من سخت ترین قضایای ریاضیات و تو امتحان اثبات کردم عزیزم.اثبات مزخرف بودن آدمی مثل تو که کاری برام نداره.

گوش می دم،فکر میکنم،میفهمم،درک می کنم،میپذیرم و از کنارش رد میشم.جوری که از اول انگار وجود نداشته.

از آدما به آدما پناه نبرید.

میدونم تقصیر خودمه.میدونم باید ی تکونی ب خودم بدم.میدونم باید سعی کنم.میدونم باید از روی زمین بلند شم و لباسامو بتکونم و دوباره ادامه بدم.اما مشکل اینه که نمیتونم.انگار راهمو گم کردم و تنهایی نمیتونم پیداش کنم.حس میکنم نمیتوتم از پسش بر بیام.توان ادامه دادن ندارم.خستم از ادامه ی این مسیر پر پیچ خم اما ی حسی بهم میگه باید ادامه بدم حتی اگه ته این مسیر آرامش نباشه.خوشی نباشه.ادامه دادن بهتر از نشستن ی گوشه و غم و غصه خوردنه!

ارتباط"
موضوعی که دو انسان را به هم وصل می کند و گاهی همان اتصال دردناک آن ها را از هم دور می کند.

آغشته به خاطرات"

U²

ME

as the night falls
Keep dreaming away
If you hold on to that past, don't you lock
yourself inside.

من درون گرا نیستم.من درون بگام.وقتایی که شادم تو پرحرف ترین ورژن خودم قرار دارم و وقتی اعصابم نا جالبه کمحرف ترین آدم میشم.همین.