بالاخره خدا خواست و مهاجرت کردیم نمی‌دانم چه بگویم که اینکه کار های مهاجرتم بیش از پنج سال طول کشیده است را توجیه کند.
برگه درخواست ویزا را صد مرتبه پر کردم و هر بار فقط یک قسمت سوالات رد می‌شد
و من هر دفعه همان جواب را در آن قسمت می‌نوشتم
سوال از این قرار بود:
«کشور مبدا متفاضی ویزا؟»
من هم در جواب می‌‌نوشتم مادر
و هر بار این رد می‌شد
آخر من چطور به این زبان‌نفهم ها بگویم نخستین مکانی که در آن زیسته ام مادرم بوده؟
نخستین کشور من
و از آن زمان که مرا تنها گذاشت و پیش به سوی خدایش شتافت
من بی وطن ماندم و راهم را کشیدم که بروم و وطن جدیدی پیدا کنم این‌گونه شد که هر بار رد شدم
ولی این دفعه توانستم مهاجرت کنم
هم اکنون مرا در یکی از بلوک‌های بهشت زهرا دفن می‌کنند
من به وطن خود برگشته‌ام
کنار مادر.

-از یادداشت های یک مرده
-صادق خلوصی