سفر در هزار مکان غریبه به تو خانه می‌دهد سپس تو را چون غریبه ای در سرزمین خودت رها می‌کند. (ابن بطوطه)

بیاید با اینا شروع کنیم-؟

برای این ترم میخوام به دیوار کنار تختم نقاشی بچسبونم، ریسه چراغ بزنم و از اینجور قرطی بازی‌ها. بعدم زرت و زرت از قفسه کتابای بالای تختم بهتون عکس بدم و خیال کنم تحفه خیلی خاصی هستم.

فقط یکی از هم‌اتاقی‌هام زودتر از من رسیده. رخت‌خواب پهن کرده و کتاباشو تو قفسه چیده. ولی اثری از خودش نیست. بهرحال از سلیقه‌ش برای انتخاب روتختی و کتاب خوشم اومده.

اتاق جدیدمون به نظر کمی دلبازتر از قبلی به نظر میاد ولی ایده‌ای درباره هم‌اتاقی‌های جدیدم ندارم. من فقط بخاطر شیرکاکائو اینجام! خنده هیستریک

از لحظه‌ای که میرسی به ارومیه، یه روتین همیشگی شروع میشه.
اسنپ بگیری، راننده بهت زنگ بزنه و بگه متوجه نمیشه کجایی درحالی که تمام اون ترمینال فقط همون یدونه خروجی رو داره، باید بگی روبه‌روی اداره ماشین‌آلات ایستادی و اونم سریعا بگه که: آها اونجا؟ خب تا یک دقیقه دیگه میرسم، بعد سوار بشی، ازت بپرسه که دانشگاه میری؟ درحالی که تو اون لوکیشن بجز دانشگاه هیچ چیز دیگه‌ای نیست و بقیه‌ش برهوته، ولی تو بهرحال تایید میکنی و قطعا سوال بعدی قراره "از کدوم شهر اومدی؟" باشه.
میرسی خوابگاه، توله گربه‌ها دور پاهات میچرخن، وسایلت رو میبری داخل و کلید اتاقتو تحویل میگیری و بعد خودتو پرت میکنی تو اتاق.
و این روتین اینجا قطع نمیشه. از همون لحظه به بعد تو هر روز و هر روز یک روند تکراری رو دنبال میکنی.
صبح دیر بیدار شدن، با چشمای پف کرده اولین لباس دم دست رو پوشیدن، دنبال اوتوبوس دویدن، پلی کردن یکی از آهنگ‌های پلی لیست بهترین دوستت (چون خواب رو از سر میپرونن) با هدفون، به نگهبان ورودی دانشکده با تکون دادن سر سلام کردن، سر کلاس نشستن تا زمان نهار، سلف رفتن و غذا خوردن، نمازخونه رفتن و نماز خوندن و بعدش یکمی چرت زدن تا کلاس بعدی و...
تنها بخش آزادش آخر هفته‌هاست که من برای اون‌ها هم تنوع خاصی ندارم. اگه با کسی صمیمی بودم شاید میتونست بهتر بگذره ولی تا الان اینجوری بوده که: تا نیمه شب فیلم میبینی و لنگه ظهر بیدار میشی. یه فکری به حال نهارت میکنی بعدش میشینی نقاشی میکشی یا با گوشیت ور میری و بعد میری تو محوطه قدم بزنی یا بستنی بخری که طبعا بعدش قراره بری با گربه‌ها بازی کنی یا شامتو باهاشون تقسیم کنی.

تابستون من اینجوری بود که:
سفر، سفر، سفر، سفـ

پاییز نچندان عزیزم، سلام.