♦️♦️♦️
چرا‌ والدین باید به فرزندان خود مهارت صحبت کردن به زبان مادری‌شان را بیاموزند و در عین حال زبان خارجی را نیز به آنها آموزش دهند؟

✍ علی نوری، متخصص علوم اعصاب تربیتی

با ابراز تاسف شدید در بسیاری از مناطق کشور شاهد هستیم برخی والدین با کودکان خود با زبان مادری‌شان تکلم نمی‌کنند. این پدیده به طور خاص در استان کرمانشاه متاسفانه بیش از هر جای دیگری شیوع پیدا کرده، یعنی والدین کورد زبانی که اصرار دارند با فرزندان خود به زبان کوردی صحبت نکنند و در نتیجه فرزندان خود را از امتیازات شناختی، عاطفی و تحصیلی دوزبانگی محروم کنند. جای شگفتی است که با وجود تحقیقات زیاد در حمایت از دوزبانگی، ترک کردن زبان مادری در کشور ما به یک مُد تبدیل شده است!
دانشمندان برای دهه‌هاست که مغز افراد دوزبانه که از دوران کودکی دو زبان را با هم یاد گرفته اند، مطالعه می‌کنند.  آنها با استفاده از تصویربرداری عصبی MRI، می توانند تفاوتهای بین مغزهای تک زبانه و دوزبانه را نشان دهند. نتایج نشان می‌دهد که ماده سفید مغز در افراد دوزبانه نسبت به تک‌زبانه دارای قدرت انتشار بالاتری است. ماده سفید برای معرفی آن بخش‌هایی از مغز گفته می‌شود که  دارای رشته‌های عصبی (آکسون) بزرگتری است. چون این آکسون‌ها توسط یک پوشش چربی محافظ به نام غلاف میلین احاطه شده و رنگ‌ میلین سفید است، حالتی شبیه رنگ سفید پیدا می‌کنند. در مقابل ماده خاکستری برای  معرفی آن نواحی است که نورون‌ها متراکم‌تر هستند و جسم سلولی آنها بیشتر نمایان است. رنگ جسم سلولی چون خاکستری است باعث می‌شود رنگ مناطق خاکستری به نظر آید. وقتی حجم ماده سفید افراد دوزبانه بیشتر است، یعنی میلین بیشتری دارد. میلین سیگنال‌های بین سلول‌ها را تسریع می‌کند و سلول‌های مغز را قادر می‌سازد تا به سرعت پیام‌ها را ارسال و دریافت کنند.
حتی اگر فرزندتان بزرگ‌شده هنوز هم دیر نشده که زبان خودتان را به او بیاموزید. کسب تجربیات تازه عامل مهمی در ایجاد ارتباطات جدید در مغز و تقویت پیوندهای سیستم عصبی است. یادگیری زبان تازه یک روش مؤثر برای حفظ سلامت مغز است و حتی سالمندان را در برابر آلزایمر و سایر بیماری‌های مربوط به زوال شناختی محافظت می‌کند.

با توجه به تاثیر قابل توجه یادگیری زبان بر مغز، جای تعجب نیست که این تغییرات فیزیولوژیک با بهبود برخی مهارت‌های مهم مانند عملکرد تحصیلی، توانایی ارتباط، خلاقیت، حافظه و توجه همراه باشد.

در یک فراتحلیل از ۲۰ مطالعه متمرکز بر بررسی یادگیری زبان و تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی، تایید داده شده که دوزبانه‌ها در برخی موضوعات تحصیلی از جمله خواندن و نوشتن، ریاضیات و علوم  بهتر از دانش‌آموزان تک‌زبانه عمل می‌کنند.

مطالعات نشان داده تنها یک هفته یادگیری زبان جدید تاثیر مثبتی بر سطح توجه افراد در گروه‌های سنی مختلف از ۱۸ تا ۷۸ ساله دارد. یادگیری یک زبان مهارت های به‌خاطر سپردن (یادگیری کلمات و قوانین جدید) و همچنین یادآوری (تولید فعالیت‌های زبان جدید) را درگیر می‌کند. بنابراین جای تعجب نیست که افرادی که به طور منظم از زبان دوم استفاده می کنند حافظه قوی تری دارند. در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که به طور منظم به زبان دوم صحبت می‌کنند، در تکالیف حافظه بهتر از افراد تک زبانه عمل می‌کنند. فرقی نمی‌کند که آنها زبان را در کودکی یا بزرگسالی یاد گرفته اند. علاوه بر این، یادگیری زبان حافظه کوتاه مدت و بلند مدت را بهبود می‌بخشد.

شواهدی وجود دارد که افراد دارای دو زبان دارای توانایی همدلی بالاتری هستند. صحبت کردن به زبان دوم می تواند به بهبود توانایی دانش آموزان برای دیدن چیزها از منظر دیگری کمک کند. به نوبه خود، این می تواند تأثیر مثبتی بر مهارت های ارتباطی آنها داشته باشد. علاوه بر این، تمرین مهارتهای تحصیلی درگیر در مطالعه زبان، مانند گوش دادن فعال، می‌تواند مهارت های ارتباطی را در زندگی روزمره دوزبانه‌ها بهبود بخشد.

کودکان دوزبانه نسبت به همسالان تک زبانه خود خلاقیت بیشتری در حل مسئله از خود نشان می‌دهند. همین امر برای زبان آموزان زبان دوم نیز صادق است. این می‌تواند نتیجه فرآیندهای شناختی درگیر یادگیری زبان مانند ترجمه، تغییر زبان و مطالعه منظم، همراه با تمایل به یادگیری و سازگاری شناختی باشد.

بنابراین یادگیری زبان جدید به زبان آموزان در تمام زمینه های زندگی کمک می کند، توانایی های ذهنی آنها را بهبود می بخشد و به آنها در حل مسئله و تصمیم گیری کمک می کند. در نهایت، همه اینها به تقویت روابط شخصی، اجتماعی و حرفه ای آنها می انجامد.

بنابراین، وقتی فرزند شما در خانه زبان مادری را یاد گرفته و بعد در مدرسه یاد می‌‌گیرد به زبان دوم صحبت کند، مغز او این امکان را پیدا می‌کند تا نسبت همتایان تک زبانه خود عملکرد تحصیلی، رشد شناختی و اجتماعی‌ برتری داشته باشد.

سه آسیب در یک سکانس کودک کار، تجاوز جنسی، خودکشی
ما هم تجاوزگریم
✍دکتر هادی نقدی
داستان فرید آنقدر تکان دهنده است که لحظه ای از ذهن دور نمی شود. کودکی که نتیجه یک ازدواج کودک همسری است. کودکی بی پناه و بد سرپرست که اگر سرپرست خوبی داشت ممکن بود سرنوشت دیگری می یافت. در عنوان این خبر سە آسیب اجتماعی همزمان وجود دارند. ۱. کودک کار کە قربانی یک سیستم خانوادگی و اجتماعی نابسامان است. کودک کار محصول یک ساختار فاسد حکومتی است که فقر را به جامعه تحمیل کرده است و سرمایه های مادی این مملکت به جای اینکه هزینه رفاه کودکان مملکت شود صرف اختلاس و خوشگذرانی آقازادگان و روشن نگه داشتن آتش ایدئولوژی نظام حاکم می شود. از این رو اولین مسئول این مرگ سیستم فاسدی است که کودکان جز برای تبلیغات ایدئولوژیک در آن ارزشی ندارند.
۲. تجاوز جنسی که بخشی از واقعیت زندگی حیوانی به نام انسان است. واقعیت این است در گذشته حال و آینده در شرق و غرب، در خاورمیانه و خاور دور انحرافات جنسی بخشی از واقعیت جامعه است و با وجود شدیدترین مجازات قابل زدودن نیست.
۳. خودکشی برای پایان دادن به شرم و رنج ناشی از تجاوز. این خودکشی با خودکشی های دیگر متفاوت است. این خودکشی تداوم تجاوز اما توسط قربانی به خود است. چون او خود را تنها و بی پناه می بیند. آنچه جامعه ما را از جوامع مدرن در این زمینه متمایز می کند، حمایت از قربانی است. در جامعه ما قربانی سرزنش و تحقیر می شود. انگ می خورد و طرد می شود. سیستم حمایتی از قربانی وجود ندارد و برای درمان تروماهای او متولی و بودجه ی لازم در نظر گرفته نشده است. بنابراین با علم به اینکه تجاوز بخشی از واقعیت جامعه است و قابل حذف شدن نیست، اما می توان واکنش به تجاوز را تعدیل و درمان کرد. واکنش فرد قربانی به مورد تجاوز واقع شدن به شدت وابسته به جامعه و سیستم حمایتی آن است. در این مورد خاص اگرچه ممکن است این کودک بی پناه برای رهایی از ترومای ناشی این تجاوز دست به خودکشی زده باشد که ناشی از فقدان مراکز حمایتی و درمانی برای قربانیان است اما مسئولیت خودکشی به خاطر رهایی از شرم مورد تجاوز واقع شدن با من و شما(سیستم فرهنگی ما) است. مایی که به چشم بی عرضه، مفعول، و... به انها نگاه می کنیم. مایی که به جای حمایت از قربانی او را طرد و تحقیر می کنیم. مایی که قربانی را مسئول قربانی شدنش می دانیم و معتقدیم او عرضه دفاع از خود را نداشته. آگاه باشیم کودکان و بزرگسالان قربانی تجاوز به حمایت تک تک ما نیاز دارند آنها را گرم در آغوش بگیریم و در صورت لازم باید کنار آنها گریه کنیم نه به آنها بخندیم.
https://www.instagram.com/p/C-6UXYLtmXX/?igsh=MWc2YXVkMzdiOG5vNQ==

به کام مدارس غیردولتی بە نام عدالت آموزشی
«پروژه هدایت دانش آموزان مدارس خاص بە مدارس غیر دولتی»
✍️:دکتر هادی نقدی
طی سالهای بعد از انقلاب همسو با سهمیەای کردن دانشگاهها با عناوین مختلف از جملە سهمیه مناطق، قطب‌و ناحیه، سهمیه ایثارگران، و شاهد و... روز بە روز از عدالت فاصلە گرفتەایم و سهمیه دانشگاههای تاپ و درجه یک مانند شریف و تهران را برای تهرانی ها قورق کرده و سهم مناطق حاشیه هم به نام بومی گزینی دانشگاههای حاشیه ای شد.
در آموزش و پرورش هم زیر عناوین مختلف مانند پرورش نخبگان و استعدادهای درخشان خانواده های مستضعف، مدارس تیزهوشان، نمونه، شاهد، غیر انتفاعی، هیات امنایی و... شکل گرفته است.. این امر گرچه زیر لوای کمک به رشد استعداد فرزندان خانواده های محروم و مستضعف بوده اما نە در سطح دانشگاهها و نه در سطح مدارس کمکی به بچه های خانواده های محروم و مستضعف نکرده و بالعکس آنها را محرومتر ساخته است. با جرات می توان گفت این سطح از نابرابری در جهان امروز  در هیچ‌ کشوری یافت نمی شود.
در راستای پروژه ویژهخواری و کاملا پولی کردن مدارس آموزش و پرورش دو اقدام همزمان انجام داده است که به نظر می رسد در پس پرده اهداف دیگری را دنبال می کند:

۱.  آپ تحت عنوان عدالت آموزشی بخشنامه ای صادر کرده که  مدیران مدارس خاص شامل تیزهوشان، نمونه و شاهد را ملزم می کند که اجبارا پنجاه درصد از تدریس دبیران مدارس خاص در مدارس عادی سازماندهی شود و پنجاه درصد ساعات تدریس مدارس خاص به دبیران مدارس عادی واگذار شود.(شخصا با هر نوع طبقه بندی مخالفم‌) اما این سبب تضعیف جایگاه مدارس خاص و لطمه دیدن اعتبار آنها می شود در نتیجه خانواده های این بچه ها که وضعیت تحصیلی خوبی دارند به فکر مدارس جایگزین خواهند افتاد.
۲. آپ امسال شهریه مدارس غیر انتفاعی را به مبلغ قابل توجهی از پنجاه تا صد درصد افزایش داده است. این کار می تواند به این مدارس کمک کند تا بتوانند دبیران مدارس خاص را با پیشنهادهای خیره کننده جذب نمایند و متعاقب آن دانش آموزان مدارس خاص مانند تیز هوشان و نمونه را که اعتبار آنها به دلیل بخشنامه سازماندهی ۵۰ درصدی آسیب دیده است به سمت مدارس غیر دولتی هدایت نمایند. مدارس غیر دولتی هم که شهریه خوبی دریافت کرده اند این دانش آموزان را حتی با شهریه پایین جذب می کنند تا با کسب رتبه های کنکوری خوب توسط این بچه ها و با کمک دبیران خاص از خود یک برند آموزشی موفق بسازند.(البتە شهریە مدارس تیزهوشان و نمونە را هم همزمان افزایش دادە اند کە دلیلی برای ماندن بچە های درسخوان در این مدارس با دبیران عادی باقی نماند).
این امر سبب می شود در آینده ای نزدیک  مدارس غیر انتفاعی با کمک دانش آموزان تیزهوشانی و نمونه در کنکور از مدارس تیزهوشان و نمونه سبقت بگیرند(همانند آنچه در تهران جریان دارد) و آموزش و پرورش به هدف نهایی خود که کاملا پولی کردن مدارس در کل کشور است نزدیک می شود. با این کار آپ دیگر نیازی به استخدام معلم نخواهد داشت. چون اولیا برای ثبت نام فرزندان خود در مدارس غیر دولتی به پابوس مدیران مدارس غیردولتی می روند.
با پیشبرد این پروژه در سالهای آتی مسئولان آپ عنوان می کنند علیرغم تلاش شبانەروزی و مجاهدتهای خستگی ناپذیر مسئولین دلسوز! برای ارائە خدمات در مدارس دولتی تیزهوشان، نمونە و... مردم‌ خودشان مشتاقانه به آموزش و‌پرورش پولی بله می گویند! ما مقصر نیستیم و مردم را سرزنش می کنند.
@Rojanoclinic

گاهی جمله«ماە تولدت را بگو تا بگم چە شخصیتی داری» را در صفحات مجازی می بینم و‌گاهی خودم هم ناخودآگاه می خواهم ماه تولدم رو بفرستم براشون تا در مورد آن نظر بدهند. اما فورا من بالغم دستم را می گیرد و به من نهیب می زند داری چکار می کنی بچه که نیستی تو خودت علوم رفتاری خوانده ای مگر ممکن است چنین چیزی؟
با اینحال واقعیت ها بیانگر آن است این صفحات پر مخاطب هستند. فالورهای زیادی دارند. فالورها هم چرندیات این صفحات را برای هم ارسال می کنند. بسیاری از آنها خود را بر اساس همین دسته بندیها می شناسند. و بر اساس همین برچسب ها شاید رفتارهایی می کنند تا ثابت کنند بله خردادی، شهریوری یا اسفندی هستند.
پرسش این است چرا مردم چنین مشتاقانه این صفحات را دنبال می کنند؟
دلایل بسیار متنوع است اما من دو دلیل را برجسته می دانم: اول اینکه مردم شدیدا دوست دارند در مورد خودشان بدانند. دوست دارند خودشان را بشناسند اما به جای مسیر درست آن که جلسات مشاوره و گروه درمانی می تواند باشد به این مسیر آسان و‌ ارزان اما واقعا الکی و دور از واقعیت رو می آورند. دوم اینکه مردم به ساده سازی امور شدیدا علاقه دارند. به جای اینکه در جلسات خودشناسی درگیر شناخت پیچیدگی های خود بشوند (که در واقع هیچ خود ایستایی وجود ندارد و ما به اندازه موقعیت هایی که در آنها قرار می گیریم می توانیم متفاوت باشیم) دوست دارند در چند کلمه و جمله ساده خود را خلاصه کنند.
https://www.instagram.com/p/C7lVO9ltXmW/?igsh=MXRubjE1cWFmYjJnaQ==

پیرامون #ضرورت_ازدواج
✍️دکتر هادی نقدی
در یک تقسیم بندی کلی می توان انسانها را بە دو دستە تقسیم کرد ۱. نوابغ مانند رهبران بزرگ، نویسندگان و هنرمندان و کارآفرینان ۲ انسانهای عادی شامل 99 درصد مردم جامعه.
گروە نخبگان حاودانه اند و نمی میرند. ابن سینا، نیچه، شوپنهاور اسکندر و... انها چون نیاز به جاودانگی شان تامین می شود دیگر نیازی به ازدواج برای بقا ندارند. گروە دوم چون می دانند جاودانه نیستند نیاز بە بقا دارند. نیاز به بقا امری فیزیکال و مادی است در مرتبه ای بسیار پایینتر از نیاز به جاودانگی است. در مقابل نیاز به جاودانگی غیر مادی و عنصری معنوی و روانی است و با براورده شدن این نیاز، نیازی به بقا ندارند.. ازدواج چون نیاز به بقا را تامین می کند برای دسته اول یعنی نخبگان چندان ضروری نیست اما انسانهای گروه دوم یعنی مردم عادی چون نیاز به بقا دارند، از ازدواج نکردن دچار آسیب روانی می شوند. آنها در نیمه دوم عمر دچار اضطراب مرگ و احساس بی ثمر بودن در زندگی می شوند.
https://www.instagram.com/p/C6j4iCar9bk/?igsh=a2t6czUxZTBycDBy

ئێمە حەقمانە لە ژیان جێژ ببەین. بەڵام ئەگەر چێژ بردن ئێمە ئەبێتە هۆی ئازاری ناحەق بە ئەو کەسانە کە لە بەرانبەریانا بەرپرسیارین ئەو چێژە نادرووسەو نا ئەخلاقی. ئێمە ناتوانین بوو خۆشی خۆمان خیانەت بە یەکتر بکەین ئەمە هەڵەیە ئەگەر کردمان ئەبێ ئێحساس تاوانباری بکەین و لە خۆمان تووڕە بین هەست بە بەرپرسیاری بکەین. ئێمە حەقمانە لە ژیان چێژ ببەین بەڵام ناتوانین بوو خۆشی خۆمان مناڵەکانمان ئاوارە بکەین و بیژین من جارێک دێمە ئەم دنیا. لە ئەمانەش گرینگتر ئەمەیە کە ئێمە کە ساڵانێک لە بۆن و بەرامەو بەرهەمی ئەم جیهانە کەڵک وەر ئەگرین نابێ شتێکی پڕ بایەخ بە ئەم جیهانە نەبەخشین. ئەو شتە دەتوانێت داهێنانێک بێت، کتێبێک بێت، مناڵێکی ژیر و باش بێت یان بنیاتنانی رێگا و رەوشێتێکی بەرز و پڕ بایەخ و.... دەبێ کارێک بکەین ئەگینا ژیانێکی بێهوودەمان بووە ئاگادار بین با بئهوودە نەژین.
https://www.instagram.com/p/C6i8XwYNNUo/?igsh=MXR1eGFoa281Mm51OA==