"စစ်ရေးစစ်ရာ တပတ်တာ (၁၂)"
◾️နောင်လူသစ်

စက်တင်ဘာလ (၁) ရက်နေ့မှ (၇) ရက်နေ့အထိ

☆ ၂၀၂၄ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလ (၁) ရက်နေ့မှ (၇) ရက်နေ့အထိ တပတ်တာအတွင်း မြန်မာနိုင်ငံတဝန်း စစ်ကောင်စီနှင့် တော်လှန်ရေးအင်အားစုများကြား လက်နက်ကိုင်တိုက်ပွဲ ကြီးငယ်ပေါင်း (၅၈) ကြိမ် ထက်မနည်းဖြစ်ပွားခဲ့သည်။

☆ အဆိုပါတိုက်ပွဲ (၅၈) ကြိမ်တွင် နှစ်ဘက် တိုက်ပွဲဖြစ်ပွားခြင်းမရှိဘဲ အရပ်သားပစ်မှတ်များကို စစ်ကောင်စီက တဘက်သတ် လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှု (၉) ကြိမ်နှင့် လက်နက်ကြီးဖြင့် ပစ်ခတ်မှု (၂)ကြိမ်ထက်မနည်း ပါဝင်သည်။

☆ နိုင်ငံတဝန်း စစ်ကောင်စီက လက်နက်ကြီးဖြင့် ပစ်ခတ်တိုက်ခိုက်မှု၊ လေကြောင်းမှ ဗုံးကျဲတိုက်ခိုက်မှုတို့ကြောင့် တပတ်တာအတွင်း အရပ်သားသေဆုံးမှု (၄၂) ဦးထက်မနည်းရှိခဲ့သည်။

☆ တပတ်တာအတွင်း နိုင်ငံတဝန်းရှိ ပြည်နယ်နှင့် တိုင်းဒေသ (၁၂) ခုတွင် တိုက်ပွဲများဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး မြို့နယ်အားဖြင့် (၃၃) မြို့နယ်အထိရှိသည်။

☆ ရန်ကုန်မြို့တွင် မြို့ပြပြောက်ကျားတိုက်ခိုက်မှု (၁)ကြိမ်ရှိခဲ့ပြီး မန္တလေးမြို့တွင်းသို့ ရှော့တိုက်ဒုံးများ ဖြင့် ပစ်ခတ်တိုက်ခတ်မှုလည်းရှိခဲ့သည်။

☆ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် သံတွဲမြို့နယ်အတွင်း ကျန်ရှိနေသည့် မောင်ရွှေလေးရေတပ်စခန်းကို စက်တင်ဘာ ၅ ရက်နေ့တွင် အာရက္ခတပ်တော် (AA) က အပြီးသတ်သိမ်းနိုင်ခဲ့သည်။

☆ ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်း နောင်ချိုမြို့တွင်လည်း တိုက်ပွဲများ ဆက်လက်ဖြစ်ပွားနေပြီး အမြောက်စခန်းကွပ်ကဲမှုဌာနချုပ်ဖြစ်သည့် နောင်ချိုမြို့နယ်၊ တောင်ခမ်းရွာအခြေစိုက် အမှတ် ၉၀၂ အမြောက်စခန်းကွပ်ကဲမှုဌာနချုပ် (မစခ-၉၀၂) ကို TNLA ပူးပေါင်းတပ်များက သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်။

☆ စစ်ကိုင်းတိုင်း၊ ပင်လည်ဘူးမြို့တွင် KIA ပူးပေါင်းတပ်များနှင့် စစ်ကောင်စီတပ်များကြား တိုက်ပွဲများ ပြင်းထန်လျက်ရှိပြီး စစ်ကောင်စီ လက်အောက်ခံ တပ်စခန်းအချို့ကို ပူးပေါင်းတပ်များက သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်။

☆ စစ်ကိုင်း၊ မကွေး၊ မန္တလေး၊ ပဲခူးတိုင်းတို့တွင် တိုက်ပွဲပေါင်း (၂၄) ကြိမ်ထက်မနည်း ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။

☆ သတင်းထုတ်ပြန်မှုများအရ တပတ်တာအတွင်း နိုင်ငံတဝန်း တော်လှန်ရေးအင်အားစုများ၏ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် စစ်ကောင်စီတပ်သား ထိခိုက်ကျဆုံးမှု (၄၀၈) ဦးထက်ထက်မနည်း ရှိခဲ့ပြီး ရခိုင်ပြည်နယ် သံတွဲမြို့ မောင်ရွှေလေး ရေတပ်စခန်းသိမ်းတိုက်ပွဲတွင် စစ်ကောင်စီတပ်သား (၄၀၀) ကျော်ကျဆုံးကြောင်း အေအေက ထုတ်ပြန်ထားသည်။

☆ နိုင်ငံတဝန်း တော်လှန်ရေးအင်အားစုများဘက်က စစ်ကောင်စီ တပ်စခန်းကြီးငယ်ပေါင်း (၈) ခု ထက်မနည်းကို သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်။

● ဖော်ပြပါ အချက်အလက်များသည် သတင်းမီဒီယာ (၁၀) ခုမှ သတင်းများကို အခြေခံ ကောက်ယူ ထားခြင်းဖြစ်သည်။ တိုက်ပွဲနှင့် ထိခိုက်ကျဆုံး အရေအတွက်မှာ ဖော်ပြထားသည်ထက် ပိုမို များပြား နိုင်သည်။

● စက်ဝိုင်း အရွယ်အစားသည် တိုက်ပွဲအရေအတွက်ကို ညွှန်းသည်။ စက်ဝိုင်းအရွယ် ကြီးသည်နှင့်အမျှ တိုက်ပွဲအရေအတွက် ပိုများသည်ဟု ဆိုလိုရင်းဖြစ်သည်။

#TheCall
#ခေါ်သံ
#MonthlyHilightWarNews

မယုံလို့ ဆက်စောင့်ကြည့်ရင် မကြာခင် ဝါးညှပ်အကလေးတခုန်ခုန်နဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးပန်းခင်းထဲမှာ ဆုံကြမယ်တို့၊ တောကြီးမျက်မည်းထဲမှာ လျှပ်စီးတွေတလက်လက်နဲ့ တပင်ကိုတပင်ယှက် နွယ်တက်သည့်ပမာတို့၊ ဘယ်သူကမတရားလုပ်လို့ ဘယ်ဘက်ကခံရမှန်းမသိတဲ့ တွေ့ကရာစစ်ပွဲတွေက အနိဋ္ဌာရုံတွေပြပြီး အဖိုးအဖွားနဲ့ သားသေမိခင် ရတက်မအေးရပေတို့ကို အပ်ဂရိတ်လုပ်ထားတဲ့ ဗားရှင်းတွေကို တသက်လုံး သောက်ရှက်မရှိ လုပ်စားလာတဲ့ ပြည်သူ့မေတ္တာရှင် အဖြူရောင် အနုပညာသမားလေးတွေက ဆိုကြ တီးကြ ကကြတော့မှာပါ။ ဒါကိုမှ အဟုတ်မှတ် ပြီး လက်ခုပ်ဝိုင်းတီးပေးနေကြရင် အထွန့်တက်လာပြီး “မင်း ၁၈ နှစ်ပြည့်ပြီလား” ဆိုပြီး ရွေးကောက်ပွဲ မဲပေးဖို့ ဘောမတအုပ် ဆွေ့ဆွေ့ခုန်တာ မျက်မြင်ဒိဋ္ဌ တွေ့ကြရပါလိမ့်မယ်။

ဒေါသသင့်စေသော အရေးအသားများကြောင့် စိတ်အနှောက်အယှက် ဖြစ်ကြရတယ်ဆိုရင်လည်း တောင်းပန်ရင်းနဲ့ပဲ စာကိုအဆုံးသတ်ပါရစေ။ အခုအချိန်ကာလဟာ မြန်မာနိုင်ငံတဝန်းလုံးနဲ့ နိုင်ငံသူနိုင်ငံသား အားလုံးအပေါ်မှာ အာဏာရူးတစုက မတရားအာဏာလုယူပြီး နည်းမျိုးစုံနဲ့ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်နေတဲ့ အ ကာလ အချိန်အခါဖြစ်ပါတယ်။ ဖက်စစ်မိစ္ဆာတို့ရဲ့စနက်ကြောင့် လူပေါင်းများစွာ အသက်အိုးအိမ်စည်းစိမ်တွေ ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးသားဖြစ်ပါတယ်။ သွေးစွန်းခဲ့ရတဲ့လမ်းမတွေ ခုထိ မခြောက်သေးပါဘူး။ မီးလောင်ပြင်ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့မြေတွေ အကောင်းအတိုင်း ပြန်မရနိုင် တော့ပါဘူး။ ပေးလိုက်ရတဲ့ အသက်တွေ၊ ဘဝတွေ၊ အနာဂတ်တွေ၊ အိပ်မက်တွေ ဘယ်အရာမှ ပြန်ပြီး အစားထိုးမရနိုင်တော့ပါဘူး။ မတရားမှုဆိုတဲ့ အဓမ္မကို တရားမှုဆိုတဲ့ ဓမ္မနဲ့ အပြီးတိုင် အမြစ်ဖြတ် တိုက်ထုတ်ပစ်ရမှာပါ။ အခုလည်း တိုက်ထုတ်နေလို့ ပြည်သူ့ဘက်တော်သားတွေ အောင်ပွဲအလီလီ နွှဲနေရပါပြီ။

အခုအချိန်ကျမှ ဘာတွေ ကယောင်ကတမ်းနဲ့ သွေးချင်းတို့ဆုံရာ လာလုပ်နေရတာလဲ။ လူတွေမသေခင်တုန်းက အခြေအနေတွေ ဒီလောက်မဆိုးခင်တုန်းက ဘာကြောင့် အနာဂတ်များလင်းဖို့ မကြိုးစားခဲ့ကြတာလဲ။ ဘယ် ဘနဖူးသိုက်တူးမယ့် ပဲ့ကိုင်ရှင်ကြီးတွေက မီးစိမ်းပြလို့ “အဖြေကို အချိန်ကထုတ်လုပ်တယ်” တွေ လာ ကြွယ်ပြနေရတာလဲ။ ကျနော်တို့ လူထုတော်လှန်ရေးမှာ ဆီတန်းစီသလိုမျိုး ခါးလည်ကနေ ရောယောင်ပြီး ဝင်တန်းစီမယ့်သူတွေ လက်မခံနိုင်ပါဘူး။ ဂုရုကြီးတွေစတိုင်နဲ့ ကျောသပ်ရင်သပ်လုပ်မယ့် ငြိမ်းချမ်းရေးသူတော်စင်တွေ မလိုအပ်ပါဘူး။ အာဏာရူးတွေမရှိတော့ရင် တိုင်းပြည်က အလိုလို ငြိမ်းချမ်းပြီးသားပါ။ ဒီထက်ပိုပြောရရင် အာဏာရှင်နားကပ်ပြီး လူပါးဝနေတဲ့ ခရိုနီလိုလို၊ ဘောမလိုလို အကျိုးမျှော် ကရုဏာရှင်တွေ မရှိရင် တိုင်းပြည်က ပိုပြီးငြိမ်းချမ်းပါလိမ့်မယ်။

ဒါကြောင့်မို့ ဘာ ရောင်နီအသစ်မှ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့်အနာဂတ်ကို ကိုယ်တိုင်ပဲ ရေးကြရမှာပါ။ မင်းတို့ပင်ပန်းနေတာ မကြည့်ရက်လို့ ငါတို့က ဝင်ညှိပေးတာပါဆိုတဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးပွဲစားတွေလည်း မလိုအပ်ပါဘူး။ ငါတို့အသက် တွေ၊ ဘဝတွေရင်းပြီး ငါတို့သွေး၊ ငါတို့သတ္တိ၊ ငါတို့နည်း၊ ငါတို့ဟန်နဲ့ ဖက်စစ်အာဏာရူးကို ပြုတ်ကျအောင် တိုက် ထုတ်မှာပါ။ တကိုယ်စာ အကျိုးစီးပွားကြည့်သူတွေ၊ တောကြောင်တွေ မလိုအပ်ပါဘူး။ တသံတည်းညီ၊ တချီတည်းရုန်းနေကြတဲ့သူတွေကို ကြားဝင် သပ်လျှိုမယ့်သူတွေ မလိုအပ်ပါဘူး။ ခေတ်အဆက်ဆက် ဝါရင့်သမ္ဘာရင့် နိုင်ငံရေးသမား တစ္ဆေရင့်မကြီးတွေကိုလည်း တပွဲစားဆရာတွေက ဆေးမြီးတိုလေးပြပြပြီး ပျားရည်နဲ့ ဝမ်းလာလာချနေတာကို မသာယာမိကြပါစေနဲ့လို့ တောင်းပန်ရင်း သတိပေးလိုက်ပါရစေ။
.
.
.
#နေသစ်တည်ဇ
#TheCall
#ခေါ်သံ

အဆိုးဆုံးက 'အဖေအမေတွေ မိသားစုတွေ၊ မျှော်လင့်ခြင်းတွေ ဆုံရာ' တဲ့။ ဒီစာသားတွေကြားတော့ စိတ်ထဲ ယားကျိကျိကြီးကို ဖြစ်လာတာပါပဲ။ သိပ်ပြီး အဓိပ္ပါယ်တွေဖွင့် ဋီကာချဲ့မနေချင်တော့ပါဘူး။ မြင်သာတဲ့ဥပမာတခုပဲ ပေးပါရစေ။ ကျနော်တို့ မြန်မာပြည်မှာ သီတင်းကျွတ် တန်ဆောင်တိုင်များ နီးလာပြီဟေ့ဆိုရင် မိဝေးဖဝေး မဝရေစာစားပြီး နှစ်ပဲတပြားလစာလေးကို တနှစ်စာလုံး ကုတ်ကပ်စုဆောင်းထားကြရတဲ့ စက်ရုံအလုပ်သမလေးတွေရဲ့ ချွေးခံအိတ်ကပ်ထဲက ချွေးနှဲစာလေးကို နှစ်စဥ်နှစ်တိုင်း မျက်စောင်းထိုးနေကျ ဘာအားဆေးတို့၊ ဘာခွန်အားဖြည့် အချိုရည်တို့လိုမျိုး မိသားစုကို ဟိုဟာနဲ့ ကန်တော့လိုက်ပါတို့၊ မိသားစု ပြန်ဆုံချိန်မှာ အကောင်းဆုံးဟာ ဟောဒါပါတို့ဆိုတဲ့ အောက်တန်းစား ကြော်ငြာတွေလိုပဲ ခံစားရစေတာပါ။

ဒီလောက် ဒုက္ခတွေနဲ့ ပြာပုံတိုးနေတဲ့ဘဝတွေကို အားပေးတာ သီချင်းစာသားတွေက အနာဂတ်တွေ လင်းနေတာတဲ့လား။ ဘယ်ဟာကိုကြည့်ပြီး အနာဂတ် လင်းနေပြီလို့ ပြောရတာလဲ။ အညာမှာရှိနေတဲ့ မီးလောင်ပြင်တွေကို လက်ညှိုးထိုးပြီး ဟာသလုပ်နေတာလား။ ဘယ်လိုမိသားစုတွေ ဆုံတွေ့နိုင်မှာလဲ။ ဘာကြောင့် အဲဒီလိုပြောနိုင်ရတာလဲ။ တော်လှန်ရေးဘက်တော်သားတွေရဲ့ နိုင်ပွဲတွေကို ကြံဖန်ပြီး အမွှန်းတင် ပြောနေတယ်လို့ ဖာဖာထေးထေး ပြောချင်လည်း ပြောကြပါဦး။ ဒါဆိုလည်း အရင့်အရင် တော်လှန်ရေးအစကတည်းက အောင်ပွဲတွေ အလီလီ တရိပ်ရိပ် တက်နေခဲ့တုန်းက ဘာကြောင့်များ နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့ရတာလဲ။ ဂစ်တာများ ကြိုးညှိနေခဲ့လို့များလား။ ဒါမှမဟုတ် အဲဒီအချိန်တုန်းက အနာဂတ်တွေလင်းမယ်၊ မိသားစုတွေ ဆုံမယ်လို့ သိပ်မယုံသေးလို့များလား။ ဒါဆို အခုမှ လင်းမယ်ထင်လို့ အမြန် ရေး ဆို တီးလိုက်ရတာများလား။

ကျနော်တို့ သိပ်အဆိုးမြင်နေတယ်လို့ ယူဆရင်တော့ တခြားတဘက်ကနေ ထပ်ပြီး သုံးသပ်ကြည့်ကြရအောင်ပါ။ တကယ်ပဲ တေးရေး မင်းချစ်သူနဲ့ တေးဆို ဇော်ဝင်းထွဋ်တို့ဟာ လူထုဘက်ကနေ ပါဝင်အားဖြည့်တယ်လို့ ဆိုကြပါစို့။ သူတို့အတွက် ဒီတေးသီချင်းတပုဒ်ဟာ စကစရဲ့အန္တရာယ်ကို ဖိတ်ခေါ်ရာ မရောက်ပေဘူးလား။ ဒါကို သိသိရက်နဲ့ သတ္တိရှိရှိ လုပ်တယ်ဆိုရင်တော့ ဂုဏ်ယူစရာပါ။ ဒါတောင် အပျော့ဆွဲညည်းသံလေးနဲ့ လူမမာသတင်းမေး စာသားလေးတွေအပေါ်မှာ တသက်လုံးအားပေးလာတဲ့ ပရိသတ်တွေက တင်းတိမ်နိုင်လိမ့်မယ် မထင်ပါဘူး။ ဒါတွေလည်း ထားပါဦး။ လင်းနေတဲ့ အနာဂတ်တွေနဲ့ မိသားစုတွေ ဆုံရာဆိုတာက ဘာကို ညှပ်ကြောင်းပေးချင် တာလဲ။ ဘာအာမခံချက်တွေရှိလို့ မကြာခင်မှာ ပြန်ဆုံမယ်၊ အနာဂတ်တွေ လင်းလက်တော့မယ် လုပ်နေရတာလဲ။

ဒီလောက် ညှပ်ကြောင်းပေးနေပြီဆိုရင် ရှေးရှေးကာလ စည်းလုံးခြင်းရဲ့ သီချင်းတပုဒ်တို့၊ မဟာတို့နဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ ကျနော်တို့ မျိုးဆက်ဟောင်းကြီးတွေ သဘောပေါက်ကြပါတော့။ ပါပီမတို့၊ အဖေနဲ့သားများတို့၊ အိပ်ရာကနိုးကြပါတော့တို့။ ဒါကိုတောင်မှ မင်းတို့က အလွန်အကျွံ ဝေဖန်ကြတာပဲလို့ အပြစ်တင်မယ်ဆိုရင်တော့ ထပ်ပြီး သက်သေပြပါရစေဦး။ သီချင်းနာမည်က “ဆုံရာ” တဲ့။ နောက်ဆုံးပိုဒ် သံပြိုင်ပိုဒ်မှာ အဖေအမေနဲ့ ဖိုးဖွား သွေးချင်းတို့ဆုံရာ ဆိုပြီး တိတိလင်းလင်းကို ထည့်ဆိုထားတာပါ။ သွေးချင်းဆိုတဲ့စကားဟာ ဘာကို ကိုယ်စားပြုပါသလဲ၊ ဘယ်သူတွေကို ဦးတည်ထားပါသလဲ၊ ဘယ်ဖဲကိုချိုးဖို့ ဘယ်လို ညှပ်ကြောင်းပေးနေတာပါလဲ။

နောက်ထပ်တခုက ကာဗာအတ်ပါ။ တောင်စွယ်တောင်တန်းတွေနောက်ကနေ နေဝန်းနီကြီး ပေါ်ထွက်လာတဲ့ပုံပါ။ အဲဒီရှေ့မှာ ချိုးဖြူငှက်ကိုးကောင် ပျံသန်းနေတဲ့ပုံတောင် ပါပါသေးတယ်။ ကာဗာအတ်အနေနဲ့ ကြည့်ရင်တောင် အင်မတန် သိမ်ဖျင်းလွန်းတဲ့ပုံပါ။ ကာဗာအတ်လို့တောင် မခေါ်ထိုက်ပါဘူး။ ခေတ်အဆက်ဆက် ဇော်ဝင်းထွဋ်ရဲ့ ကာဗာအတ်တွေရဲ့သမိုင်းကို လေ့လာကြည့်ကြပါဦး။ အဲဒါက ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ။ တောင်တန်းတွေမှာ အလင်းရောင် ထွက်ပေါ်တော့မယ် ဆိုချင်တာလား။ ချိုးဖြူ ကိုးကောင်ကရော ဘာလဲ။ ယတြာချေတာလား။ ရော့ခ်တစ္ဆေကြီးနဲ့ ဝါရင့် တေးရေးဆရာကြီးက တဆိတ် ဖွင့်ဆို ရှင်းပြပေးစေချင်ပါတယ်။ ဒါလည်း မင်းတို့က အစွဲအလန်းကြီးတယ် ဆိုပြီး ဆူချင်ကြသေးလား။ “မပြီးသေးတဲ့သမိုင်းဆက်ရေး” “တို့၊ "နာမည်တွေမကျန်ရင်နေ” တဲ့။ အဲဒီ့စာသားတွေက စစ်တပ်နဲ့ပေါင်းစားတဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးပွဲစားတွေ ရေလဲသုံးခဲ့တဲ့ ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကျေနေတဲ့ စကားလုံးတွေပါ။

ဒီသီချင်း၊ ဒီစာသားတွေ ဘယ်တာက ထွက်လာတာလဲ။ ဘယ်ပလိုင်းပေါက်က ကျလာတဲ့ဖားတွေလဲ။ ဒီလိုအချိန် ဒီလိုကာလကြီးမှာ ယုံထင်ကြောင်ထင် စေတနာကြီးတခွဲသားနဲ့ အပေါ်စီးကနေ အကြွေလေး ပေါက်ပေါက်ဆုပ် လေးကြဲပြီး ပြည်သူ့မေတ္တာခံယူနေတာ ဘာသဘောလဲ။ အဖြေက ရှင်းရှင်းလေးပါပဲ။ စစ်တပ်က ညှပ်ကြောင်းပေးနေတဲ့ တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေးတို့၊ ငြိမ်းချမ်းရေးတို့၊ ရွေးကောက်ပွဲတို့၊ စားပွဲဝိုင်းတို့ဆီသွားဖို့ ညှပ်ကြောင်းပေးနေတာပါ။ ဘယ်ပြည်သူတွေဘက်ကနေမှ မခံမရပ်နိုင်လွန်းလို့ ပေါက်ကွဲနေတာမဟုတ်ပါဘူး။ (ဒီဘဲတွေ ဒီလောက် ဇ မရှိပါဘူး။ အခုမှမရှိတာ မဟုတ်ဘူး၊ ခေတ်အဆက်ဆက် မရှိခဲ့တာပါ။ ) ဘယ်သူတွေဘက်ကနေမှ မေတ္တာစေတနာကြီးနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အရင်ဆုံး သီချင်းထုတ်ပေးတဲ့ Flow ဆိုတာ ဘယ်သူတွေရဲ့ စီးပွားရေးလည်းဆိုတာလောက်ပဲ အရင်ဆုံး စုံစမ်းကြည့်ကြပါဦး။

ကာတွန်း ■ ​နေညို​အေး - ဥသျှစ်ပင်

#TheCall #ခေါ်သံ
#Cartoon

အဆိုပါပွဲတွင် သနပ်ခါးအလှ လိမ်းချယ်ခြင်း၊ ခြင်းလုံးခတ်ခြင်း၊ ကျန်းမာရေးစစ်ပေးခြင်း၊ kids Corner, Photo Booth၊ စားသောက်ဆိုင်များ၊ တော်လှန်ရေး ရန်ပုံငွေ စျေးအရောင်းဆိုင်များအပြင် မြန်မာ့ရိုးရာအကအလှများ၊ စတုဒီသာကျွေးပြီးကဗျာပြိုင်ပွဲ ဘောလုံးပြိုင်ပွဲတို့ ပါဝင်ခဲ့ကြသည်။
မလေးရှားနိုင်ငံ ကွာလာလမ်ပူမြို့ရှိ NLD-LA-Malaysia ရုံးတွင်လည်း လာမယ့် ဇွန်လ ၁၉ ရက်တွင် ကျရောက်မည့်နိုင်ငံတော်၏ အတိုင်ပင်ခံပုဂ္ဂိုလ် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ၇၉ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့အကြို အခမ်းအနားကို ကျင်းပခဲ့ပြီး တော်လှန်ရေး အသင်းအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်များ၊ တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင်အချို့နှင့် မလေးရှားရောက် တော်လှန်ပြည်သူများ တက်ရောက်ခဲ့သည်။
ထိုင်းနိုင်ငံ ဘန်ကောက်မြို့တွင်လည်း လူထုခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် (၇၉)နှစ်ပြည့်မွေးနေ့အကြို အခမ်းအနားနှင့် ရန်ပုံငွေဘောလုံးပြိုင်ပွဲ ပြလုပ်ခဲ့ပြီး ဘောလုံးအသင်း ၂၄ သင်း ဝင်ရောက်ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့သည်။
People's Spring

■ ဖတ်စရာမှတ်စရာ
ဒီစာအုပ်လေးကတော့ Summerhill (နွေတောင်ကုန်း) စာသင်ကျောင်းလေးရဲ့ ကျောင်းအုပ်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသူ ဆရာကြီး အေအက်စ်နီးလ် (A.S.Neil) ရဲ့ 'A Radical Approach to Child Rearing' ဆိုတဲ့စာအုပ်ကို ဆရာ မောင်သာမညက ကောက်နုတ်ဘာသာပြန်ထားတာပါ။
ပထမဆုံးအနေနဲ့ ဒီစာအုပ်လေးကို မိဘဖြစ်တော့မယ့်သူတွေ၊ မိဘတွေနဲ့ ဆရာဆရာမတွေ အဓိကဖတ်ဖို့ တိုက်တွန်းလိုပါတယ်။

ဒီနေ့ခေတ်ရေစီးကြောင်းအရ ကလေးတွေရဲ့ပညာရေးလမ်းကြောင်းနဲ့အတူ တလွဲခံယူကျင့်သုံးနေတဲ့ မိဘတွေရဲ့အတ္တစိတ်တွေကိုပါ တွေ့လာရပါတယ်။ ဆရာ ဆရာမလို့ဆိုတဲ့နေရာမှာလည်း ကလေးစိတ်ပညာမသိဘဲ ဆရာဖြစ်လာတဲ့သူတွေက အများသား။ တကယ်တော့ ဒီကလေးတွေက နောင်အနာဂတ်ရဲ့ အလင်းတန်းတွေပါ။ သူတို့ကိုယ်တွင်းမှာ ပြည့်စုံတဲ့အလင်းဓာတ်ခံတွေ ပါမလာဘူးဆိုရင် သူတို့ကိုယ်တိုင်ရော အများအတွက်ကိုရော ဘယ်လိုအလင်းပေးနိုင်ပါတော့မလဲ။ အထူးသဖြင့် 'မိမိငယ်ငယ်ကမဖြစ်ခဲ့ရတဲ့အရာတွေအတွက် မိမိကလေးကို အတင်းအကြပ်ဖြစ်စေချင်နေတဲ့မိဘတွေ' ဖတ်ကိုဖတ်သင့်ပါတယ်။

နီးလ်ကပြောတယ်။ ''ဘယ်တုန်းကမှ ပြဿနာရှုပ်တဲ့ကလေးလို့မရှိခဲ့ပါဘူး။ ပြဿနာရှုပ်တဲ့မိဘလို့သာ ရှိနေတာပါ'' တဲ့။
ဒီစာအုပ်ထဲက တစ်ချို့တစ်ဝက်ကို ဖော်ပြပေးထားပါတယ်။

ကလေးဆိုသည်မှာ ဆော့ရမည်။ ဆူရမည်။ ပျော်ရွှင်ရမည်။ မြန်မာစာ၊ အင်္ဂလိပ်စာ၊ ပထဝီ၊ ဂဏန်းစသော စိတ်ညစ်စေမည့်ကိစ္စတို့နှင့် အတင်းမနှောက်ယှက်ရာ။ ပျော်ရွှင်၍ ၄င်းတို့ကို သင်ချင်စိတ်ရှိသောအခါမှသာလျှင် သင်ရမည်ဟူ၏။ စိတ်၏ လွတ်လပ်ခြင်းသည် အရေးကြီးဆုံးဖြစ်သည်ဟု ယူဆခြင်းပင်။ ဥပမာ - အပေါင်းအနုတ်ကို တွက်နေစဉ် ၄င်း၏စိတ်သည် ကျောက်ဒိုးကစားလိုခြင်း၊ ပန်းခူးလိုခြင်း၊ လှေကလေးလုပ်၍ ရေထဲတွင်ဆော့လိုခြင်း စသည်ဖြင့်ပိုမိုစူးစိုက်အံ့။ အပေါင်းအနုတ်သင်ခြင်းသည် အကျိုးမရှိ။ ဝိဥာဏ်သည် သညာထက် ပို၍ အရေးကြီးကျောင်းကို ဆိုလိုသည်။ (စာ -၁၈)

အေအက်စ်နီး၏အယူကား ကလေးတိုင်းသည် မွေးကတည်းကကောင်းသည်။ ဘယ်လိုမနေရ။ ဘယ်ကိုမသွားရ။ ဘယ်ဟာမလုပ်ရ။ ဒီဟာလုပ်ရမည်စသော ချုပ်ချယ်ခြင်းများခံရသောအခါ မကောင်းဖြစ်လာသည်။ သို့ရာတွင် အလျှင်းလွတ်လပ်ခွင့်ပေး၍မဖြစ်။ လွတ်လပ်ခွင့်၌ အကန့်အသတ်ထားရမည်။ (စာ - ၁၉)

ကလေးတွေဟာ သိပ်မချစ်တတ်ကြပါဘူး။ သူတို့မှာ အချစ်ခံချင်တဲ့စိတ်သာ ပိုများပါတယ်။ (စာ - ၄၁)

ကလေးက ရှုံးနိမ့်တဲ့အခါတွေမှာလည်း ဒါကို တတွတ်တွတ်ဆူနေတာမျိုး မလုပ်ပါနဲ့။ ပညာအရည်အချင်းမှတ်တမ်းစာရွက်ထဲမှာ အမှတ်နည်းနည်းကလေးတွေပဲ ရနေစေဦးတော့ ဘာမှမပြောပါနဲ့။ ရန်ဖြစ်ရာမှာ ရှုံးပြီး ငိုပြန်လာတဲ့သားကိုလည်း မိန်းမလျာလို့ မခေါ်လိုက်ပါနဲ့။ (စာ - ၄၄)

'မင်းအရွယ်တုန်းကဆိုရင် ငါဟာ' ဆိုတဲ့စကားဟာ အလွန်ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အမှားအယွင်းတစ်ခုကို လုပ်မိနေတာပဲဖြစ်ပါတယ်။ အဓိကအချက်ကတော့ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ကလေးကို သူ့ပင်ကိုယ်အနေအထားအတိုင်း ချစ်ခင်သဘောကျနေရပါမယ်။ ကိုယ့်စိတ်ကူးရုပ်ပုံအတိုင်းဖြစ်အောင် ပုံသွင်းတာမျိုးကို ရှောင်ကြဉ်ရပါမယ်။ ( စာ - ၄၅)

ကျွန်တော်သိထားတဲ့ ပျော်စရာအကောင်းဆုံးနေအိမ်တွေကတော့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ သိပ်ထုတ်မနေဘဲ ကလေးသူငယ်များအပေါ်မှာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရိုးရိုးသားသာစဆက်ဆံတဲ့ မိဘတွေရဲ့နေအိမ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ (စာ - ၆၄)

ခေါင်းစဉ်ခွဲ ၂၁ ခုနဲ့ ရေးသားထားတဲ့ စာအုပ်ပါ။ ဒီစာအုပ်လေးကို ဖတ်ကြည့်ရင်ဖြင့် လူကြီးတွေမှားနေတဲ့အချက်တော်တော်များများကို သတိထားမိလာမှာပါ။ ကလေးတွေရဲ့ဖြူစင်တဲ့စိတ်တွေကို အရောင်မဆိုးမိဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။
Crd;

#TheCall #ခေါ်သံ
#မနက်စာ

“The Call ရဲ့ မနက်စာ”
-၂၀၂၄ ​ဇွန် ၁၈ ​အင်္ဂါနေ့ -

■ မနက်ခင်းအတွေး
ဉာဏ်ပညာ၊ ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟာ လောကရဲ့ မွန်မြတ်တဲ့ရတနာတွေပါ။ နိမ့်မြင့်အမြဲပြောင်းလဲနေတဲ့ ခေါက်ရှာငှက်ပျံ လောကဓံတရားတွေကို ရင်ဆိုင်တဲ့နေရာမှာ လူတို့ရဲ့ ကိုယ်စိတ်ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေကို ဒီရတနာတွေနဲ့ ကာကွယ်ကုသကြရပါတယ်။ ကံမကောင်းအကြောင်းမလှခဲ့တဲ့ တိုင်းပြည်ရဲ့အနာတရတွေကို ကုစားဖို့အတွက်လည်း ဒီရတနာတွေက မရှိမဖြစ်ပါ။ ဒီရတနာတွေဟာ ခဏလောက်ထင်ရှားမြင်ရပြီး မကြာမီလွင့်ပြယ်သွားတတ်တဲ့ သက်တံ့ကြီးရဲ့အဆုံးမှာ မရှိခဲ့ပါဘူး။ ဒီရတနာတွေဟာ မှောင်မိုက်အေးစက်နေတဲ့ခေတ်ကြီးကို သူ့နှလုံးသားနဲ့မီးဖိုပြီး တုန်ယင်လဲကျနေတဲ့လူတွေကို နွေးထွေးစေခဲ့တဲ့ ခြံနံပါတ် ၅၄ ထဲမှာ စုစည်းတည်ရှိနေခဲ့တာပါ။

တချိန်က အဝေးကလှမ်းလှုံလိုက်ရင်တောင် လုံခြုံနွေးထွေးခဲ့ရတဲ့ နှလုံးသားမီးလင်းဖိုကြီးဟာ အခုအထိ အရှိန်ညီးညီး တောက်လောင်ပေးနေတုန်းပါပဲ။ ၇၉ နှစ်ဆိုတာ ဟောင်းနွမ်းရင့်အိုမှုတခုမဟုတ်ပဲ ရင့်ကျက်ပြည့်စုံတဲ့ ကိန်းဂဏန်းတခုအဖြစ် တောက်ပခဲ့ပါတယ်။
ဘဝကို နှစ်ကာလနဲ့ တိုင်းတာလိုသူတို့၊ သင်တို့ကြားဖူးပါစ၊ နာကျင်မှုတိုင်းမှာ ပန်းတခင်းရှိတယ်။ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်တဲ့ ပေးဆပ်မှုဆိုတာ သူ့စာမျက်နှာနဲ့သူရှိတယ် တဲ့။

ဘုရားရှေ့က ဆီမီးတိုင်လိုပဲ။ သူငါ လက်ဆင့်ကမ်းထွန်းညှိရင်း ဘယ်တော့မှ ငြိမ်းသေမသွားနိုင်တော့ဘဲ လူ့လောကကြီးကို အငွေ့ကြိုင်ကြိုင် ရနံ့လှိုင်လှိုင် ပေးစွမ်းနေဦးမှာ သေချာခဲ့တယ်။ စိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ ဘူမိအပူမီးထဲမှာ နှစ်သန်းပေါင်းများစွာ ကျွမ်းလောင်ပေးဆပ်ရင်း ဘယ်တော့မှ ပျက်စီးမသွားနိုင်တော့တဲ့ မာကြောတောက်ပတဲ့ ကျောက်မျက်တလုံးပါပဲ။

ဒီနိုင်ငံရဲ့သရဖူမှာ အမြဲတမ်းလင်းလက်တောက်ပနေမဲ့ ကျောက်မျက်တလုံးဟာ ပြည်သူတွေရဲ့ ခေတ်အဆက်ခါးစည်းခံခဲ့ရတဲ့ဒုက္ခတွေနဲ့ ဆုံးရှုံးခဲ့ရမှုတွေအတွက် ထိုက်ထိုက်တန်တန်ပြန်ရခဲ့တဲ့ ရတနာတပါးဆိုတာ သေချာခဲ့ပါတယ်။ ဒီနိုင်ငံနဲ့ ဒီပြည်သူတွေ ကမ္ဘာတည်သရွေ့ ဒီကျောက်မျက်သရဖူနဲ့အတူ အဓွန့်ရှည်ပါစေသတည်း။

လူထုမိခင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် အမြန်ဆုံးလွတ်မြောက်ပါစေ။

■ သတင်း
- စားအုန်းဆီရှားပါးပြတ်လပ်၍ ပြည်သူများအခက်တွေ့
အခြေခံပြည်သူများ အဓိကထားဝယ်ယူသုံးစွဲကြတဲ့ စားအုန်းဆီဈေးတက်ပြီး ရှားပါးပြတ်လပ်လာမှုကြောင့် ပြည်သူများအခက်တွေ့နေကြတယ်လို့ သိရပါတယ်။ အမေရိကန် ဒေါ်လာနဲ့ နိုင်ငံခြားငွေ မကုန်စေဖို့ စစ်ကောင်စီက ပြည်ပမှ တင်သွင်းတဲ့ သွင်းကုန်ပစ္စည်းများကို ကန့်သတ်လျှော့ချလိုက်ခြင်းနဲ့ သွင်းကုန်လိုင်စင်ခွင့်ပြုချက် မရမီ ဆိပ်ကမ်း၊ လေဆိပ်သို့ ကြိုတင်ရောက်ရှိလာတဲ့ ကုန်ပစ္စည်းများကို အရေးယူမယ်လို့ စစ်ကောင်စီက ကြေညာပြီးနောက်ပိုင်း စားအုန်းဆီပြတ်လပ်မှု ဖြစ်ပေါ်လာတာလို့ လုပ်ငန်းရှင်အချို့ကပြောပါတယ်။
စားအုန်းဆီ ရှားပါးပြတ်လပ်မှုကြောင့် ရန်ကုန်မြို့ရှိ လက်ဖက်ရည် ဆိုင်အချို့မှာ အီကြာကွေ၊ စမူဆာ၊ ပလာတာ စတဲ့ စားအုန်းဆီဖြင့် ကြော်ရောင်းရတဲ့ မုန့်အချို့ကို အရောင်းရပ်ထားရတယ်လို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်အချို့က ပြောပါတယ်။

- ချင်းပြည်နယ်မှာ ဝမ်းရောဂါကူးစက်
ချင်းပြည်နယ် မင်းတပ်၊ မတူပီနဲ့ ပလက်ဝနယ်စပ်ဒေသမှ ကျေးရွာများမှာ ဝမ်းရောဂါဆိုးဝါးစွာဖြစ်ပွားနေပြီး တစ်ပတ်ခန့်အတွင်း သေဆုံးသူ ၉ ဦးရှိနေပြီလို့ ဒေသခံများက ပြောပါတယ်။ ဒေသတွင်းဝမ်းရောဂါကူးစက်မှုဟာ ဇွန်လဆန်းမှစတင် သတိထားမိခဲ့တာလို့ ဒေသခံတစ်ဦးက ပြောပါတယ်။ ဝမ်း‌ရောဂါဟာ ကလေးငယ်တွေမှာ အများဆုံးဖြစ်နေပြီး သေဆုံးသူ ၉ဦးမှာလည်း ကလေးငယ်အရေအတွက်ကပိုများတယ်လို့ သိရပါတယ်။ ရောဂါအား ထိန်းချုပ်နိုင်ရေးအတွက် သက်ဆိုင်ရာမြို့နယ်များရဲ့ ပြည်သူ့အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့များက ဆောင်ရွက်နေသလို နယ်မြေတွင်း အသွားအလာကန့်သတ်မှုများလည်းလုပ်ဆောင်နေတယ်လို့ ဒေသခံအချို့က ပြောပါတယ်။

- ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်မွေးနေ့အကြို အခမ်းအနားများ ပြုလုပ်
အမေရိကန်၊ ဂျပန်၊ မလေးရှားနှင့် ထိုင်းနိုင်ငံတို့တွင် ပြည်ပရောက် မြန်မာများစုပေါင်း၍ လူထုခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ (၇၉) နှစ်မြောက်မွေးနေ့အကြို အခမ်းအနားများကို ယနေ့ (ဇွန်လ ၁၇) ကျင်းပပြုလုပ်ခဲ့သည်။
အမေရိကန်နိုင်ငံ မြောက်ကယ်လီဖိုးနီးယားမြို့တွင် ပြည်ပရောက်မြန်မာများက "သတ္တိနဲ့ပွင့်လန်းချစ်သောပန်းများ" ရုပ်ရှင်ပြပွဲနှင့် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် မွေးနေ့အကြို အခမ်းအနား ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
ယင်းပွဲတွင် တော်လှန်ရုပ်ရှင်ကား ၄ ကား ပြသခဲ့ပြီး "ငါတို့မှာငါတို့ပဲရှိတယ်" ဇာတ်ကားကို ရိုက်ကူးထားသည့် ဒါရိုက်တာငြိမ်းသစ်လည်း တက်ရောက်ခဲ့ပြီး ဒါရိုက်တာဏကြီး၊ ပိုင်ဖြိုးသုနှင့် အခြားသော သရုပ်ဆောင်များလည်း Zoom မှ တဆင့် တက်ရောက်ခဲ့သည်။
ဂျပန်နိုင်ငံ တိုကျိုမြို့ တိုရှီးမားမြို့နယ်တွင်လည်း Revolution Tokyo Myanmar မှ ဦးဆောင်ကာ ၇၉ နှစ်မြောက် လူထုခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ မွေးနေ့ပွဲကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

အရင်က အပွဲပွဲ နွှဲလာသမျှ ဒီတခါတော့ ဒုက္ခလှလှ တွေ့ပြီဆိုတာကို သိတဲ့ ဓါးပြခေါင်းဆောင်တဖြစ်လည်း ရွာသူကြီးက တရားခံဆီက သူ့ပုံတူ ဓါးပြခေါင်းဆောင်ပုံကို တောင်းကြည့်ပြီး လူပုံအလည်မှာ ခုလိုမျိုး စကားကို ခပ်တည်တည်နဲ့ ပြောရပါတော့တယ်။

" တယ်" ဒီဓါးပြခေါင်းဆောင်က တယ်လည်း ဥာဏ်ကြီးတဲ့ကောင်ပါလား ပရိတ်သတ်တို့!!

ဒီကောင်က ငါ့ကိုသိက္ခာချချင်တော့ ဓါးပြတိုက်တာတောင် "ငါ့လို ကျက်သရေမင်္ဂလာအဖြာဖြာနဲ့ ပြည်စုံတဲ့ ဘုရားဒကာ၊ ကျောင်းဒကာ၊ သာသနာပြုပုဂ္ဂိုလ်ကြီးရဲ့မျက်နှာနဲ့ တူအောင်လုပ်ထားတဲ့ မျက်နှာဖုံးကိုစွပ်ပြီး ဓါးပြတောင် တိုက်လိုက်သေးတယ်" လို့ ဆိုလိုက်ပါသတဲ့။
.
.
.
#Simon
#TheCall
#ခေါ်သံ

"သာသနာပြု ဓါးပြခေါင်းဆောင်"

◼️Simon

အင်္ဂလိပ်ခေတ်တုန်းက ရွာတရွာမှာ လူဆိုးဓါးပြတယောက်က မျက်နှာဖြူအင်္ဂလိပ်တွေကို မျက်နှာလုပ်ပြီး သူ့ရွာကသူကြီးကို ရာထူးကနေဖြုတ်ချပြီး သူက ရွာမှာ ရွာသူကြီး တက်လုပ်ပါလေရောတဲ့။

နဂိုလုပ်တဲ့အလုပ်က ဓါးပြ၊ ဒီလိုကောင်က ရွာသူကြီးဖြစ်လာတော့ စဥ်းစားသာကြည့်ပေတော့ ... ဒီလိုဓါးပြကောင်ရဲ့လက်ထဲ အာဏာရလာတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲ သူ့ရွာထဲမှာ သူဌေးကဘယ်သူလဲ၊ ဘယ်သူချမ်းသာလဲ ချမ်းသာလာတဲ့သူမှန်သမျှ သူကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ပြီး ဓါးပြဝင်တိုက်တော့တာပေါ့။

ဒီလိုဓါးပြတိုက်ပြီး ရလာတဲ့ငွေတွေနဲ့လည်း သူက ဘုရားတည်၊ ကျောင်းဆောက် လုပ်တဲ့အပြင် ရွာဦးကျောင်းက ကျောင်းထိုင်ဘုန်းကြီးတွေအတွက် လိုအပ်ရင် လှည်းအသစ်စက်စက်တွေကိုပါ ရက်ရက်ရောရောလှူပြီး သာသနာပြုပုဂ္ဂိုလ်ဆိုတဲ့ နာမည်လည်း ခံလိုက်သေးတာ။

တဘက်မှာ လူဆိုးဓါးပြကြီး လုပ်နေတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း တဘက်မှာလည်း အလှူအတန်းလေးလုပ်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ လူကြီးလူကောင်းဆိုတဲ့ ဂုဏ်ကလည်း လိုချင်သေးတယ်လေ။ အဓိကတော့ သူ့ရဲ့ ရွာသူကြီးဆိုတဲ့ဂုဏ်ကို ထိခိုက်မှာလည်း ကြောက်တာကိုး။

ဒါကြောင့် ဓါးပြတိုက်ရင်တောင် သူ့ကို လူတွေမမှတ်မိအောင် သူ့မျက်နှာကို လုံအောင်ဖုံးပြီးမှ ဓားပြတိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူ့ဟာသူ ဘယ်လိုပဲ မျက်နှာကို လုံအောင်ဖုံးဖုံး ဒီဓါးပြကောင်က ဘယ်သူဆိုတာ သူ့ရွာကသူတွေက သိတာပေါ့။

သူကလည်း ခပ်တည်တည်ပဲ ညဆိုဓါးပြတိုက်၊ မနက်ဆို သူဓါးပြတိုက်ခဲ့တဲ့အိမ်ကို ပြန်သွားပြီး သတင်းသွားမေးတာတွေ၊ ဓါးပြတွေကို ဖမ်းဖို့လိုအပ်တာတွေကို မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး ညွှန်ကြားသေးတာ။ ဒီတော့ ရွာသားတွေခမျာ အောင့်သက်သက်နဲ့ခံရတာပေါ့။

ညက ဓါးပြတိုက်တဲ့သူနဲ့ မနက်ကျတော့ သတင်းလာမေးတဲ့ ရွာလူကြီးက တူတူပဲဆိုတာကို သိပေမယ့်လည်း ဒင်းက အာဏာလက်ဝယ် ပိုင်ထားတဲ့အပြင် တပည့်တပန်းတွေကများပြီး လက်ထဲမှာလည်း လူသတ်လက်နက်တွေက ကိုင်ထားတော့ တရားခံကို သိနေပေမယ့်လည်း ဘာမှ ပြန်မပြောရဲကြဘူး။

ဒီတော့ ဓါးပြတိုက်တဲ့ ရွာသူကြီးကလည်း တဖြည်းဖြည်း အတင့်ရဲလာတယ်။ အစမှာ သူဌေး၊ သူကြွယ်တွေဆီက ဓါးပြတိုက်ရာကနေ နောက်တော့ လူလတ်တန်းစားနဲ့ အောက်ခြေက ဟင်းသီးဟင်းရွက်သည်တွေပါ မချန်တော့ဘူး၊ လက်ထဲမှာ နည်းနည်းလေး ငွေရှိလာပြီလို့ ထင်ရပြီဆိုတာနဲ့ ရှိတဲ့အိမ်ကို ဓါးပြဝင်တိုက်တော့တာပေါ့။

ဒီလိုတိုက်နေရင်း သူ့ရွာမှာ ချမ်းသာတဲ့သူတွေလည်း သူ့လက်ချက်နဲ့ မွဲကုန်တော့ တိုက်စရာအိမ်ကလည်း မရှိတော့ဘူး။ ဒီတော့ ဓါးပြခေါင်းဆောင်က တမျိုးကြံရတော့တယ်။

ဘယ်လိုကြံလဲဆိုရင် တခြားရွာကနေ သူ့ရွာကို ဖြတ်သွားဖြတ်လာလုပ်ကြတဲ့ ကုန်သည်တွေဆီက ဓါးပြတိုက်ဖို့အတွက် ကြံပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ တရက်မှာ သူ့ရွာနားကနေ ဖြတ်သွားတဲ့ ကုန်သည်အဖွဲ့တဖွဲ့ကို သူကိုယ်တိုင် ဓါးပြတိုက်တုန်း သူ့မျက်နှာမှာ တပ်ထားတဲ့ မျက်နှာဖုံးက ကျွတ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ဒီတော့ သူ့ရဲ့မျက်နှာကြီးက ဖုံးမရအောင်ပေါ်သွားပါလေရော။ ဒီလို သူ့မျက်နှာကြီးပေါ်သွားတာကို ဘယ်သူက မြင်လိုက်လဲဆိုတော့ ကုန်သည်ထဲမှာပါလာတဲ့ ပန်းချီဆရာ ကုန်သည်တယောက်က မြင်လိုက်တယ်။ ဒီတော့ အဆိုပါပန်းချီဆရာက ဓါးပြခေါင်းဆောင်ရဲ့ မျက်နှာကို ချက်ချင်း ပုံတူဆွဲပြီး သူ ဓါးပြတိုက်ခံရတဲ့အနားက ရွာသူကြီးကို သွားပြပြီး တိုင်တော့တာပေါ့။

ခက်တာက ဓါးပြခေါင်းဆောင်နဲ့ ရွာသူကြီးက အတူတူဖြစ်နေတော့ ကုန်သည်တွေခမျာလည်း ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဘဲ အူကြောင်ကြောင်တွေဖြစ်ကုန်ရော။

ထုံးစံအတိုင်း ဓါးပြခေါင်းဆောင်ကတော့ ဓါးပြတိုက်ခံရလို့ သူ့ဆီလာတိုင်ပြီဆိုရင် သူ့အိမ်က "မောင်း" ကိုတီးပြီး ရွာထဲကလူတွေကို လာခိုင်းပြီး လူရှေ့သူရှေ့မှာ သူကိုယ်တိုင် တရားသူကြီးလုပ်ပြီး အမှုကို နာကြားတာပေါ့။

သူ့ရွာသားတွေရှေ့မှာ ဓါးပြတိုက်ခံလိုက်ရတဲ့ ကုန်သည်တွေကိုခေါ်ပြီး ဓါးပြတိုက်တာ ဘယ်သူလဲ သိလားဆိုပြီး မေးမယ်၊ တရားလိုတွေဘက်က မသိပါဘူးဆိုပြီးပြောလာရင် အမှုမှန်ပေါ်အောင် လုပ်ပေးမယ်ဆိုတဲ့ ကတိတွေပေးပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်မယ်၊ ပြီးရင် ဒီဓါးပြအမှုကို ပိတ်လိုက်ပြီး ခါတိုင်းလိုပဲ မေ့ချင် ယောင်ဆောင်နေလိုက်မယ် ဒါမျိုးက သူ့အတွက် လုပ်နေကြဆိုတော့ ရိုးနေပြီလေ။ ဒါပေမယ့် သူမသိလိုက်တာက ဒီတခါ အမှုလာတိုင်တဲ့ တရားလိုတွေဆီမှာ သူ့မျက်နှာ ပုံတူပန်းချီကားကြီး ပါလာတယ်ဆိုတာပါပဲ။

ဒီလိုနဲ့ အမှုစစ်တော့ ထုံးစံအတိုင်း သူက အရင်လိုပဲ ဓါးပြတိုက်တဲ့သူ ဘယ်သူလဲဆိုတာ သိလား၊ ဓါးပြတိုက်လိုက်တဲ့သူရဲ့ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ကြလားဆိုပြီး မေးပါလေရော။

ဒီတော့ ဓါးပြတိုက်ခံလိုက်ရတဲ့ ကုန်သည်တွေက ချက်ချင်းပဲ ဓါးပြတိုက်သွားတဲ့သူကို မြင်လိုက်ပါတယ်ဆိုပြီး ပြောလာပါတော့တယ်။ ကဲ ... ဒီတခါတော့ ရွာသူကြီးလည်းဖြစ်၊ ဓါးပြခေါင်းဆောင်လည်းဖြစ်တဲ့ ရွာသူကြီးတယောက်တော့ ဂွကျပြီ။

ဒါပေမယ့် အတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူပီပီ မျက်နှာမပျက်အောင်ထိန်းပြီး ကဲ ... ဒါဆို မင်းတို့ကို ဓါးပြတိုက်သွားတဲ့သူရဲ့ မျက်နှာကို မြင်လိုက်တယ်ဆိုရင် ဒီလူက ဘယ်သူလဲဆိုတာ မင်းတို့ပြနိုင်မလားဆိုပြီး မေးပါလေရော။

ဒီလိုမျိုး တရားခံက ဘယ်သူလဲမေးတော့ ကုန်သည်တွေကလည်း မထူးဘူးဆိုပြီး သူတို့ပန်းချီဆွဲလာတဲ့ ဓားပြခေါင်းဆောင်ရဲ့ မျက်နှာပုံကြီးကို လူပုံအလည်မှာ ထပြီးပြပါတော့တယ်။

ကဲ ဒီတော့ခက်ပြီ ...