بعضی چیزها مچاله‌م می‌کنه.

هر بار بلند می‌شم، سرم می‌خوره به یه جایی.
دیر نیست که من هم مثل تام، یه دونه شاخ
سبز بشه رو کله‌م.

چند روزی می‌شه که دارم با غول هشتم
سردرد می‌جنگم.

نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد
که روز محنت و غم رو به کوتهی آورد
به مطربان صبوحی دهیم جامه چاک
بدین نوید که باد سحرگهی آورد
-حافظ

تموم جونم، برات درد می‌کنه.

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار
کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد..
-حافظ

اولین قدم بزرگسالی، تنهایی مواجه شدن
با هیولاهاست.