سکّه‌ام از رونق افتاده است بازاری ندارم
پیش چشمت آن پر کاهم که مقداری ندارم

مایه‌ی لبخندهای دوستان و دشمنانم
از چه می‌ترسی؟ منِ دیوانه آزاری ندارم

هرکه می آید درختی را به آتش می کشاند
مثل باغی در زمستانم که دیواری ندارم

مثل سربازی بدون دست و شمشیرم که دیگر
قدرت جنگاوری در هیچ پیکاری ندارم

می‌نویسم دوستت دارم بخواهی یا نخواهی
می‌نویسی با تو و این حرف‌ها کاری ندارم

#اعظم_سعادتمند
#گنجشکهای_پاییز ۱۳۹۰
پ‌ن:
چو قسمت ازلی بی‌حضور ما کردند
گر اندکی نه به وفقِ رضاست،خرده مگیر
#حضرت_حافظ
@azamsaadatmand

.
.
کسی می‌آید
کسی می‌آید
کسی که در دلش با ماست ، در نَفَسَش با ماست ، در صدایش با ماست
کسی که آمدنش را نمی‌شود
گرفت
و دست‌بند زد و به زندان انداخت
.
.

#فروغ_فرخزاد
@azamsaadatmand

عرصه خالی‌ست چنان شامگه بعد از کوچ....
#محمد_علی_بهمنی

غزلی از دوست دیرینم، ندا ارژنگ
که بی‌دریغ مهربان است

**رفتی، ندیدی تا کجای داستان رفت
رد خیالی که دلم  دنبال آن رفت

با تو لبم در قلب تهران توت می‌چید
اما دلم  تا چارباغ اصفهان رفت

توتی تعارف کرد لبهایت به لبهام
از طعم آن حتی دل نقش جهان  رفت

با پله-برگ شاخه‌های توت می‌شد
از کوچه ای بن بست تا هفت آسمان رفت

هرچند صدها توت در پای تو افتاد
اما نماندی؛ برکت از رویایمان رفت

تک‌توت سرخ سینه ام سهم زمین شد
ردّ شهاب از آسمان سوسو زنان رفت

برگشتم از نصف جهان اما خیالم ...
رفتی، ندیدی تا کجای داستان رفت**

#ندا_ارژنگ‌
@nedaarjang

@azamsaadatmand

بردم پناه از شب سرما به فاطمه
از دره‌ی درنده‌ی دنیا به فاطمه

آویختم به رشته‌ی نوری‌ که می‌‌‌رسید
از چار سو به ساقه‌ی طوبی به فاطمه

رازی که هیچ‌وقت نگفتم به هیچ‌کس..
آهی شدم که بسپرم آن را به فاطمه

من، ابرسنگ ساکت تنها، گریختم
از کوه و دشت و جنگل و دریا به فاطمه

افتاد دانه دانه‌ی اشکم به دامنش
نزدیک بودم این همه آیا به فاطمه؟
*
آنقدر روشن است و درخشان که داده‌ای
ای عشق نام نامی زهرا به فاطمه

"من سردم است" در ته این ظلمت نمور
دست مرا بگیر خدایا به فاطمه...

#اعظم_سعادتمند
@azamsaadatmand

زمانه‌ای که به زهرا چنین جفا کرده است
مگر سلام علی را جواب خواهد داد!؟

#اعظم_سعادتمند

دوستان میتونید به من کتابهای داستانی و معرفی کنید که مناسب دانش‌آموزان هفتم و هشتم باشه
مناسب خوندن در کلاس
و در عین حال قابل تحلیل باشند
این هم آیدی من:
@azam_saadatmand

یه شعری داره برای مادرش که من و یاد خودم و مادرم می‌‌اندازه...

اینک
آن دستهای اطمینان بخش را
فقط در رویاها می‌توانم ببوسم
و حرف می‌زنم
کار می‌کنم
سیگار می‌کشم
نگرانم...
چگونه رو در روی این همه شب ایستاده‌ام

#جوزپه_اونگارتی

پ‌ن:البته من به جای سیگار کشیدن چای مینوشم

@azamsaadatmand

سربازها

ایستاده‌اند
مثل برگ‌ها
بر درخت‌ها
در پاییز

#جوزپه_اونگارتی شاعر ایتالیایی
پ‌ن: از کشفیات امروزم
@azamsaadatmand

مرا صدا بزن "ای یار ای یگانه‌ترین یار"
که در جواب غزلهای بی‌شمار بگویم

#اعظم_سعادتمند
پ‌ن:زیستنی می‌خواهم در معیت شعر عاشقانه