💥 علامه محمد تقی مجلسی قدس سره در کتاب شرح خطبه شریف البیان (ص۱۷۶) می‌نویسد: «ای عزیز! احادیث در ایمان ابو طالب علیه السلام بلکه در حد ایمان حضرت عیسی علیه السلام است و بر این مضمون کتب بسیار نوشته‌اند على رغم سنيان و ایشان نیز احادیث بسیار نقل کرده‌اند که دال است بر ایمان او، وليكن: «ختم الله على قلوبهم وعلى سمعهم وعلى أبصارهم غشاوة». (خدا بر دل‌ها و گوش‌هایشان مهر نهاده و بر روی چشمانشان پرده‌ای است که حقیقت را نمی‌بینند؛ سوره بقره، آیه ۷)».

✨ میر محمد رضا بن محمد مومن خاتون آبادی رضوان الله علیه از مفسرین و علمای امامیه در کتاب خزائن الانوار و معادن الاخبار (ص۲۳) در باب حروف مقطعه قرآن می‌نویسد: «و ايضا از حروف بیست و هشتگانه، چهارده را «حروف شارق و نورانی» گویند و آن‌ها حروفی است که مقطعات سور واقع شده‌اند که چون مکررهای آن‌ها ساقط می‌شود، این کلام مولف گردد: «صراط على حق نمسکه» (راه علی علیه السلام حق است، از آن تبعیت می‌کنیم) یا آن که «علی صراط حق نمسكه» (علی علیه السلام راه حق است، از او پیروی می‌کنیم) و چهارده دیگر را «حروف غارب و ظلمانی» گویند».

✨ عبد الرزاق صنعانى، عالم بزرگ اهل تسنن در تفسیر خود (ج۳ ص۲۳۴) روایت کرده است که ابو طفيل (رضوان الله علیه) گفت: شاهد بودم که علی (علیه السلام) خطبه می‌خواند و می‌فرمود: «از من بپرسید، به خدا سوگند! از هر چه که تا روز قیامت به وجود می‌آيد و اتفاق می‌افتد، سوال نمی‌کنید، مگر اینکه تمام آن‌ها را پاسخ می‌گویم. از کتاب خدا بپرسید؛ به خدا سوگند! هیچ آیه‏‌ای نازل نشده است؛ مگر اینکه از همه‌ی شما داناترم که شب نازل شده است يا روز، در صحرا نازل شده است يا در کوه‏».

✨ حسن بن سلیمان حلی رضوان الله علیه در کتاب المحتضر (ص۲۵۵-۲۵۶ ح۳۴۲) روایت کرده است که حضرت امام صادق علیه ‌السلام نقل کرده است که حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: «در شب معراج وقتی به آسمان پنجم رسیدم ، چشمم به تمثالی از امیر المومنین علیه السلام افتاد. به جبرئیل گفتم: ای حبیب من این تمثال چیست؟ جبرئیل عرضه داشت: یا رسول الله، ملائکه مشتاق دیدن روی امیر المومنین علیه السلام بودند، پس به درگاه باری تعالی عرضه داشتند خداوندا، بنی آدم در دنیای خویش هر صبح و شب با دیدن روی روی مبارک علی علیه السلام پسر عموی حبیبت محمد صلی الله علیه و آله متنعم می‌گردند، پس این نعمت را برای ما نیز مقدر بفرما. پس خداوند از نور قدسیت خویش صورتی از امیر المومنین علیه السلام برای ملائکه آفرید و آنها هر روز و شب او را زیارت می‌کنند و هر صبح و شام با نگاه به آن صورت متنعم می‌شوند». سپس امام صادق علیه السلام در ادامه فرمودند: «هنگامی که ابن ملجم لعنت الله علیه، فرق امیر المومنین علیه السلام را با ضربتش شکافت، آن ضربه در آن تمثال که در آسمان بود نیز هویدا گشت و ملائکه هر صبح و شام به آن می‌نگرند و قاتل او، ابن ملجم را لعنت می‌کنند. هنگامی که حضرت حسین بن علی علیهما السلام شهید شد، فرشتگان فرود آمدند و او را حمل کرده تا اینکه او را همراه با تصویر علی علیه السلام در آسمان پنجم قرار دادند. و هر بار که فرشتگان از آسمان‌های بالای آسمان پنجم به آن فرود می‌آیند و فرشتگان آسمان دنیا و آسمان‌های بالای آن به آسمان پنجم بالا می‌روند تا تصویر علی علیه السلام را زیارت کنند، به آن تمثال و به تصویر به خون آغشته حسین بن علی علیهما السلام می‌نگرند، ابن ملجم و یزید و ابن زیاد و کسانی را که با حسین بن علی علیه السلام جنگیدند تا روز قیامت لعن و نفرین می‌کنند».

✨ شیخ صدوق در امالی خود (م۸۷ ح۱ ص۶۹۱) از مفضل بن عمر قدس الله روحه الشریف روایت کرده که امام صادق علیه السلام در بخشی از حدیثی شریف پیرامون ولادت حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها نقل کرده‌اند که حضرت زهرا علیها السلام هنگام تولد به سخن درآمدند و فرمودند: «أشهد أن لا إله إلا الله، وأن أبي رسول الله سيد الانبياء، وأن بعلي سيد الاوصياء، وولدي سادة الاسباط؛ گواهی می‌دهم که معبودی جز الله نیست و پدرم رسول خدا و سرور انبیاست و شوهرم سرور اوصیاست و فرزندانم سروران نوه‌های پیامبرانند».

💥 ابن منظور از علما و لغت‌شناسان شهیر اهل تسنن در کتاب لسان العرب (ج۱۵ ص۱۰۸) می‌نویسند: «معاویه به ماده سگی گفته می‌شود که تشنه جفتگیری است و برای کشاندن سگ‌های نر به سوی خود، زوزه می‌کشد و دیگر سگان را به زوزه در می‌آورد». 🐕

سید هبة الله موسوی رضوان الله علیه از علمای بزرگ شیعه در قرن هفتم در کتاب شریف المجموع الرائق فی ازهار الحدائق (ج۲ ص۳۲۰) از شیخ صدوق روایت کرده است که پیامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمودند: «هر کس جز امیر المومنین علیه السلام [و یازده امام از خاندانش علیهم السلام] ادعای امامت کند، مانند کسی است که ادعای خدایی در برابر خداوند و ادعا نبوت در برابر حضرت محمد صلی الله علیه و آله کرده باشد».

✨ مناوی از علمای اهل تسنن در کتاب فیض القدیر (ج۳ ص۴۷) می‌نویسد: حرالی گفته است: اولین و آخرین دانسته‌اند که فهم قرآن منحصر در علم علی بن ابی طالب (علیهما السلام) است، و هر کس نسبت به این موضوع جهل داشته باشد از بابی که خداوند از آن حجاب را از قلوب کنار می‌زند تا یقینی محقق شود که با کنار رفتن پرده‌ها تغییری در آن ایجاد نمی‌شود گمراه گشته است.

عالم و محدث جلیل القدر شیعه عماد الدین طبری رضوان الله علیه در کتاب کامل بهائی (ص۳۱۴) می‌نویسد: «چون روز شد (پس از شب دفن حضرت صدیقه شهیده علیها السلام) مردم روی به خانه فاطمه علیها السلام نهادند برای نماز جنازه. مقداد ابو بکر را بدید و گفت: ما دوش او را به خاک سپردیم. عمر گفت: یا ابا بکر من به تو نگفتم که ایشان چنین خواهند کرد. مقداد گفت: فاطمه علیها السلام وصيت چنین کرد تا شما بر جنازه او نماز نکنید. عمر دست برآورد و بر روی و سر مقداد زد و او را چندان بزد که خسته شد. مردم که حاضر بودند او را خلاص کردند. مقداد برابر ایشان بایستاد و گفت دختر رسول الله صلی الله علیه و آله از دنیا برفت و خون از پشت و پهلوی او می‌رفت به سبب ضرب شمشیر و تازیانه‌ای که شما بر او زدید و من پیش شما حقیرترم از علی و فاطمه علیهما السلام».

ابن عیاش جوهری رضوان الله علیه در کتاب مقتضب الاثر (ص۷۶-۷۷ ح۲۴) روایت کرده است که وهب بن منبه نقل کرده است که چون حضرت موسی علیه السلام در آن شبی که خداوند با وی سخن گفت، دید که تمام درختان در کوه طور و تمام سنگ‌ها و گیاهان به ذکر حضرت محمد صلی الله علیه و آله و دوازده وصی بعد از او علیهم السلام مشغول هستند، به پروردگار عرضه داشت: خدایا، من هیچ موجودی را نمی‌بینم که آن را خلق کرده باشی و به ذکر محمد و اوصياء دوازده‌گانه‌اش مشغول نباشند. مقام این‌ها نزد تو چیست؟ خدای تعالی فرمود: ای پسر عمران، من قبل از آنکه انوار را خلق کنم، این‌ها را خلق نمودم و در خزانه قدس خودم قرار دادم. در بوستان مشيت من می‌گشتند و فضای جبروت مرا استشمام می‌کردند و اطراف ملکوت مرا مشاهده می‌نمودند، تا آنکه مشیت خود را اراده کردم و قضا وقدر خود را جاری نمودم ای پسر عمران، من آن‌ها را از همه پیشتازان جلوتر انداختم تا اینکه بهشت من به ایشان زینت یافت. ای پسر عمران، به ذكر آن‌ها تمسک بجو که این‌ها خزانه علم من و حکم و معدن نور من هستند. حسین بن علوان گوید که این حدیث را به امام جعفر صادق علیه السلام عرضه داشتم. آن حضرت فرمودند: این حديث حق است. ایشان دوازده نفرند از محمد صلی الله علیه و آله، على و حسن و حسین و علی بن حسين و محمد بن علی علیهم السلام و هر که را خدا خواهد. حسین بن علوان گوید که به آن حضرت گفتم: فدایت شوم، من برای این از شما پرسش نمودم که مرا به حق مطلب رهنمون سازی. آن حضرت فرمودند: من و این پسرم ـ و اشاره به پسرش موسی علیه السلام نمود ـ و پنجمین از فرزندش که جسم او از دیدگان غایب است وگفتن اسم او حلال نیست.