ای در طلبِ گره‌گشائی مُرده
در وصل بزاده وز جدائی مرده
ای در لبِ بحر تشنه در خواب شده
و اندر سرِ گنج از گدائی ‌مرده

هیچ کەس مۆبتەلای دووری یار نەبۆ
چوون من سەرگەردان بێقەرار نەبۆ

من وێم مەزانوو تۆیچ مەعلوومەن لێت
با کەس نەزانۆ غەیر جە وێموو وێت.

تۆی ڕاحەتی نەفەسم

مات و مەلوول و پەرێشان و دەروون پڕ لە زام...

شەماڵ دەخیلەن ساتێ وە بێخەم
گەردی پاڵاکەش بماڵوو وەچەم..

لێڵاوم لێڵ بۆ لەیل دیار نییەن...

مارەکەی دووریت ریشەی دڵ گەستەن

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی...

به خال هندویش بخشم سر و مال و تن و جان را...