خراباتست و ما سرمست و ساقی جام می بر دست
ز می توبه در این حالت به نزد ما خطا باشد

جز لاشه‌ای به جای نمی‌مانَد از کلام
چون سطر سطرش از دمِ ساطور بگذرد

نکرد یادِ من از ناز و من بدین خود را
دهم فریب که بر قاصد اعتماد نداشت

دهانِ خصم و زبانِ حسود نتوان بست
رضای دوست به دست آر و دیگران بگذار

کِی رسد در حشر، اجزای وجودِ ما به هم؟
زین پریشانی که از زلفِ بتان در کارِ ماست
#اقدسی

همه عمر برندارم سر خود ز آستانش؛
که فقط سپرده ام دل به علیﷺ و خاندانش...

میگویند:
کاش حداقل زینب‌سلام‌الله‌علیها را
با خودش به کربلا نمی‌آورد!
حرف‌هایی میزنند!
اگر زمان هم برگردد
زینب(س) همه جا پی حسین(ع) میرود.
بی وفایی از دختری که
علی و زهرا تربیت کرده‌اند؟ حاشا...
#زینت‌علی

دل تسلی ز وصال تو نگردد به خیال
عکسِ گل بوی ز آیینه نبخشد به مشام

شبانه های مرا میشود سحر باشی؟
و میشود که از این نیز خوبتر باشی؟

تداوم من و دریا و آسمان با تو
همیشگیست اگر هم تو رهگذر باشی

غروب و سوختن ابر و من تماشاییست
ولی مباد تو اینگونه شعله ور باشی

ببین چه دلخوشی ساده ای!!!همینم بس
که یاد من به هر اندازه مختصر باشی

چقدر دفترکم رنگ و رو میگیرد
تو در حوالی این متن هم اگر باشی

دوباره جذبه به پرواز میدهد شعرم
کبوتران مرا گر تو بال و پر باشی

نگاه میکنی و من ز شوق میمیرم
همیشه بهر من ای چشم خوش خبر باشی

من عاشق خطری با توام خوشا آن روز
که بیدریغ توهم عاشق خطر باشی