پایان عمر رباخواری

در اقتصاد بازار  بهره پول ربا نیست چون در اقتصاد بازار پول شکلی از مالکیت خصوصی است و مثل هر ملک یا وسیله و ابزار و یا زمینی می توان آنرا اجاره داد در حقیقت بهره پول در اقتصاد بازار اجاره پول است چون دریافت کننده  تسهیلات پولی از پول منتفع و سود می برد مثل مستاجر که از مستاجره منتفع می شود
ولی در اقتصاد هایی که پول هنوز نماد ذخیره ارزش نیست هر گونه بهره پول همان ربا است که مزموم و اتفاقا در  اقتصاد سرمایه داری بساط ربا خواران جمع شد
۲۶ بهمن ۱۴۰۳

پول کالای عمومی یا کالای خصوصی

پول در اختیار افراد کالایی  خصوصی است که هر طور بخواهد مالکیت آنرا به غیر انتقال می دهند یا نمی دهند  آما پول در چاپ خانه بانک مرکزی کالایی  عمومی است که هرکس بنا بر مقدار تلاش و توان  خود  در آینده بخشی از آنرا بدست می آورد از این رو قانون پولی و بانکی  از جمله قوانین کلیدی صیانت از حقوق خصوصی است اگر پول کالایی عمومی بود نیازی به قانون پولی و بانکی  نبود در حقیقت قانون پولی و بانکی در راستای حفظ مالکیت خصوصی افراد در شکل وجه رایج است هرگونه خدشه به این قانون نوعی سلب مالکیت خصوصی است وقتی در قانون پولی بانکی بر حفظ ارزش پول تاکید می شود یعنی از حقوق مالکیت خصوصی افراد بر پول خود  حمایت می گردد 
بانک مرکزی بعنوان معدن  استخراج پول و انتشار آن وظیفه ای حقوقی در قبال مالکیت خصوصی افراد دارد و هرگونه خدشه به ارزش پول خیانت به تک تک کسانی است که بنحوی و هر مقدار پول در اختیار دارند
در گذشته های دور که زمین وجه اصلی مالکیت خصوصی بود  حکام با جنگ و تصرف زمین دیگران ارزش آنرا در مقیاس سرزمین تحت قلمرو کاهش می دادند یعنی زمین افزایش می یافت و ارزش املاک تحت انقیاد افراد تخفیف می خورد اما در اقتصاد پولی تولید پول از سوی حکومت ها و انتشار غیر من حق آن ارزش پول در اختیار اشخاص را کاهش می دهد و از مالکیت آنها می کاهند و به این نحو مالکیت خصوصی بر پول را مصادره می کنند در نهایت لشکر کشی های سابق حکومت ها با تولید و انتشار پول  بطور من غیر حق جایگزین شده است به این سبب تفاوتی بین جنگ و توسعه قلمرو در حکومت های سابق و انتشار پول من غیر حق از طرف دولت های عصر جدید ندارد  هر دو در سمت افزایش قدرت دولت و کاهش اختیارات و مالکیت خصوصی مردم است
به این سبب جنگ و انتشار من غیر حق پول هر دو نتیجه مشابه دارند هر دو در سمت تخریب مالکیت خصوصی اشخاص است
در واقع زمین در حکومت های سابق تا وقتی به تصرف سیاسی و نظامی حکومت ها در نیامده بود نقش کالای عمومی داشت ولی به محض اینکه سرزمینی فتح می شد به کالای دولتی و یا خصوصی تبدیل می گشت اما وجه کالای عمومی نداشت  و موجب کاهش ارزش زمین های در اختیار اشخاص خصوصی می شد  و یا  به کمیابی آن تخفیف زده می شد از این رو جنگ زمانی مورد حمایت مردم واقع می گشت که مشکل کمیابی زمین و افزایش واهی ارزش املاک تجربه می شد و پول نیز اینچنین است که با عرضه ناچیز آن ارزش بیش از حق  نیابد و تعادل میان انواع مالکیت های خصوصی  حفظ شود
بنابراین بانک مرکزی و اتاق های جنگ تولید کننده کالاهای عمومی مانند زمین و پول هستند اما بلافاصله با شروع هر جنگ یا انتشار هر پول کالای زمین و یا پول تحت مالکیت دولت یا اشخاص قرار می گیرند اگر پول و زمین عمومی بود هیچ کالای دولتی یا خصوصی وجود نداشت یعنی همه اموال و املاک  بلاصاحب بود  این کشف حقوقی در راستای فهم کالای عمومی مثل هوا و اکسیژن است
پول و زمین به این سبب کالای عمومی نیست که استقرار مالکیت خصوصی و یا دولتی بر آنها تحقق حق تصرف است در حالیکه  کالاهای عمومی هیچ گونه حق تصرف چه از سوی دولت و یا اشخاص خصوصی ایجاد نمی کند
۲۶ بهمن ۱۴۰۳

ایلان ماسک در کنار هر رئیس جمهور
اگر تصمیم بر این باشد که هزینه های زائد دولتی حذف شود  اگر قرار باشد ریخت و پاش های دولتی و حکومتی متوقف شود
اگر  ملتی بخواهد برای پول پاشی های حکومتی یک ترمز نصب کند
اگر ضرورت دارد هزینه یابی بعنوان ستون تفکر حقوقی و مالی نهاد دولت  پیگیری شود
اگر لازم است چشم و گوش دولت مبرا از همکار پایی باشد و مانع از خاصه خرجی برای کارمندان دولتی باشد
اگر قرار شود نهاد دولت مثل یک بنگاه اقتصادی در هزینه و  درآمد و مشاغل مو را از ماست بکشد
اگر صحیح است که پول ملت در قالب مالیات و درآمد های کشوری حیف و میل نشود
اگر لازم است شغل دولتی برای تنبل ها و بی نوا یان و راحت طلبان جایگاهی نداشته باشد
اگر تصمیم بر کوچک و چابک سازی دولت است
اگر اراده مردم بر این است که ریال ریال مبالغ خرانه و درآمد شرکت های دولتی محاسبه و با  رسیدگی دقیق  مانع از توزیع درآمد های واهی و غیر من حق باشد
لازم است در کنار هر رئیس جمهور یک فعال اقتصادی مستقل که با حساب و کتاب و لیاقت موفقیت بدست آورده است در کنار او باشد تا بعنوان فردی خارج از حکومت اما در کنار آن همه امور مالی را زیر نظر داشته باشد و آنچه را  تشخیص می دهد خاصه خرجی و پول پاشی است   آشکار کند و حکومت را نسبت به آنها آگاه نماید
اما این فرد نباید سمت رسمی در دولت داشته باشد و بخصوص حقوق بگیر دولت هم نباشد و حتی توقف ریخت و پاش های دولتی اول به زیان خود او نیز باشد
۲۴ بهمن ۱۴۰۳

جامعه مدنی یا جامعه حقوقی

در این شک نیست که جامعه انسانی هم اینک در مرحله مدنی قرار داد ولی آیا جامعه مدنی که مقوم دمکراسی است دوام خواهد یافت آیا جامعه مدنی و دمکراسی  قادر است بیشتر  تعارض های منافع را حل کند
آیا جامعه مدنی عمر ابدی دارد
به نظر می رسد جامعه مدنی در کشورهایی که دارای جامعه مدنی قوی هستند  به سمت جامعه حقوقی در حرکت هستند
جامعه حقوقی تنوع سلایق و اراده ها را بگونه ای تدوین خواهد کرد که حتی یک قاتل یا یک کمونیست فقط قادر باشد به خود آسیب وارد کند و جرات تحمیل الگوهای فکری خود را به سایرین ندارد  همانطور که در عصر بردگی تصور جامعه فئودالی رویایی بود ولی تحقق یافت و بردگان سابق به رعیت و عضو خانواده بزرگ فئودالی تبدیل شدند
تنها در جامعه حقوقی تعارض منافع به سمت جزئی سو گیری خواهد داشت
۱۵ آذر ۱۴۰۳

شرکت های خوشه ای خانوادگی در کره جنوبی

تسلط شرکت های خوشه ای خانوادگی (چایبول) در کره جنوبی نشان می دهد هنوز مالکیت خصوصی بنحو اشاعه در کره جنوبی گسترده نیست و بسیاری از مردم از حقوق مالکیت خصوصی در فردیت اقتصادی محروم هستند بنابراین حقوق سیاسی نیز در تنگنا و حقوق خانواده در قاعده است
خطر گردش به چپ در کره جنوبی بخاطر همین تسلط خوشه های خانوادگی صنعتی است
۱۵ آذر ۱۴۰۳

دکارت و یک دنیا مخالف
وقتی در جوانی  کتاب روش بکار بردن عقل نوشته دکارت را می خواندم  او را کاملا درک می کردم‌ وقتی کتاب های میزس یا هایک را می خوانم آنها را عمیقا می فهمم
وقتی کانت را می خواندم  تنهایی او را در اندیشه ورزی کاملا درک می کردم
همیشه مردان بزرگ اندیشه در ابتدا تنها بودند آنها می بایست در مقابل ‌ انبوهی  از مدعیان فکر و اندیشه می ایستادند  آنها تنهای تنها بودند
اما درسی که از این بزرگان اندیشه می توان آموخت این است که روح نقاد و دیدگاه انتقادی تنها راه کشف و شناخت حقایق بیشتر است حتی می توان گفت تخریب خلاق دقیقا یعنی نقد کالاهای موجود و ابداع ایده هایی برای کالاهای بهتر و مفید تر
پس  جریان نقد و انتقاد در سپهر فکری  سرچشمه رشد تخریب خلاق و نوآوری در تولید انواع محصولات و خدمات و ابزار ها و نهادها و سازمان‌های نو است
۱۴ آذر ۱۴۰۳

کافر کیست مسلمان کیست ؟
کافر کسی است که با عقل و مالکیت خصوصی بیگانه است و مسلمان کسی است که به این دو باور دارد
در حقیقت دین در خاورمیانه از روزی که حضرت ابراهیم از بین النهرین به مکه آمروزی مهاجرت کرد  پایه های تشخیص  کفر از  ایمان را بر تصدیق مالکیت خصوصی و عقل گرایی گذاشت به عبارت دیگر مدنیت و عقل گرایی با ادیان ابراهیمی در خاورمیانه قوام یافت و توحش دولتی  بین النهرینی  زیر سئوال رفت
کفر و ایمان در ترجمان ادیان ابراهیمی  تفکیک توحش از تمدن و آغاز قطعی اعتلای مالکیت خصوصی و عقل گرایی بر تعصب و چپاول و دولت های متجاوز بود
۹ آذر ۱۴۰۳

اقتصاد بنگاه و دموکراسی

آزادی بهیچ وجه به معنی برابری انسانهای نابرابر نیست زیرا آدمی با سعی و تلاش باید برابری را بدست آورد ولی کسانی که توانایی آنرا ندارند یا علاقه ای به برابری ندارند نباید آنها را برابر دانست اتفاقا این اقدام نقص برابری انسانهای برابر است
البته تناقض در موجودیت نهاد دولت و حکومت است زیرا اساسا دولت نگاه گله ای به اتباع خود دارد در صورتی که آدم ها گله حیوانات نیستند از این رو دموکراسی و دولت هر دو نهاد هایی موقت برای عبور از عصر تعارض منافع هستند وگرنه چاره ای جز اضمحلال حکومت و دولت وجود ندارد
وقتی قدرت بطور فردی توزیع شود ضرورت دولت منتفی است به این سبب اقتصاد بنگاه تنها شکل متکثر قدرت در وضعیت بی دولتی است
۸ آذر ۱۴۰۳

سرمایه‌ و ساختار آن
۷۵ سال پیش لودویک لاخمان کتابی  تحت عنوان سرمایه و ساختار آن نوشت که نشان می دهد چگونه ایلان ماسک ایلان ماسک می شود و چگونه شکست آغاز پیروزی است و نیز بجای تمرکز بر پول و یا نیروی کار و یا عرضه و تقاضا بحث ترکیب سرمایه ناهمگن را در مقابل نظریه نئو کلاسیک سرمایه همگن قرار می دهد و به شناخت کاملتری از موفقیت اقتصادی کارآفرین می رسد
تحلیل ساختار سرمایه از سوی لاخمان ادامه راهی بود که هایک در نظریه سرمایه خود مطرح کرد
هرکس می خواهد از علم اقتصاد بطور کاربردی بهره ببرد این کتاب را بخواند چون با مطالعه این کتاب متوجه می شویم قانون ورشکستگی در مقابل اقتصاد آزاد است
کتاب توسط محمد جوادی و امیر رضا عبدلی ترجمه و از سوی انتشارات دنیای اقتصاد  در سال ۱۳۹۸ چاپ و منتشر شده آست
۷ آذر ۱۴۰۳

اقتصاد علم است هنر نیست !

اقتصاد چون علم است ناچار باید بر اصول شناخته شده آن اتکا کرد و هرچه به ذهن متبادر می شود را علم اقتصاد تلقی نکرد اما. بسیاری از افراد بجای آنکه سعی کنند هنر را بعنوان علاقه و پیشه خود انتخاب کنند  فعالیت اقتصادی و یا سمت های اقتصادی یا جایگاه های علمی این شناخت را برمی گزینند و بجای عرضه علم مشغول به هنر نمایی می شوند
از این رو تا به این ایقان نرسیم که اقتصاد علم است و نسبتی با هنر ندارد یقینا با مردمی که پانصد سال پیش زندگی می کردند و هنوز علم اقتصاد را کشف نکرده بودند فرقی نخواهیم داشت
یادمان باشد هنر نمایی در عرصه اقتصادی همواره جز مصائب بی شمار حاصلی نداشته است از هنر نمایی های فراعنه تا امپراتوران هخامنشی یا هنر نمایی های مائو و لنین و تمام کسانی که در مسیر دولت گرایی قرار دارند و هنر نمایی در اقتصاد را پی گیری کرده و می کنند همگی در مسیر انکار حقایق سخت و زمخت علم اقتصاد هستند
برای مثال می توان از هنر اسلامی یا هنر مسیحی یا هخامنشی و بودایی و غیره سخن گفت و آنها را اولا جدی تلقی کرد و  ثانیا مقایسه کرد و در. هر کدام اصالت هایی را استنباط نمود ولی نمی توان از اقتصاد مسیحی یا اقتصاد بودایی یا اقتصاد سوسیالیستی سخن به میان آورد  اگرچه همه این انوع اقتصاد هنر هستند اما علم نیستند
از این منظر تاریخ اندیشه بشری هنرمندان اقتصادی زیادی را در حافظه دارد اما هیچ کدام بانی  تاسیس علم اقتصاد نشدند
دوم آذر ۱۴۰۳